W Wielkiej Brytanii wystarczy uzyskać zgodę właściciela terenu i już można biegać z wykrywaczem po polu. W uproszczeniu - jeśli znajdziemy coś cennego, zgłaszamy i oddajemy do oceny znaleziska, jeśli to coś cennego a państwo wyrazi chęć zakupu to dostajemy równowartość pieniężną danego przedmiotu i dzielimy się z właścicielem terenu 50/50. To tylko wstęp do mojego pytania.
Od momentu zmiany prawa w Polsce dot. poszukiwań, zaczęło mnie zastanawiać czy warto pielęgnować pasję i poszukiwać na terenie Polski. Do czego zmierzam - wyczytałem, że aby poszukiwać nie łamiąc prawa, należy wydrukować sobie specjalne formularze, odszukać właściciela pola, który podpisuje nam zgodę na poszukiwania na działce o numerze takim a takim, zanosimy formularz do WKZ-u, oni dają nam dla przykładu zgodę i spokojnie sobie poszukujemy. Problem numer jeden - sam zapis w takim formularzu jest akurat dla mnie dziwny - "[...]zgoda na poszukiwanie zabytków[...] - ja nie chcę szukać żadnych zabytków, tyko pobiegać z piszczałką, nie może być zaświadczenia o zwykłą zgodę na poszukiwania? Może ja chcę poszukać złomu lub kamieni magnetycznych? Ale już nawet pomijając to, to chyba drugi problem bardziej mnie interesuje - powiedzmy że już uzyskałem wszystkie wymagane zgody i po zakończeniu chodzenia po polu znalazłem różności - od jakiś tam monet, przez kawałki żelaza, guziki, aż po przedmioty z czasów 2 wojny św. i jak rozumiem ja to wszystko muszę odesłać do konserwatora zabytków i...? Jeśli konserwator uzna, że to wszystko to zabytki, to zabiera te przedmioty i nie będą one cieszyły mojego oka w gablocie w domu, dawały mi radości ze wspomnień z poszukiwań, pokazania dzieciom, wnukom, tylko wylądują w magazynie i tyle z mojej przygody? Może tez stwierdzić, że to nie zabytki i wracają do mnie? Dobrze to rozumiem?
Czy dla konserwatora zabytków guziki pruskie z XIX wieku to zabytki? Albo srebrna 24-część talara czy jakiś krajcar to też zabytek? A co z medalami i odznaczeniami z czasów I, II w. św.? I nie pisze tutaj o garnkach Ortów Gdańskich...
Pisze o tym dlatego, że już sam nie wiem czy to wszystko ma dalej sens - szukam, cieszę się ze znaleziska i zaraz może mi je ktoś odebrać, bo konserwator powie "zabytek" i po ptokach? Nie zrozumcie mnie źle - nie chodzi o to, że chcę sobie coś przywłaszczać, tylko o zwykłą "wisienkę na torcie" - coś, jakbym był na olimpiadzie, zdobył złoty medal, ale by mi go ktoś odebrał i schował do pudełka - ok, zdobył pan pierwsze miejsce i tyle. A ja chcę się tym cieszyć, trzymać w rękach, gapić się jak sroka w kość i rozmyślać o dawnych czasach! Szukać w Polsce, nie szukać, sam już nie wiem... Nie macie takich rozterek? :roll:

Oczywiście że mamy takie rozterki. :x

Chyba każdy je ma..., ja nawet ostatnio mialem taka rozmowe z wkzetem, a mianowicie mam zgode itp i chcialem sie dowiedziec odnosnie sprawozdania (tak takie tez trzeba zrobić po) i co mam im dac do oceny, czy moge wyslac fotki i czy moga wstepnie ocenic w stylu: Pan przyniesie nr 2 i 8. Niestety beton nie do przebicia, co prawda kazała bez spiny z kwitami i bieganiem do starostwa, poczekac zebrac wiecej i dopiero isc. Ale na moje pytanie o zdjecia i wstepna weryfikacje bylo stanowcze nie... a co chca zeby przynosic? wszystko oprocz smieci, monety wszystkie... oni sie nie znaja ale przyjdzie numizmatyk i on oceni... tak to wyglada... mam nadzieje ze wkoncu cos sie zmieni... pozdrawiam