Dobry wieczór . Jakieś 35 - 40 lat wstecz podczas wędkowania na bieszczadzkiej rzece zbiegiem pewnych wypadków wydobyłem motocyklową ramę . Kotwica zahaczyła o sztywny zaczep i trzeba było użyć bosaka .Rama posiadała kierownicę ,przednie trapezowe zawieszenie ze sprężyną amortyzującą przy kierownicy , przednią lampę i szkielet przedniego siodełka ze sprężynami . Kuzyn rozpoznał ją jako ramę od naszej przedwojennej legendy Sokoła 600- ki . Zakładam , że już wtedy leżała tam ze 30 lat . Zastanawiam się , czy reanimacja takiego znaleziska ma jakiś sens zważywszy na zaawansowaną korozje w zamkniętych profilach . Po odzyskaniu przyponu rama wróciła pod wodę , gdzie pewnie przebywa do dziś.
Są jakieś zadowalające - sprawdzone sposoby na dotarcie do tych trudnych miejsc ?

Nie wiadomo, czy przebywa tam do dziś, prawdopodobnie popłynęła znacznie dalej, może być głęboko pod dnem lub rozpadła się od korozji. Wtedy jej nie wzięliście, to teraz zapomnij :n Rzeka górska zmienia się, zwłaszcza po każdej powodzi. Pamięć ludzka także jest labilna :zb

Znajomy sprzedał zgniłą, dziurawą, gołą ramę Junaka z pierwszej serii z nr trzysta ileś, za 6000zł ogłoszenie wisiało 1 dzień a sokół marzenie nie jednego kolekcjonera

Neodym na lince i ogień,może się uda,ale po tylu latach wątpię.

Mimo sceptycznych raczej opinii kolegów względem ponownego wydobycia zabytku jestem przepełniony optymizmem . Wiem , że rama czeka na wydobycie i nie ma innej opcji koniec kropka. Należy jej się drugie życie w nowym świecie. Ponawiam zatem pytanie kierowane do osób podejmujących podobnie trudne wyzwania : Jakie są sprawdzone sposoby skutecznego zabezpieczenia ? Musze to wiedzieć przed wystawieniem jej ponownie na działanie powietrza , potem będzie za pózno...

Piaskowanie,po tym jak coś nada się do użytku to lakier proszkowy.Chyba inaczej sobie tego nie wyobrażasz...chociaż ja to sobie w ogóle nie wyobrażam jazdy na takim czymś...

Piaskowanie profili zamkniętych ? Jaja sobie robisz ?

Elektroliza, a do srodka chemia, innej opcji nie ma , ale jedyne przeznaczenie takiej ramy to trwala ruina na ekspozycji, trzeba bylo brac jakżescie wyciagneli, dzis to ona moze byc kilkanascie kilometrow dalej, albo dawno ja ktos inny wyciagnął.

Przeczytałeś do końca?Odłóż piwo i pokumaj.Przecież o to mi chodziło,że nic już z tego nie uratuje.

Blizbor, przeczytaj jeszcze raz proszę, co napisałem i nie myl sceptycyzmu z realizmem. S orki, że gaszę Twój optymizm, ale z Twojego postu wnioskuję, że mieszkałeś lub bywałeś nad górską rzeką, powinieneś więc zrozumieć, co napisałem. Ale jeśli Twój optymizm przeważy nad moim malkontenctwem, to powodzenia życzę :1

Elektroliza brzmi rozsądnie ; plus chemia to już daje realne szanse na ratunek. Oczywiście po ewentualnie udanej akcji reanimacyjnej z wiadomych względów nie będę rekomendował znaleziska użytkowo . Spróbować zawsze warto zwłaszcza że rzecz idzie o kawałek przedwojennej historii.
Kilometrowe odejście ramy od ostatnio widzianego miejsca nie jest możliwe ponieważ spoczywa ona głęboko na ostatnim zakolu - z 20 metrów przed tamą gdzie jest na prawdę głęboko . Natomiast ostatni , kilkunastometrowy odcinek już przed samą zaporą tworzy wybrukowana płycizna . Niepowodzenie może być tu tylko jedno : wcześniejsza akcja neodymiarzy .

Złóżmy te jałowe dyskusje, o wspomnieniach
o czymś co było, a teraz nie ma, na karb długich zimowych wieczorów... :piwo

W te słowa Ryjec :)

Niemniej mam nadzieje ,że uraczysz nas solidna porcja fotorelacji z tej wyprawy. Nie daj się nam domyślać tylko pokaż jak to się odbyło, mimo iż rama może być w opłakanym stanie sam fakt jej wydobycia zasługuje na pochwałę.