MINISTERSTWO KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO DEPARTAMENT OCHRONY ZABYTKÓW
dr Magdalena Marcinkowska Zastępca Dyrektora
Warszawa, 19 lipca 2019 r.
DOZ-KiNK.640.8.2018.AO

"Zabytkami archeologicznymi są również, zgodnie z krajowymi i międzynarodowymi aktami prawnymi oraz literaturą przedmiotu, stanowiska archeologicznie, a więc i one podlegają ochronie konserwatorskiej. Jakakolwiek ingerencja w grunt na ich terenie może być zatem prowadzona jedynie przez osoby profesjonalnie przygotowane do takich działań, odznaczające się odpowiednim wykształceniem i wiedzą. W przypadku braku możliwości zachowania dziedzictwa archeologicznego in situ (na przykład w razie planowanej na danym obszarze inwestycji) przeprowadzenie badań archeologicznych stanowi sposób ich ochrony (tzw. ochrona przez zadokumentowanie). Kolejne etapy wszelkich działań związanych z eksploracją i wydobyciem zabytków archeologicznych są w takim przypadku dokładnie rejestrowane i utrwalane. Umiejętności takich nie posiadają poszukiwacze – amatorzy. Przypomnieć należy, że cała metodologia badań archeologicznych koncentruje się na określeniu metody jak najlepszego pozyskania informacji towarzyszącej układowi warstw ziemi oraz reliktów i śladów egzystencji człowieka, jej zadokumentowania, przechowania i wprowadzenia do obrotu naukowego. Wyznacza to w praktyce różnicę pomiędzy nieumiejętną eksploracją a prowadzeniem badań archeologicznych. W wyniku działania poszukiwaczy stanowisko archeologiczne może zostać nieświadomie lub intencjonalnie zniszczone, a informacja zawarta w układzie i relacjach przestrzennych warstw ziemi i reliktów działalności człowieka bezpowrotnie stracona"

Witam,przeczytałem list i :nie chodziłem po stanowiskach archeologicznych,chodziłem tylko po polach ornych za zgodą właściciela.A więc o jakich warstwach jest mowa.Pole jest orane co roku na głębokośc 30- 40 cm a więc tyle ile sięga wykrywacz.Po co to głupie gadanie o jakiś warstwach gdy pole jest co rok orane.
Czy ludzie w ministerstwie mają troszkę oleju w głowie?Krew mnie zalewa,gdy czytam takie mądrości

Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami obowiązuje na całym obszarze
Polski, a więc wszelkie poszukiwania zabytków ruchomych, zarówno archeologicznych, jak
i niearcheologicznych, na obszarach już objętych ochroną konserwatorską oraz tych
niemających takiego statusu, mogą odbywać się wyłącznie po uzyskaniu stosownego
pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków. Ze względu na specyfikę dziedzictwa
archeologicznego wykluczone jest przyjęcie założenia o kompletnym zaewidencjonowaniu
zabytków archeologicznych w ramach Krajowej Ewidencji Zabytków. Mimo ciągłego
weryfikowania i uzupełniania informacji pozyskiwanych w trakcie rozpoznania
powierzchniowego kraju niemożliwe jest odgórne określenie, bez przeprowadzenia
szczegółowych badań, czy dane miejsce kryje pod powierzchnią zabytek archeologiczny czy
też nie. Nadzór wojewódzkiego konserwatora zabytków nad działaniami mającymi na celu
odnalezienie zabytków jest zatem konieczny.