Policja odzyskała cenne zabytki archeologiczne, wystawiane nielegalnie w internecie na sprzedaż. Za handel nimi grozi do pięciu lat więzienia - poinformowała Alicja Śledziona z Komendy Wojewódzkiej policji w Szczecinie.

Szczecińscy policjanci wraz z ekspertem z Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Szczecinie znaleźli w mieszkaniu 33-letniego mieszkańca Szczecina kilkanaście przedmiotów, które oceniono jako zabytki archeologiczne.

Na aukcji w internecie wystawiona była m.in. cenna fibula oraz średniowieczne, żelazne okucie przedstawiające anioła. Fibula - to ozdobna, metalowa zapinka do spinania szat, funkcją i kształtem zbliżona do współczesnej agrafki, używana w Europie od późnej epoki brązu (ok. 1500 p.n.e.) aż do średniowiecza.

Mężczyzna, u którego znaleziono przedmioty, twierdził, że kupił je w Trójmieście. Eksperci ocenili, że odzyskane przedmioty były w doskonałym stanie, ich konserwacją musiał zajmować się specjalista.

Policja nie wyklucza, że mogły pochodzić ze zbiorów muzealnych.

- Zabytki archeologiczne wyłączone są z obrotu handlowego, a ich sprzedaż jest paserstwem na szkodę Skarbu Państwa - przypomniała Śledziona. Za paserstwo grozi do pięciu lat więzienia.

http://wiadomosci.onet.pl/regionalne/sz ... omosc.html


i przy okazji - a propos trudności z uchwyceniem, kiedy zaczyna się paserstwo, a kiedy nie, przykład z innej branży:

Odsprzedaż podrobionych towarów oraz ich kupowanie nie stanowi przestępstwa paserstwa, gdyż nie spełnia ustawowego warunku "rzeczy uzyskanej za pomocą czynu zabronionego" - uznał w poniedziałek siedmioosobowy skład Sądu Najwyższego.
Zagadnienie wyłoniło się ze sprawy kobiety handlującej na bazarze w Poznaniu podrabianymi artykułami sportowymi z markowymi metkami. Sąd rejonowy skazał ją na 4 tys. zł grzywny za paserstwo - uznając, że wiedziała, iż towar jest podrobiony. Sąd wyższej instancji dopatrzył się tu jednak istotnej kwestii i o jej interpretację zwrócił się do SN w pytaniu prawnym.

Chodzi o to, że ustawa Prawo o własności przemysłowej z 2000 r. (która zastąpiła wcześniejszą ustawę o znakach towarowych), penalizuje tylko wprowadzenie do obrotu podrobionych towarów, ale handlowanie nimi - już nie. Zmieniła to nowelizacja z 31 sierpnia zeszłego roku. Sądy nie mają pewności, czy można zatem uznawać, iż handlowanie takimi towarami po ich zakupie, a także ich kupowanie, to paserstwo w rozumieniu Kodeksu karnego - za co grozi nawet do 5 lat więzienia.

Paserstwo - jak opisuje je Kodeks karny - to przestępstwo polegające na nabyciu lub pomocy w zbyciu rzeczy uzyskanej "za pomocą czynu zabronionego". Do 2 lat więzienia grozi temu, kto nabywa albo pomaga w zbyciu rzeczy, "o której na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że została uzyskana za pomocą czynu zabronionego".

W przypadku spraw mniejszej wagi, grozi kara od grzywny do roku więzienia

Według sądu, nie jest jednak jednoznaczne, czy taki czyn jak handlowanie podrobionymi towarami i kupowanie ich może być uznane za paserstwo - czy też ustawodawca w przepisach Prawa własności przemysłowej świadomie zaniechał penalizacji takich zachowań.

Siedmiu sędziów SN pod przewodem prezesa Izby Karnej Lecha Paprzyckiego uznało, że udział "w dalszym obrocie towarami oznaczonymi podrobionymi znakami towarowymi" nie stanowi przestępstwa wobec niewypełnienia znamienia "rzecz uzyskana za pomocą czynu zabronionego".

Sprawa trafiła na powiększony skład SN po tym, gdy w marcu tego roku trzech sędziów SN uznało, że zagadnieniem musi się zająć siedmioosobowy skład SN.

Gucci, Prada a może Versace

"Na coś trzeba się zdecydować: czy będą nam się wymykać spod penalizacji sprawy bardzo poważne, czy też będziemy przeanalizować tysiące, a może i miliony przypadków kupna rzeczy, o których ludzie wiedzą, że są podrobione" - mówił wtedy sędzia SN Stanisław Zabłocki. I podał przykład: "Czy kupno torebki marki Gucci, o której wie się, że nie jest wyprodukowana przez Gucci, powinno być paserstwem, czy nie powinno podlegać odpowiedzialności karnej? Taki "pasztet" ustawodawca zafundował interpretatorowi" - powiedział.

Uchwała siedmiu sędziów SN wiąże wprawdzie tylko ten sąd, który zadał pytanie, ale w praktyce sądy stosują się do uchwał powiększonego składu SN.
http://prawo.gazetaprawna.pl/artykuly/2 ... rstwo.html

http://www.policja.pl/portal/pol/1/59177/Policjanci_odzyskali_zabytki.html

http://allegro.pl/piekny-stary-krzyzyk-bcm-i1278383149.html

ten czwarty całkiem jak ten proponowany

tekst z pierwszego linku tagnki:

Policjanci z Wydziału Kryminalnego KWP w Szczecinie odzyskali zabytki archeologiczne, które nielegalnie oferowane były do sprzedaży na jednym z portali internetowych. Znajduje się wśród nich ozdobna zapinka pochodząca z okresu wpływów rzymskich, z V grupy Almgrena z II w.n.e. oraz żelazne okucie ze Średniowiecza przedstawiające anioła.

Zbierając informacje operacyjne funkcjonariusz Wydziału Kryminalnego KWP w Szczecinie ustalił, że użytkownik jednego z portali internetowych, najprawdopodobniej oferuje do sprzedaży zabytki archeologiczne. Informacja wymagała potwierdzenia, więc aby uniknąć wątpliwości, po ustaleniu adresu tej osoby, policjanci pojechali do niej w towarzystwie eksperta z Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Szczecinie.

35-letni mieszkaniec Szczecina faktycznie był w posiadaniu przedmiotów przedstawianych na aukcji internetowej. Znajdowało się wśród nich pięć eksponatów, które ekspert wskazał jako prawdopodobne zabytki archeologiczne, które należy poddać dalszej ekspertyzie w Muzeum Narodowym w Szczecinie. Tam stwierdzono, że wśród zabezpieczonych przedmiotów znajduje się fibula (tj. ozdobna, metalowa zapinka służąca do spinania szat) z okresu wpływów rzymskich z V grupy Almgrena z II w.n.e. oraz żelazne okucie ze Średniowiecza przedstawiające anioła.

Zarówno fibula jak i okucie Wojewódzki Konserwator i Muzeum Narodowe w Szczecinie uznali za zabytki archeologiczne, będące własnością Skarbu Państwa. Przedmioty te wyłączone są z obrotu handlowego, a ich sprzedaż jest paserstwem na szkodę Skarbu Państwa.

W ekspertyzie wyszczególniono również, że zabezpieczone przedmioty są w dobrym stanie, co wskazuje na to, że musiały zostać poddane profesjonalnej konserwacji przez fachowca. Z tego względu śledczy sprawdzają w jaki faktycznie sposób eksponaty znalazły się w Szczecinie u prywatnej osoby, która wstępnie tłumaczy, że nabyła je w Trójmieście.

Pozostałe zabezpieczone trzy przedmioty tj. 3 krzyże z XVIII-XIX w. zostały zaklasyfikowane jako przedmioty zabytkowe, jednak ze względu na wiek, nie są zabytkami archeologicznymi.

Trwa postępowanie, które ma wyjaśnić wszystkie okoliczności tej sprawy.

wytłuszczenie 1
ciekawe stwierdzenie, ale prawdziwe tylko wtedy gdy udowodnią nielegalne pochodzenie
wytłuszczenie 2
czy ktoś może mi to wyjaśnić?

wytłuszczenia moje

Może:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Dw%C3%B3jmy%C5%9Blenie

nie powstrzymałem się.

Pewnie kryje się za tym literalne odczytanie art. 35 ust. 1ustawy o zabytkach:

"Przedmioty będące zabytkami archeologicznymi odkrytymi, przypadkowo znalezionymi
albo pozyskanymi w wyniku badań archeologicznych, stanowią własność
Skarbu Państwa."

Ale to jeszcze nie przesądza o wyłączeniu zabytków archeo z obiegu handlowego. Jako takie nie są z niczego wyłączone. Media beztrosko operują tym pojęciem, jak też zresztą innymi półprawdami. Do roku 1962 obowiązywał przedwojenny dekret o ochronie zabytków oraz dekret Prawo Rzeczowe wprowadzony w roku 1946. Rządziła w tych aktach zasada, wynikająca jeszcze z prawa rzymskiego, iż znalezisko w połowie jest wartością znalazcy i właściciela gruntu, gdzie zostało znalezione. Dopiero ustawa o dobrach kultury z 1962 i kodeks cywilny z roku 1964 przyznały prawo własności do znalezisk zabytkowych Skarbowi Państwa. O wyłączeniu z obrotu handlowego można mówić więc tylko w przypadku zabytków archeologicznych znalezionych po roku 1962, bo nie mogą teoretycznie znajdować się w rękach prywatnych, a jeśli się znajdują - to zostały przywłaszczone (znalazca nie dopełnił obowiązku powiadomienia odpowiednich służb i oddania znaleziska). Wszystkie znalezione wcześniej jak też sprowadzone w dowolnym czasie zza granicy jak najbardziej mogą być przedmiotem obrotu. Czyli policja, aby przykleić te paserstwo chłopakowi ze Szczecina,musi udowodnić, że zabytki zostały znalezione po 1962 i on o tym wiedział kupując je. Lub że zostały skradzione z muzeum i też wiedział.

O tym, że w Polsce jest całkiem sporo zabytków archeologicznych, całkowicie legalnie pozostających w rękach prywatnych,wiedział doskonale św.p. min. Merta. Dość przytomnie, przy nowelizacji ustawy liberalizującej wywóz zabytków za granicę, ukrócił zapędy całkowitego zakazu ich wywożenia - bo nie można zabronić swobody dysponowania czymś całkowicie legalnym.

"Tutaj istnieje punkt niezgody pomiędzy archeologami i naszym stanem wiedzy. Naszym zdaniem, istnieją zabytki archeologiczne, które zostały odziedziczone, są z kolekcji prywatnych, zostały kupione w warunkach legalnych, np. za granicą i przywiezione do Polski. Zakładamy, że jednak istnieją zabytki archeologiczne na ziemiach polskich, których właścicielem nie jest żadne muzeum ani Skarb Państwa."

http://orka.sejm.gov.pl/Biuletyn.nsf/0/ ... enDocument

to był, niestety, rzadki w przypadku min. Merty, przykład jasnego stawiania spraw.
Artur

PS A propos "rzeczy wyłączonych z obrotu" nie odmówię sobie okazji do opowiedzenia anegdotki,którą przekazał mi znajomy - leśnik. Otóż brał on udział w jakimś szkoleniu leśników na Podlasiu. Pod koniec cała grupa wybrała się na autokarową wycieczkę, a w jej trakcie zajechali pożywić się do jakiejś gospody. Aby było szybciej, zdecydowano, że wszyscy zamówią to samo danie. Wybór padł na figurujący w menu befsztyk z łosia. Kucharze uwinęli się raz-dwa, kelnerzy całej ponad 30-osobowej wycieczce podali dymiące półmiski. Po zaspokojeniu głodu, gdy przyszedł nieunikniony moment regulowania rachunku, prowadzący szkolenie poprosił kelnera o wezwanie szefa lokalu.
- Musze powiedzieć, że kuchnię macie wspaniałą- pochwalił, gdy oberżysta się zjawił.
- No, cóż, dziękuję, staramy się zadowolić naszych wymagających gości.
- Wszystko świeżutkie, pachnące.
- Prosto od myśliwych, z lasu - zachwalał właściciel wietrząc suty napiwek.
- Ale proszę mi wyjaśnić jedną rzecz. Jestem zastępcą departamentu d/s łowiectwa w Generalnej dyrekcji Lasów Państwowych i zachodzę w głowę,jakim cudem serwujecie dania z łosia, kiedy łoś jest jest w Polsce pod ścisłą ochroną gatunkową.?

Szef lokalu zaczerwienił się, złapał za serce, rozglądnął wokół z wyrazem rozpaczy i paniki w oczach, po czym odparł cukając się lekko:
- Łoś, łoś... Jaki łoś? W drukarni błędów narobili w menu. Nie łoś tylko łosoś. Hodowlany. Cieszę się, że Panom smakowało. Oczywiście wszystko na rachunek firmy. I zapraszam ponownie!!!