Gwizdnąłem na nie... to się zatrzymały, wszystkie spojrzały w moją stronę i pobiegły dalej :D

Ostatnie spotkanie z wilkiem przebiegło dość spokojnie, wilczek spuścił łeb i pomaszerował w swoją stronę nie zwracając uwagi na mięsko na dwóch nogach, mi się zdaje iż dlatego że był sam.

Chciałeś je pogłaskać? :D

No właśnie ciekawe czy głodna wataha zaatakowałaby człowieka...

A dlaczego miałaby nie zaatakować?

Nie wiem dlaczego, nie jestem wilkiem :)
Może dlatego, że człowiek to nie zwierzę, inaczej pachnie, inaczej się zachowuje.

Myślę, że dla takiej watahy wygłodniałych bestii, człowiek byłby kawałem mięsa, jak każde inne stworzenie ;)

Taki lew,tygrys czy krokodyl gdy jest głodny też nie przejdzie obojętnie obok człowieka tylko dlatego,że ten pachnie inaczej lub inaczej się zachowuje.Mięcho jest mięchem.Byle nie było zbyt przeterminowane.
Co prawda człowiek nie jest naturalną ofiarą wilka,ale może awansować i stać się nią w czterech przypadkach: po pierwsze gdy wilk jest tak wygłodniały,że przed ślepiami wirują mu czerwone plamy i musi cokolwiek wrzucić na ruszt aby przeżyć do pierwszego...porządnego zwierzęcego mięsa,po drugie gdy wilk jest zbyt tępy aby zadać sobie trud rozróżniania naturalnych i nienaturalnych ofiar, po trzecie gdy człowiek zachowuje się świadomie lub nie jak naturalna ofiara wilka.Na przykład gdy w czasie spotkania zastygnie na chwilę w osłupieniu a potem zacznie panicznie uciekać.W wilku wówczas budzi się łowca.Myśli sobie: oho! gość ucieka na mój widok to znaczy nosi w sobie poczucie bycia apetycznym.No bo czy uciekałby gdyby był niejadalny?
I czwarty przypadek gdy wilk zarażony jest wścieklizną.Z tym wypadałoby uważać.Jeśli natkniemy się na zarażonego wilka to są możliwe następujące scenariusze.Nasz zwierzak przechodzi gwałtowną,szałową postać choroby.Trzeba zachować spokój i przyjrzeć się wilkowi aby ocenić stadium choroby a tym samym swoje szanse na przeżycie.Jeśli wilk jest niespokojny,kiwa się na boki,ma nierównomiernie rozszerzone źrenice i widoczne są ślady nadgryzania rany którą upodobały sobie zarazki to mamy do czynienia ze stadium prodromalnym choroby.To daje spore szanse na odwrót bez uszczerbku.Wilk nie poświęci nam wiele uwagi bo wszystko go swędzi.
Jeśli wilk jest bardzo niespokojny,kłapie zębami jakby łapał muchy,ślini się i ma rozbieżny zez to biada człowiekowi!To stadium podniecenia,wilk wpada w szał i nie będzie już możliwości podpatrzenia trzeciego stadium. ;)

Na dzień dzisiejszy, na szczęście czy też nieszczęście, spotkanie wilka w terenie może przydarzyć się tylko nielicznym farciarzom :D .

walbor62,guzik prawda:-)
Jest ich coraz więcej nawet w miejscach gdzie w życiu byś się ich nie spodziewał i z każdym"dniem" rośnie prawdopodobieństwo że je w końcu spotkasz:-))

Pozdrawiam

Przyjmijmy czysto teoretycznie, że człowiek spotkałby głodną watahę wilków, taką, która, zainteresowałaby się człowiekiem. Czy w takiej sytuacji pistolet hukowy mógłbym odwrócić bieg wydarzeń? Czy w hipotetycznej sytuacji, gdyby wilk czy cała wataha zdecydowały się już zaatakować człowieka, wystrzał z głośnej broni hukowej by sprawił, że by uciekły?

Wilki z natury są płochliwe i boją się huku tak że taki pistolet hukowy może uratować cztery litery.Gorzej jeżeli wilk poczuje się zagrożony,wtedy może być różnie.
Bardziej obawiałbym się zdziczałej sfory psów-na tych huk wrażenia nie robi (z autopsji).
Pozdrawiam

Majki, z łowiectwem jestem związany od 1991 roku. Przez ten okres czasu ja, ani żaden z moich kolegów myśliwych nie spotkał wilka w terenie :h . Oczywiście są rejony w naszym kraju, gdzie o takie spotkanie jest dużo łatwiej, co wcale nie znaczy , że łatwo.
Widzę, że obraz wilka, który został w wielu z nas utrwalony w dzieciństwie / krwiożercza bestia, która tylko czeka na okazję, żeby coś zamordować / pokutuje do dzisiaj. Szkoda, bo takie podejście prowadzi tylko i wyłącznie w jednym kierunku - eksterminacja.

Uchwycony przez zamontowaną w lesie kamerę


C.

Pracuje w leśnictwie od 1994 w Puszczy Augustowskiej, miałem pięć spotkań z wilkami i trzy z rysiem. Nie wierzcie że wilki atakują ludzi. My dla zwierzyny po prostu śmierdzimy. Zatrzymują i przyglądają się nam z ciekawości, szczególnie młode osobniki. Zobaczenie wilka potraktował bym raczej jako ciekawostkę przyrodniczą, bo one widzą nas 100 razy a my może raz ."W lesie nie bój się wilka groźnego a człowieka złego" to miejscowe powiedzenie. Tak jak kolega pisał, wścieklizna to problem i lepiej pamiętać objawy, bo dotyczy to wszystkich drapieżników, np lis, kuna. Następny problem to zdziczałe psy szczególnie w grupie, tu mogą być przydatne petardy, gaz pieprzowy, pałka teleskopowa. Wiosną pamiętajmy, że jest to okres rozrodczy, jeśli znajdziemy malutką sarenkę lub inną zwierzynę nie dotykajmy, nie nieśmy do leśniczego, bo niedaleko stoi matka i nas obserwuje. Jeśli widzimy dziwne zachowanie zwierzyny, ptaków ominmy to miejsce bo na 99% są tam młode. Pozdrawiam, owocnych obserwacji.

Mam do was koledzy pytanie trochę z innej beczki,może trochę głupie :roll: ale nie odbiegające za daleko od tematu.
Prawie codziennie wychodzę gdzieś na spacer z swoim labradorem-najczęściej gdzieś do okolicznego lasu.Praktycznie prawie zawsze,pies znajduje gdzieś nogę sarny,nawet na polach.Skąd te nogi się biorą!? Większych drapieżników u mnie nie ma,sfor dzikich psów także nie zauważyłem,może kłusownicy?