Czy powojenni partyzanci atakowali też Armię Czerwoną czy tylko UBP, MO i KBW ? -bo jeśli nie to moim zdaniem byłoby to trochę dziwne :?

powojenni partyzanci walczyli z A.Cz. i NKWD tak samo jak z UB, MO, KBW i LWP... czyli ukrywali sie przed wszystkimi i przed wszystkimi starali sie uciec. Smutne to, ale po wojnie niewiele było duzych oddziałów, na ogół to były małe grupy ludzi, którzy z bronia starali sie dotrwac do II wojny, żeby działac Sowietom na tyłach... w partyzantce zostali albo straceńcy, albo tacy, którzy nie mogli wrócic do normalnego życia, bo by ich komuniści zabili, zgnoili etc. Łupaszko z tego co pamietam myslał o tym, żeby sie z bronia przebic na stronę amerykańską, pewnie podobnie mysleli inni.

Wiec mówienie o walkach z A.Cz. czy wojskiem to nieporozumienie- oddziały paryzanckie nie sa tworzone (na ogół) po to, żeby sie bic z regularnym wojskiem, tylko po to, żeby działac z ukrycia, doskoku, robic zasadzki, demoralizowac, przeszkadzac etc.... W walce z regularnym wojskiem nie maja szans i na ogół za sukces i zwyciestwo bierze sie wymknięcie sie oddziału z obławy, unikniecie walki, etc.

takie akcje jak. np. w Hrebennem, gdzie partyzanci poakowscy wspolnie z upa zaatakowali posterunek milicji zeby odbic wiezniów to wyjatki. Zreszta: spójrz na akcje drugowojenne- ....

O przebiciu się do Amerykanów czytałem w "Burta kontra UB". Jeden przebił się a Amerykanie przekazali go Czechom a ci znowu Polakom :lol: . Inny chciał się przebić to go kumple zabili bo uważali że to zdrada :no .
O atakach na Armię Czerwoną lub NKWD niestety nic nie pisze.

Kiedyś mocno interesowałem sie partyzantką po 45 na podhalu. Oczywiście tutaj pierwszoplanową postacią jest "Ogień" - i wiem na pewno ze jego oddziały staczały potyczki z A. Cz. Ale były to raczej zasadzki i mniejsze akty sabotażu a nie regularne bitwy. Co ciekawe z tego co wiem oddziały KBW niekiedy wręcz pomagały partyzantom w tego typu działaniach. W archiwach ministerstwa spraw wewnętrznych zachowały sie raporty o tym jak cale nawet 200 osobowe oddziały spotkawszy sie w górach z grupą partyzantów nierzadko dobrowolnie sie "poddawał' się i oddawały broń.Potem tego typu praktyki ukrucono rozstrzeliwując oficerów odpoiwedzialnych za takie akcje. W zasadzie nie jest to pewne ale niektórzy badacze postulują ze Ogień miał w zamiarze wzniecenie wiekszego powstania anty-sowieckiego. Wiadomo na pewno że prowadzono rozmowy z jakimis grupami z Czech a także lokalnymi organizacjami ktore w zasadzie wszystkie podporządkowału sie Kurasiowi. Zgromadzono także pokaźne składy broni - część z tych skrytek nie została otwarta do dziś. Miałem w rękach raport z opróżnienia kilku takich "magazynów" w latach 70 siątych. Najlepszy był sztuczny nasyp nad wykrotem na ktorym nasadzono drzewka i powstał niewielki zagajnik - miejsce praktycznie nie do znalezienie - wskazał je były członek oddziału. W środku znaleziono 2 działka przeciwpancerne - kilka moździerzy różnych kalibrów, przeszło 300 karabinów, i sporo PM-ów. W innej skrytce - podobnie zamaskowanej było także działo i kilkaset sztuk broni, rozmawiałem takze z ludzmi którzy brali udział w wydarzeniach z tamtego okresu, i byli przekonani że istniały podobne magazyny tyle ze z amunicją , a takze oddzielne z materiałami wybuchowymi , minami i podobnym sprzetem. Według relacji weteranów broń tą Ogień gromadził od wycofania sie niemców (co dziwne początkowo współpracował on przeciez z nowym ustrojem - dlaczego nie ujawnił wtedy tych zapasów) i z regóły było to wyposażenie pozbierane z rozbrajania przez partyzantów poszczególnych posterunków niemieckich. Co było wiec celem calej organizacji nie jest wiec pewne - ale wydaje mi sie ze takich zapasów nie tworzy sie jedynie na potrzeby małych oddziałów ale było to przygotowanie do utworzenia wiekszej jednostki.

Pozdrawiam

Do Pita: informację o ostatnich chwilach Łupaszki zaczerpnąłem z pamiętnika osadzonej również w tym samym więzieniu. Kobieta ta twierdzi że słyszała pewnego wieczoru rzężenie skatowanego Łupaszk, na przesłuchanie był niesiony na noszach. Nie pamiętam ale swoją wiedzę czerpała z opowiadań kogos z personelu medycznego. Wielka szkoda że nie mogę sobie przypomnieć nazwiska tej kobiety i tytułu książki, ale na pewno z racji wysokiego stanowiska w Armii Krajowej jest osobą wiarygodną
A wracając do Żelaznego muszę jeszcze raz dokładnie przeczytać książkę H. Pająka, są tam cytowane zapiski Żelaznego i opisane kilka miejsc gdzie ukrywał broń i inne materiały. Pozdrawiam.

ZbV ty chyba lubisz prowokowac? Oczywiscie, ze atakowali armie czerwona, zwlaszcza nkwd. Ci ostatni byli rozstrzeliwani na miejscu - traktowano ich jako okupantow natomiast zwyklych zolnierzy z jednostek liniowych atakowano tylko w przypadku przylapania na rabunku, rekwizycjach czy po zaatakowaniu przez nich. Co ciekawe w zasadzie nie robiono krzywdy mo - rozbrajano ich przewaznie i puszczano.Lupaszko nie mial o ile mi wiadomo zamiaru przebijac sie na zachod - sam mial oferte emigracji zlozona przez Radkiewicza - nie skorzystal, Mial kontakt z wladzami na zachodzie - takze przez kuriera, ktory pojechal tam i spowrotem. Kiedys rozmawialem z pewnym dziadkiem(nie znam nawet jego nazwiska),ktory byl zatrzymany przez zolnierzy Lupaszki ( sluzyl w LWP a w wojne w AK) - mowil, ze oni wierzyli w IIIww - czy wierzyl w to Lupaszko? Moze poczatkowo.Co do poddawania sie calych oddzialow to takze cale oddzialy przechodzily na strone partyzantow - czesto w LWP byli tez AKowcy ktorych po wojnie tropiono i przesladowano.Co do skladow broni i amunicji to chyba nie bylo z nia problemu - w koncu przez 5 lat trwala w Polsce wojna i przeszedl front - z tego co wiem wybierano lepsza a nadmiar chowano - zdjecia z archiwum UB w ksiazce " Zolnierze wykleci". Jaki byl cel dzialania podziemia - pytanie tylko na pozor b. latwe - walka z okupantem i zdrajcami, obrona ludnosci przed grabierza( np. przez rekwizycje na Bialostoczczyznie), ochrona ludzi narazonych na eksterminacje z racji przynaleznosci do nie promoskiewskiego podziemia w okresie wojny, wiara w koniecznosc wybuchu IIIww, pokrzepienie serc steroryzowanego spoleczenstwa...Brak bylo tak naprawde jednolitego dowodztwa to i cele mogly byc b. rozne. Jesli chodzi o walki z armia czerwona to byly one codziennoscia zwlaszcza na terenach na wschod od Bugu - niestety przewaznie konczyly sie zazwyczaj wybiciem nielicznych oddzialow przez duze regularne sily sowieckie - do starc dochodzilo jeszcze kilka lat po wojnie. W Polsce pojaltanskiej ostatni partyzanci ukrywali sie az do 1963roku(!) jednak dzialalnosc zbrojna malych oddzialow skonczyla sie na poczatku lat 50ych

Słyszałem o tym że pojedynczy ludzie się ukrywali nawet do lat 60 -tych, byli to przeważnie żołnierze NSZ, ale czy prowadzili jakąś działalność ? Jeśli masz jakies informacje to podziel się. Czytałem relację żołnierza NSZ który ukrywał sie pod zmienionym nazwiskiem aż do drugiej połowy lat 60-tych, został aresztowany i wyszedł bodajże w 1976 roku !!! Koledzy czy dysponujecie jakąś ciekawą literaturą?

Ukrywali sie - niektorzy do konca zycia nic nie mowili nawet najblizszym - ja o ile pamietam to jako ostatni partyzant uznany zostal "Ryba" zolnierz AK a pozniej roznych innych organizacji. Literature mam a jakze, ale pewnie sa bardziej bogate zbiory na ten temat - mnie interesuja oddzialy Lupaszki i o nich mam pare ksiazek - bardzo polecam album " Zolnierze wykleci" - czesto wstrzasajace zdjecia choc opisy sa bardzo skrotowe - moze przy IPN w Gdansku jest jakas biblioteczka na ten temat - oni tez wydaja co jakis czas materialy konferencyjne( tez ciekawe) - ostatnio kupilem nt. podziemia na wilenszczyznie po wojnie a takze o partyzantce powojennej. :pa Jesli interesuje ciebie literatura bardziej beletrystyczna niz naukowa to polecam np. pseudonim Lupaszka - Fikusa czy U Szczerbca i Lupaszki - Christy( zolnierza Lupaszki zreszta).Jak naukowa to jesli chodzi o Lupaszke to Lupaszka, Mlot, Huzar - praca zbiorowa - bardzo wyczerpujaca temat.Mapek niestety jest b. malo - takze z poszukiwaniami raczej krucho - stad nadzieja na spotkanie z p. Niwinskim

Czytałem te książki o których wspomniałeś, znam je dobrze, ale wiesz - szukam wydań mniej znanych wydawnictw, myślę że w dużych wojewódzkich bibliotekach można trafić na takowe. Mieszkasz w Gdańsku, czy waszej bibliotece są np. książki Henryka Pająka wydane przez wydawnictwo Retro z Lublina? Pit czy masz informację o jakiejść potyczce Łupaszki w okolicach Dzierzgonia?

Panowie tak jak już pisałem skarbnica wiedzy czeka na nas w IPN - ie. Kwestia dogrania terminu. Pit naprawdę warto nakłonić do tego spotkania Kleryka. P.Niwiński naprawdę bardzo chce zobaczyć jego pamiątki. Teraz głupio byłoby się z tego wycofać. Pogadaj z Onyxem niech złapie Kleryka. Wiedza i materiały jaką posiadają panowie z IPN-u jest naprawdę wilka . Wszak jest to ich praca. Myślę , że mogliby odpowiedzieć na wiele zadawanych tu pytań. Poza tym z tego co wiem mają dużo oryginalnych materiałów, zdjęcia i inne ciekawe rzeczy.

Traper, w jednej z moich książek znalazłem wzmiankę o "Żelaznym". Działał on w grupie Łupaszki , która w 46ukrywała się na terenie powiatu sztumskiego. 10 czerwca 46 mieli potyczkę z MO i UB w okolicach Tulic koło Sztumu. 28 czerwca 46r. "Żelazny" (autor nie wymienia imienia i nazwiska) zginął od granatu rzuconego przez milicjanta. Przy zabitym znaleziono złoty sygnet z orłem w koronie oraz wygrawerowanym napisem: "przyjacielowi - Łupaszka"
Pozdrawiam

Z Onyxem zaraz sprobuje - ten Zelazny o ktorym piszesz to jeden z najbardziej bojowych dowodcow oddzialow lupaszki - pisalem o nim wczesniej. Co do bibliotek to z przykroscia stwierdzam, ze nie mam na nie czasu bo wiekszosc zycia spedzam w pracy a reszta to sen i rodzina - cud ze jeszcze czasem cos pokopie. Tak jak mowi Tomi "na pewno" pisze się oddzielnie - błąd ortograficzny!!! w IPN ie jest sporo materialow a i byc moze maja jakas biblioteczke na interesujacy nas temat - spotkajmy sie z nimi!!!!!!!!!!

Panowie! a może IPN byłby zainteresowany wspólpraca na zasadzie: my wykrywacze i możliwości poszukiwań, a oni informację gdzie mamy kopać? Może to zbyt hurraoptymistyczne, ale jeśli oni posiadają informację na temat miejsc walk i potyczek i podzieliliby się z nami to mielibyśmy spore ułatwienia. Pozdrawiam!

taa... na tej samej zasadzie mógłbyś oczekiwać współpracy z konserwatorem zabytków... Zresztą- znam takich IPNowców, którzy kopią i to ze sporymi sukcesami (cholera, prz takich informacjach to często nawet wykrywki nie trzeba) ...

...na giełdzie można za takie praktyki nieźle polecieć (zobacz: marta steward :) )....

Ci nasi IPNowcy sa raczej poza podejrzeniem - ja mysle, ze nawet odkopanie lusek w miejscach potyczek moze miec znaczenie dla historyka bo moze zweryfikowac dotychczas znane rozmieszczenie sil itp. Pewnie, ze chcialoby sie wykopywac skrytki pelne skarbow, ale to bbbbb malo prawdopodobne - dla mnie nawet znalezienie drobiazgow z tamtych dni byloby ciekawym zajeciem a przy okazji moze i pozytecznym - wnoszacym cos nowego do badan