Witam,



Tezy czy nie, słuszne czy nie? nieważne. Nie spotkałem nigdy żadnego sapera/pirotechnika który widząc zardzewiałą skorupę pocisku, będzie ją rozkręcał "bo może to tylko skorupa". Na pakę, transport, i jak to mówił Ricko - "kabum".
To nie zachód, procedury mamy takie jakie mamy.
Także nie dziwi mnie, iż pociski o których mowa w linku powyżej, zostały opisane jako "niewypały" czy "niewybuchy". Tutaj się nie patyczkują.


Pozdrawiam.

No tak, tylko nie wiem czemu cytujesz moją wypowiedź, skoro mówisz dokładnie to samo, tylko ubrane w inne słowa. Nota bene teza nie może być prawdziwa lub nieprawdziwa, teza jest zawsze prawdziwa, odsyłam do definicji pojęcia.

W moim poście chodziło mi ogólnie o co innego, ale już nie będę drążyć tematu amunicji chemicznej, rozpoznawania jej po fragmentarycznych ilościach farby przez saperów z większym lub mniejszym stażem oraz neutralizacji poprzez wysadzanie w wyznaczonych miejsach na poligonie (bum czy też kabum, wszystko jedno). Musielibyśmy wszyscy porozumiewać się po polsku, a tak chyba nie jest.

Pozdrawiam.

To bardzo proste, takie pociski były malowane określonymi kolorami, lub posiadały oznaczenia w postaci malowanych pasków, kółek, trójkątów itp. Jeżeli resztki takiego malowania się zachowały, wtedy wiadomo z czym ma się do czynienia. Na niektórych poligonach istnieją specjalnie przygotowane miejsca do wysadzania takiej amunicji. Na szczęście nie mamy jej w polskiej ziemi zbyt wiele więc i problem jej utylizacji jest niewielki.
Pozdrawiam.

Jeśli symbol na korpusie jest widoczny to oczywiście racja, tyle że wtedy ciężko mówić o fragmentarycznych ilościach farby, bo po takowych to nie odważyłbym się niczego identyfikować, a to z tego względu, że skorupy chemicznych pocisków były malowane często (przynajmniej w przypadku niemieckich) identycznymi kolorami, jak te "konwencjonalne" pociski. Najczęściej jednak tak bywa, że amunicja I-wojenna rzadko posiada fragmentaryczne ilości farby, a częściej nie posiada jej wcale, więc wskazane byłoby neutralizowanie takiej amunicji w sposób domyślny dla amunicji chemicznej. Inaczej może być różnie, pół biedy jak będą to lakrymatory typu bromku ksylilu, w trudniejszych przypadkach można narobić bigosu. Faktycznie amunicja I-wojenna, a zwłaszcza ta chemiczna, stanowi jak wspomniałeś El Loco, znikomy procent niebezpiecznych znalezisk pochodzenia wojskowego, całe szczęście.

Witam,

@Voucur; najwyraźniej błędnie zinterpretowałem twoją wypowiedź.
Tak czasami bywa gdy mamy do czynienia ze słowem pisanym ;)
Cytowanie twojego postu nie było z mojej strony zamierzoną złośliwością.

Wracając;
Jeszcze co do amunicji chemicznej;
Zgadzam się iż w Polsce nie jest ona aż takim problemem ( z racji rzadkiego jej występowania)
aby pisać dla niej stosowne osobne procedury.
Poza tym, poligony na których neutralizuje się niewybuchy i temu podobne artefakty,
są z reguły terenami o dużej powierzchni. Do tego są zawsze "wyludnione".
W związku z tym, nie widzę specjalnego niebezpieczeństwa w wysadzeniu takiego pocisku na poligonie.
Poza tym, biorąc pod uwagę zasadę działania takiego pocisku, użycie odpowiednio dużego ładunku wybuchowego - potrafi zneutralizować poprzez odpowiednią prędkość detonacji taką zawartość bez większych wpływów na otoczenie. (mam na myśli gównie amunicję zawierającą gazy bojowe).

Taka amunicja jest dosyć często spotykania na zachodnich polach bitewnych I wojny światowej.
Zwłaszcza we Francji oraz Belgii. Tam wykopywane pociski po prostu prześwietla się (coś w formie rentgena) aby stwierdzić ciekłą zawartość. Następnie sortuje, i osobno poddaje utylizacji.
W jaki sposób? nie mam pojęcia. Biorąc pod uwagę ilość tego typu syfu na tamtych terenach, na pewno nie chodzi o "zwykłe bum".

Oczywiście podczas IIwś, również produkowano amunicję chemiczną.
Stosowana jako tako masowo nie była, ale była ona produkowana, oraz składowana/magazynowana.
Biorąc pod uwagę to ostatnie, faktycznie istnieje ryzyko natknięcia się na takowe, np. na terenach byłych składów amunicji. Czytałem kiedyś art. odnośnie produkcji takich pocisków na terenie Polski pod Niemiecką okupacją. Chodziło głównie o amunicję 7,5 oraz 10,5cm.
Wynikało z tego, iż ciekłą substancję chemiczną wlewano do korpusu pocisku poprzez boczny otwór w skorupie. (coś jak w przypadku Niemieckiej amunicji dymnej zawierającej trójtlenek siarki).
Następnie otwór był zaślepiany za pomocą dodatkowo zalutowanej śruby. Następnie miejsce wlewu,
zamalowywane było (podobno) specjalną farbą, która zmieniała kolor, gdyby skorupa się rozszczelniła.
Wkrętka głowicowa takiego pocisku, była dodatkowo uszczelniana, oraz zamalowywana ową farbą.

W załączniku system malowania niemieckiej amunicji chemicznej.
Niestety po rosyjsku.

Pozdrawiam.

Widzialem swojego czasu program na któryms z kanałów popularno-naukowych gdzie bylo własnie o niewypalach pierwszowojennych w tym chemicznych ............... chemiki to generalnie jest puszka Pandory z opoznionym zaplonem pozostawiona dla przyszlych pokolen, tradycyjne metody utylizacji niewypałow odpadaja, o ile sie da to pociski te sa rozbierane za pomoca zdalnie sterowanych robotow, ( ile to kosztuje to chyba nie musze mówic) a srodki chemiczne neutralizowane za zasadzie reakcji chemicznej , nie wszystkie niewypały da sie rozebrac i bardzo wiele tych pociskow jest magazynowych najczesciej w starych nieczynnych wyrobiskach kopalnianych badz fortyfikacjach i czeka ...........nie bardzo wiadomo na co.

Loslau, nie ma problemu, czasami takie nieporozumienia faktycznie się pojawiają w czasie wymiany poglądów na forach. :) Co do zasady jak najbardziej zgadzam się z tym, że lepiej jest zneutralizować potencjalnie niebezpieczny lub niepewny pod względem niebezpieczeństwa obiekt, niż przy nim manipulować, żaden saper nie będący w 100 % przekonanym co do tego, że dany obiekt nie stanowi zagrożenia, nie będzie ryzykował bezpieczeństwa swojego ani osób postronnych. Co za tym idzie, facet z artykułu na początku tematu sam sobie winien i nie widzę tu żadnego nieprawidłowego działania służb saperskich. Czasami zdarzają się wprawdzie kuriozalne czy wręcz śmieszne przypadki zakwalifikowania jako niewybuchy przedmiotów nie stwarzających zagrożenia, sam byłem świadkiem takiego, gdy do zniszczenia przeznaczono zbiornik ciśnieniowy i nakładkę przeciwpoślizgową do gąsienicy :) w ogólnym rozrachunku jednak lepiej jest nawet tak zrobić, niż kogokolwiek narażać.

Co do procedur dotyczących amunicji chemicznej na terenie Polski, co do zasady jest tak jak piszesz. Chociaż nie wykluczałbym pewnych wyjątków. Marginalnym zagrożeniem jest raczej amunicja I-wojenna, bo gros jej użycia i składowania to front zachodni, stąd taka sytuacja i procedury w krajach o których wspomniałeś. Kiedyś czytałem na ten temat artykuł, faktycznie tam prześwietla się niebezpieczną amunicję rentgenem, zapalniki odkręca się sposobem pirotechnicznym (zestaw rocket range) lub odcina przy pomocy zestawu De-Armer, zawartość neutralizuje w zależności od możliwości, najczęściej przez spalanie. Oczywiście w naszych polskich realiach to jeszcze póki co "czarna magia", chociaż wydaje się że konieczność przeszkolenia przynajmniej wybranego polskiego personelu chemicznego pod tym kątem to tylko kwestia czasu. Wypada wspomnieć, że nie całą niepełnowartościową amunicję chemiczną z II w.św. zatopiono w Bałtyku, szacuje się że pewne realtywnie niewielkie składy zakopywano w naprędce przygotowanych miejsach, wybierając do tego celu szczególnie podmokłe tereny. Jak wówczas uważano, takie środowisko miało skutecznie neutralizować ewentualne skutki rozszczelnienia amunicji, co jak się łatwo domyślić w dzisiejszych realiach nie wystarcza. Wolałbym nie myśleć jakie byłyby skutki zniszczenia takiego składu "tradycyjną" metodą poprzez wysadzenie, wystarczy wspomnieć jakie skutki pociągnęła za sobą taka próba w składach amunicji chemicznej niedaleko Munster.

Tak przy okazji ciekawy ten załącznik, przydałby się jeszcze takowy dotyczący amunicji radzieckiej (powojennej), oni chyba też stosowali oznaczenia w postaci barwnych pasów na korpusie.

Pozdrawiam!

coś więcej proszę o tym Munster. Dzięki.

proszę coś wiecej o tej utylizacji w Munster. Dzięki.

Ktoś kto przechowuje taki arsenał w celach pozakolekcjonerskich nie jest biednym rolnikiem prześladowanym przez policję tylko zwykłym po.jebem, bez względu czy szklanki szrapnelowe były puste czy nie to nikt nie będzie dochodził czy miał prawo to trzymać, bo i po co - skonfiskować, chłopu zawalić grzywnę by mu się odechciało czegoś takiego a jak było coś naprawdę niebezpiecznego ukarać surowiej.

Buahahah.Kolekcjoner?Ok, może i tak, ale proch strzelniczy to niby mu po co?Do czarnoprochowca którego kiedyś tam kupi?Bez żalu, żegnamy tego pana z kręgu kolekcjonerów.

Jak widzę ten pan już zestarzał się o 2 lata - chyba po tym jak usłyszał zarzuty :h
Sorry - nie mogłem się powstrzymać :1