https://poszukiwanieskarbow.com/forum/

Kopalnia antymonu Reiche Silber Gluck
https://poszukiwanieskarbow.com/forum/viewtopic.php?f=2&t=49360		 Strona 1 z 1
Autor:  geolog [ środa, 28 listopada 2007, 20:01 ]
Tytuł:  Kopalnia antymonu Reiche Silber Gluck
W Górach Bardzkich znajduje sie ciekawa i niedawno wyeksplorowana
( patrz artykuł w "Sudetach" nr 11/2007r kopalnia antymonu.

[ img ]
(poprawiłem ,żeby od razu było duże zdjęcie-Grzebiuszka)

Mimo nie najlepszego stanu zachowania - silne zawodnienie kopalnia
jest we wnetrzu bardzo kolorowa co czyni ją bardzo urokliwą do penetracji i robienia zdjęc :lol:
Czy ktoś posiada jakieś dane o innych kopalniach w tym rejonie a konkretnie w okolicy przełęczy Bardzkiej ?
Oto część artykułu z:
http://www.sudety.ig.pl/webcm/zimny_kam ... ich_zesacw
Kopalnia Reiche Silber Glück

Antymon jest kruchym, półmetalicznym pierwiastkiem. Jego związki były znane już w starożytności, kiedy do wytwarzania brązu ze stopu miedzi i cyny czasem zamiast cyny używano antymonu (1700 p.n.e.-1300 r. p.n.e.). Jako pierwiastek został odkryty przez alchemika Basila Valentine’a w 1450 r. Często był mylony z bizmutem, cyną lub ołowiem. Alchemicy w XVI i XVII w., zauważywszy współwystępowanie antymonu ze złotem, mieszali i gotowali go z rtęcią, poszukując możliwości przemiany metali nieszlachetnych w złoto. Natomiast sławny szwajcarski lekarz i chemik – Paracelsus używał preparatów z antymonu do wytwarzania leków stosowanych m.in. przy chorobach oczu. Jednak główne zastosowanie antymon znalazł jako składnik wielu stopów i związków chemicznych, od XIX w. służył do utwardzania ołowiu i do produkcji materiałów ogniotrwałych.
Jego podstawowym minerałem jest antymonit (Sb2S3), charakteryzujący się silnym metalicznym połyskiem i ołowianoszarą barwą. Krystalizuje on w postaci długich słupków, tworząc często promieniste i igiełkowe skupienia. Antymonit występuje w żyłach antymonitowo-kwarcowych lub razem z siarczkami innych metali, przede wszystkim srebra, arsenu, ołowiu i złota. Z tego też względu rudy antymonu były pozyskiwane często niejako przy okazji wydobycia rud srebra i ołowiu. Dopiero w XVIII w. pojawiają się nadania górnicze ściśle ukierunkowane na wydobycie rud antymonu, bazujące przeważnie na starszych, nieczynnych wyrobiskach rud metali. Przykładem tego jest kopalnia antymonu Reiche Silber Glück, założona w 1771 r. w rejonie Przełęczy Bardzkiej.
Badanie odnalezionej przez nas kopalni i odszukanie innych starych wyrobisk w tym rejonie ujawniło istnienie nieznanego i stosunkowo dużego jak na warunki lokalne ośrodka górniczego, którego rodowód sięga XV w. Łącznie można naliczyć w tym obszarze kilkanaście szybów wydobywczych i kilka sztolni. Mimo że Przełęcz Bardzka była świadkiem wielu wydarzeń historycznych, bardzo mało zachowało się informacji o górnictwie tego rejonu. Sama Przełęcz Bardzka to rozległe, płytkie siodło (442 m n.p.m.) w bocznym ramieniu wschodniego grzbietu Gór Bardzkich. Geologicznie teren budują tutaj górnodewońskie i dolnokarbońskie piaskowce szarogłazowe i mułowce, na których zalegają czwartorzędowe gliny zwałowe, będące śladem pobytu lądolodu. W północnych i północno-zachodnich zboczach odchodzących z przełęczy utworzyły się głębokie dolinki powstałe przez erozję potoków spływających do Nysy Kłodzkiej. Skały osadowe poprzecinane są tutaj w wielu miejscach intruzjami diorytu. W obrębie tych magmowych intruzji występuje mineralizacja i tam właśnie można odnaleźć ślady dawnej działalności górniczej. Próba odtworzenia historii górnictwa tego terenu nie może być przeprowadzona bez spojrzenia na historię Przełęczy Bardzkiej i ziemi kłodzkiej.
Przełęcz Bardzka stanowiła granicę księstwa ziębickiego i Śląska z hrabstwem kłodzkim. Biegł tędy stary trakt handlowy, uważany za jedną z odnóg szlaku bursztynowego. Droga ta łączyła Czechy ze Śląskiem. Przy niej powstała wieś Dębowina (Eichau). Pierwsze wzmianki o niej można odnaleźć w Kronice Czechów biskupa Kosmasa, który pisze, że książę czeski Wratysław II zwołał w 1068 r. wiec w miejscowości Dobenina, leżącej przy bramie strażniczej idącej do Polski. Prawdopodobnie chodzi o Dębowinę, przy której istniał od 1010 r. gród strażniczy lokalizowany przez archeologów w miejscu obecnej wsi Łochów. Gród nosił nazwę Burgstädel. Pierwsza pewna wzmianka o wsi pochodzi z XIV w. – w księdze ziemskiej okręgu ząbkowickiego Dębowina występuje jako wieś Eyche. W 1406 r. była ona własnością Wenke Heringa z Opolnicy. Należy pamiętać, że jest to już teren leżący pomiędzy dużymi ośrodkami górnictwa – Srebrną Górą i Złotym Stokiem. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że prowadzone były wtedy poszukiwania kruszców na tym terenie. Najazdy husytów w pierwszej połowie XV w. spowodowały upadek górnictwa. (...)

Tekst Michał Stysz i Michał Mączka
Zdjęcia Michał Stysz i Henryk Macanko
Kopalnię odkopali: Mariusz Warchoł, Dariusz Berliński,
Michał Stysz, Iwona Cieślik
Badania prowadzili: Michał Stysz, Michał Mączka, Henryk Macanko,
Dariusz Berliński, Mariusz Warchoł, Iwona Cieślik, Iza Macanko,
Paweł Lazar, Marcin Stysz, Przemysław Warchoł,
Anna i Maciej Przybysz, Grzegorz Guzik, Paweł Hage

Pełna wersja wyłącznie w wersji papierowej
Autor:  grisza73 [ czwartek, 3 kwietnia 2014, 19:47 ]
Tytuł:  Re: Kopalnia antymonu Reiche Silber Gluck
Witaj.A byłeś w tej niżej położonej? Strasznie tam capi gazem jakimś.Zaraz stamtąd uciekłem.
Autor:  hades [ niedziela, 6 kwietnia 2014, 13:17 ]
Tytuł:  Re: Kopalnia antymonu Reiche Silber Gluck
to siarkowodór.
faktycznie duże stężenie ale da się przeżyć tylko trzeba szybko się poruszać.
Autor:  bravus [ niedziela, 25 maja 2014, 17:13 ]
Tytuł:  Re: Kopalnia antymonu Reiche Silber Gluck
Koledzy proszę pamiętać że siarkowodór to gaz cięższy od powietrza stąd im wyżej tym stężenie mniejsze.
Oto obowiązkowa wiedza z zakresu pierwszej pomocy przy kontakcie z siarkowodorem:

Wyniesienie człowieka z atmosfery skażonej; zabezpieczenie podstawowych czynności życiowych; chorych nieprzytomnych, wymiotujących ułożyć w pozycji bocznej ustalonej; tlen; usunięcie skażonej odzieży; zmycie skażonej skóry obfitą ilością wody z mydłem; przemycie spojówek wodą; zapewnienie ciepła i spokoju.

Uwaga! Ratujący nie powinien wchodzić do pomieszczenia zawierającego siarkowodór bez zabezpieczenia (przynajmniej lina zabezpieczająca, umożliwiająca wyciągnięcie w razie utraty przytomności).
Strona 1 z 1 Strefa czasowa: UTC + 1 [ DST ]
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/