Ciekawy jestem jaką technologia był wykonany powyższy fragment ceramiki skoro wewnętrzna cześć tego naczynia ma warstwę koloru czarnego, środek żółto biały a strona zewnętrzna warstwa ceglasta.W podobnych kawałkach granica pomiędzy tymi trzema warstwami jest bardzo wyraźna.Technika pokrywania grafitem najczęściej wewnętrznych stron naczyń stosowana by "uszczelnić" naczynie .

Na początku wypału w prymitywnym piecu albo w zwykłym dole kiedy rozpala się i rozgrzewa piec i naczynia zawsze występuje niedobór tlenu i atmosfera jest redukcyjna. Skorupy chłoną wtedy węgiel i stają się czarne. Kiedy wszystko sie już rozgrzeje a z drewna zrobi się żar(rozrzażony węgiel drzewny) który do spalania potrzebuje mniej tlenu, może pojawić się atmosfera utleniająca. Wtedy węgiel z powierzchniowej warstwy wypala się aznajdujące sie w glinie związki żelaza utleniają co daje ceglaste zabarwienie. Wewnątrz naczynia tlenu jest mniej i wtedy jeśli jest go bardzo mało wewnętrzna powierzchnia pozostaje czarna a jeśli trochę więcej węgiel wypali się ale żelazo nie zdoła sie utlenić i powstanie ceramika o trójbarwnym przełomie.
Procesy te można w pewnym stopniu kontrolować np odpowiednio ustawiając naczynie albo okładajac je np świerzym zielskiem lub wrzucając je do wewnątrz gara- trochyę na takiej zasadzie jak robi się japońska ceramikę raku. Najczęściej jest to jednak dziełem przypadku.