Jako, że mam przerwę w kopaniu postanowiłem postudiować mapy. Zauważyłem przeglądając niemieckie mapy z rożnych okresów że pojedyncze chałupy na koloniach wsi mają nazwy np: Wilhelmsthal (karczma) i tyczy się to nazewnictwa wielu karczm. Czy idąc tym tropem możemy przyjąć że np chałupa na koloni o nazwie Johannisthal też była karczmą mimo że na żadnej mapie nie jest zaznaczona jako karczma (jedyne co je łączy to końcówka nazwy)? Czy ktoś się orientuje co oznacza końcówka w nazwie -"thal"?

Dolina

A może raczej : ziemia, grunt, posiadłość Wilhelma, Johana itp.

Koledzy,nie każdy wyraz idzie w niemieckim rozdzielić i tłumaczyć. To o co pytacie to nie są karczmy czy też tego typu sprawy , tu chodzi o obory dla zwierząt a że każda miała jakiegoś właściciela stąd też takie nazwy od imienia.
Mam nadzieje że pomogłem.

Jeśli chodzi o toponimię warto wiedzieć, że w nazwach niemieckich wsi, miast, osad występują człony określane ze względu na:
- rodzaj obiektu (-burg, -dorf, -gut, -hof, -höfchen, -mühle)
- miarę powierzchni (-hagen, -huben, -feld)
- topografię terenu (-berg, -hobel, -höbe, -thal) lub jego inne cechy (-buche, -bruch,-rode, -wald)
- funkcję strukturalną (-au, -hain, -heide, -heim, -ort, -ruhe, schön, -sorge, -stein)

Podstawa zaś nazw prostych, członów dyferencyjnych oraz członów określających w złożeniach są nstp. przykładowe apelatywa:
- rzeczowniki: Bär, Berg, Bergfriede, Bischof, Bruch, Buche, Bude, Damerau, Eiche, Ferne, Försterei, Frau, Freude, Fürst, Heide, Hirsch, Klee, Kranz, Leim, Linde, Lustig, Nummer, Osse, Reh, Rose, Storm>Sturm, See, Stein, Thal, Wald, Waldhaus, Warte, Wonne, Winkel, Voigt/Vogt

- przymiotniki: alt, brün>braun, fri>frei, grün, gold, hoh/hoge, heilig, kahl, kalt, klein, lüter>lauter, neu, nieder, rich, roth, schön, schwarz, süss, tief, trocken

- liczebniki
- przyimki: von
Do archaizmów i dialektyzmów leksykalnych zależy zaliczyć średnio-dolno-niemieckie osse wobec nowoniemieckiego Ochs, górnoniemieckie Hube wobec nowoniemieckiego Hufe, średnio-wyskoko-niemieckie hobel/hubel wobec nowoniemieckiego Hügel, średnio-dolno-niemieckie voit wobec średnio-wysoko-niemieckiego i nowoniemieckiego Vogt.