niee, klasycznie i po staropolsku :) najwyraźniej w zaduszki "coś" się lubi przyczepić :D Ma ktoś jeszcze jakieś pomysły na przysłowia, sentencje? :)

Cóż... po dzisiejszym dniu najtrafniejsze wydaje mi się przysłowie "Kto w zaduszki ryje temu ziemia skarb odkryje"... przynajmniej jeśli o mnie chodzi :)

dowody na stół!

Kto w zaduszki w ziemi ryje, ten za hu. się nie opije:)

i zdanie bliskoznaczne:

Kto w zaduszki w hu. wypije, może ziemię ryjem zryje:D

Zanim co trzeba by jeszcze wyjaśnić co jest skarbem... dla mnie na przykład to coś czego jeszcze nie mam i pierwszy raz z ziemi wytargałem i to jest bardzo dobre słowo dla określenia sposobu wydobycia. Na stół to raczej się nie nadaje a przynajmniej nie jeden to wytrzyma ;)
Niestety osobiście nie robiłem zdjęć ale pewnie niedługo w grupie Sudety się pojawią... ciężkie cholerstwo ale bardzo cieszy :)

Nie w temacie przysłów, ale z pewnością ku przestrodze. Ze trzydzieści lat wstecz umówiliśmy się z kumplami na spotkanie w zaduszki. Wyłamałem się , bo wiedziałem czym to się skończy. Popili fest ( następne słowo - ile to jest fest ? ). Pierwszy z nich krążył po cmentarzu śpiewając "Wyklęty powstań ludu ziemi " , a drugi , cóż zasnął na grobie przodka. Golenie w zaduszki (fest) = maasaakra.

Dziwny czas... Poszedłem na pewien piaszczysty pagórek na skraju bagien, właśnie w HIP jest świerzyt wątek o takim miejscu :8) Na powierzchni przepłukanej deszczami ziemi wyłażą tam kabłączki skroniowe, kości, kawałki żelaza... z wykrywką nie ośmieliłem się chodzić. Zapaliłem kilka zniczy, miodu dobrego podlałem, coś się najwyraźniej przyczepiło, czuję się jak przysłowiowa ciotka na trzy dni przed śmiercią.

Ja też kopałem w zaduszki i też nie było mi do śmiechu po "kto w zaduszki ziemię ryje..."
Dzisiaj poprawiłem i jeden z lepszych wypadów w sezonie , pierwszy dołek i sreberko :666

Widać to nie żaden zabobon, tylko szczera prawda...

"Kto w dzień poZaduszny, pełnym ogniem gna na wykopki, tego laserem namierzą niebieskie chłopki!"


...rwał jego mać!!!!! :evil: :evil:

Już udzielałem się w tym wątku, pisałem na temat doświadczeń paraliżu sennego. Teraz po przeczytaniu historii rufy przypomniała mi się opowieść, która ma pewne powiązanie z Twoim wpisem.
Mianowicie. Będąc w gimnazjum katechetka opowiadała nam na lekcji religii o zjawiskach niewytłumaczalnych (cudach). Ktoś z klasy zaczął się kłócić i polemizować z nauczycielką, że nie wierzy w żadne cuda i wszystko da się wytłumaczyć, każde zjawisko. Wtedy katechetka opowiedziała niedowiarkowi taką historię:
Będąc już katechetką podarowała swojemu młodszemu bratu medalik, z nakazaniem aby go nosił.
Po krótkim czasie przyśnił się jej brat i medalik. (nie pamiętam jakie miały wtedy towarzyszyć wydarzenia bratu, ale jakieś okoliczności tu występują) Mówiła nam, że strasznie zaskoczył ją ten sen.
Po jakimś czasie matka/babcia? (tego nie pamiętam) zadzwoniła do niej, aby poinformować ją, że brat miał wypadek samochodowy. Uderzył w drzewo, jest ciężko, ale żyje. Katechetka zapytała czy ma na szyi medalik. Gdy dowiedziała się, że medalik zgubił w miejscu wypadku, to zdębiała. Potem opowiedziała o tym jaki sen miała. Wtedy obie zdębiały i nie wiedziały jak to możliwe, ale podsumowały to jako znak dla brata katechetki.
Po streszczeniu tej historii klasie, wszyscy, łącznie z niedowiarkiem zaniemówili. "Jak to wytłumaczyć?" Zrobiła się cisza. A "niewierny Tomasz" już nie mądrzył.

Tak więc poruszyliśmy teraz z rufą temat tzw. "snów proroczych".

W styczniu umarl mi ojciec 54 lata, teraz w tamtym tyg jego matka 88. Nic by nie bylo dziwnego , z babka mialem kontakt 1x 3 tyg srednio, nagle zachorowala, w szpitalu znalezli liczne przerzuty i polozyli ja w hospicjum gdyz dawali pare dni zycia- wszystko trwalo blyskawicznie. Zapewne w tym okienku 3 tygodniowym bym jej nie zobaczyl juz zywej ale... rano szykujac sie do pracy ( w sumie w srodku nocy, mieszkam sam) stojac przed lustrem poczułem ze ktos za mna stoi.. odwrócilem sie speszony okropnie i nic nie zobaczylem ale poczułem bardzo intensywny i niepowtarzalny zapach mojego ojca, jego perfum pomieszanych z dymem tytoniowym bo lubil palic. To bylo tak intensywne odczucie trwajace pare minut ze wlosy mi sie zjezyly i z wlasnego mieszkania biegiem wyleciałem do pracy ze strachu. Zrozumialem ze cos sie stalo, a moglo tylko z jego matką- jestem jedynakiem. Dowiedzialem sie ze jest umieszczonaa w hospicjum i ostatnie dni spedzilem przy niej nim umarla. To nie byl zbieg okolicznosci, w przeszlosci mialem dziwne sytuacje ale takie rzeczy zdarzaja sie sporadycznie 1x na 2 lata max

Ja wierzę, że człowiek jest zdolny do tego aby odczuwać pewne rzeczy, że coś daje nam znaki w formie snów lub zwykłego przeczucia, że dzieje się coś złego.

Miesiąc temu miałem bardzo zły sen. Brat mojej matki, motocyklista, miał w nim wypadek w którym zginął, ale potem okazało się, że jednak jakimś cudem żyje mimo rozległych obrażeń (w snach nic nie jest zbyt logiczne). Jego żona i dzieci strasznie płakały, ogólnie same złe emocje.
Zaniepokojony dzwonię do niego po przebudzeniu czy wszystko jest ok, a on na to że właśnie leży w szpitalu pod kroplówką bo miał jakiś atak bólu brzucha i karetka zabrała go z pracy do szpitala. Okazało się, że ma spore, nieleczone kamienie nerkowe i spędził w szpitalu dwa dni.
Wątpię, że to taki zbieg okoliczności

Wiele osób naśmiewa się z tego typu historii. Nie wierzy w żadne "siły nadprzyrodzone". Ale jest tak zwykle do momentu kiedy to oni sami doświadczą jednego z "zjawisk niewytłumaczalnych". Wtedy dopiero rodzą się w głowie różne domysły. "Jak to możliwe? To przecież nie możliwe... Chyba nie zwariowałem...??? A jednak! Są rzeczy na tym świcie, które się fizjologom nie śniły!" :)

mam rodzinę w Niemczech, wujek nigdy nie wierzył w takie rzeczy, do momentu jak w mieszkaniu jego córki zaczęły się dziać różne rzeczy, koszmar, od tamtego czasu wierzy...
a co do snów, śniły mi się kiedyś numery lotto, serio! pomyliłem tylko dwa z nich i trafiłem 4:)

pozdrawiam