Nie wiem, nie pamiętam czy wklejałam czy nie. Nowe wytyczne GKZ dość kategorycznie wypowiadają się na temat map. Wklejam tutaj tą część wytycznych dotyczącą map.
Stosownie do przepisu § 19 ust. 2 pkt 2 i ust. 5 rozporządzenia, pozwolenie na poszukiwanie zabytków zawiera wskazanie miejsca poszukiwania zabytków z określeniem współrzędnych geodezyjnych lub geograficznych z dokładnością do jednej setnej sekundy dla punktów załamań obszaru poszukiwań lub nazwę albo numer obrębu ewidencyjnego z numerami działek ewidencyjnych, a w odniesieniu do polskich obszarów morskich, współrzędnych geocentrycznych i geodezyjnych naniesionych na morską mapę nawigacyjną, natomiast załącznik do tego pozwolenia stanowi mapa topograficzna w skali 1:10 000 lub większej lub prezentacja kartograficzna bazy danych obiektów topograficznych (BDOT10k), o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 276 ze zm.), a w odniesieniu do polskich obszarów morskich, morska mapa nawigacyjna, z zaznaczonym obszarem prowadzenia poszukiwań. W załączniku do pozwolenia w granicach obszaru prowadzenia poszukiwań wyznacza się również strefy zakazu prowadzenia poszukiwań. Podkreślić należy, że zarówno wnioskodawca, dołączając mapę do wniosku o wydanie pozwolenia na podstawie § 10 ust. 3 pkt 4 rozporządzenia, jak i organ wydający decyzję, mają możliwość wykorzystania mapy o dowolnej skali, w zależności od wielkości obszaru, czytelności mapy i zakresu poszukiwań. Muszą one jednak pochodzić ze źródła, które dopuszcza ich użycie w postępowaniu administracyjnym, tj. zawierającego precyzyjne dane, wiążące dla organów administracji publicznej. Oznacza to, że map topograficznych, stanowiących załącznik do wniosku, nie można pobrać z portali internetowych opatrzonych zastrzeżeniem, że mapy dostępne na tym portalu internetowym mają jedynie charakter poglądowy i nie mogą zostać wykorzystane do celów administracyjnych (np. geoportal.gov.pl, bdl.lasy.gov.pl). Każda mapa wykorzystywana w postępowaniu administracyjnym powinna być czytelna oraz opatrzona legendą i skalą, a obszary poszukiwań i obszary z nich wyłączone muszą zostać oznaczone precyzyjnie. Warto mieć na względzie, że zgodnie z art. 40a ust. 1 prawa geodezyjnego i kartograficznego, organy prowadzące państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny udostępniają materiały zasobu odpłatnie zgodnie z załącznikiem do ww. ustawy oraz kalkulatorem opłat dostępnym na stronie internetowej Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii. Jednakże organy administracji publicznej zwolnione są z rzeczonej opłaty na podstawie art. 40a ust. 2 pkt 4b prawa geodezyjnego i kartograficznego, który stanowi, że nie pobiera się opłaty za udostępnianie danych na podstawie art. 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Zwolnienie dotyczy więc materiałów udostępnianych w wersji elektronicznej. Na marginesie omawianego zagadnienia wskazać należy, że przepisy § 10 ust. 3 pkt 4 rozporządzenia nie obligują wnioskodawcy do składania mapy topograficznej w większej liczbie egzemplarzy niż jeden, co jasno wynika z zawartego w cyt. przepisie sformułowania: „Do wniosku (…) dołącza się mapę topograficzną w skali 1:10 000 (…)”. Dodatkowe egzemplarze organ konserwatorski może pozyskać we własnym zakresie, o czym mowa powyżej. Powyższe kwestie mają znaczenie zwłaszcza w sytuacji, gdy organ konserwatorski, w myśl § 19 ust 4 rozporządzenia, w treści wydawanego pozwolenia zadecyduje zawrzeć warunek, polegający na zakazie prowadzenia poszukiwań zabytków w konkretnych miejscach ze względu na ochronę zabytków archeologicznych (strefa zakazu prowadzenia poszukiwań). Wyznaczenie takich stref pozostawiono uznaniu wojewódzkiego konserwatora zabytków, nie ograniczając ich jedynie do zewidencjonowanych stanowisk archeologicznych. Wyznaczenie stref zakazu poszukiwań wymaga jednak szczegółowego uzasadnienia merytorycznego oraz precyzyjnego oznaczenia na załączniku mapowym, zgodnie z § 19 ust 4 rozporządzenia.
|