Z tymi różnymi zezwoleniami konserwatora, lasów, to było jak kręcenie bata na siebie, przyjmowanie, godzenie się na dalszą papierologię (czyt. restrykcje) to była ślepa uliczka. Dzisiaj, właściwie mamy uprawomocnione prawdopodobieństwo występowania poza terenami prawnie chronionymi innych, nieznanych miejsc, które prawdopodobnie też mogą być objęte ochroną. To zaszło już za daleko, taki układ pasuje konserwatorom, mają szerokie pole manewru i interpretacji, choć wielu archeologów pewnie chciałoby kompletnego wykluczenia detektorystów.

Frank. Nie porównuj papierologii WKZ do Lasów. W lasach raczej zawsze będziesz już potrzebował zgody na poszukiwania z naruszaniem gruntu. Podobnie jak na tereny gminne etc. Nie ma powrotu do tego co było 30 lat temu. Pokaż mi kraj w którym jest tak piękne prawo, że wbijasz na wszystkie miejscówki bo tak Ci się podoba. Co do WKZetów, to a propos czego to piszesz? Błędem było...błędem poszukiwaczy było siedzenie na dupie przez kilkadziesiąt lat. Niestety nasi przeciwnicy szybciej się skontaktowali z rozumem i wprowadzili w 2003 r.obowiązek uzyskiwania pozwoleń na poszukiwania zabytków i art 111....i co zrobili wtedy poszukiwacze? Nic nie zrobili oczywiście.

Ujmę to tak niczego po tej konferencji się nie spodziewam po innych też . Nie ma szans na zmiany dopóki Gliński trzyma na tym łapę .
Jedyną szansą na zamianę jest droga sądowa WSA NSA itp oraz walka z tą patologią w rodzaju pseudo archeologów
Żeby wykreślić z wymogu pozwoleń chociaż pola orne był by to duży sukces

Nikt chyba się nie łudzi, że po konferencji nastąpią od razu zmiany i będzie można beztrosko spacerować.
Nie robiąc nic, godzimy się obowiązujący stan rzeczy. Każda próba zmiany jest korzystna, bo zostawia ślad, znak niezadowolenia.
Uważam, że im więcej takich oznak niezadowolenia, tym większa szansa na zmianę.

Dopóki będą stowarzyszenia i osobnicy wpisujący się w obecne przepisy prawa to nic się nie zmieni. Oni zawsze będą stawiani za przykład odpowiedzialnego podejścia do poszukiwań, do zabytków i do naszego dziedzictwa archeologicznego, bo są potwierdzeniem, że przepisy nie są aż tak restrykcyjne, że jednak można poszukiwać z poszanowaniem prawa, występować o zezwolenia i wykonywać zalecenia konserwatora, więc jakiekolwiek dyskusje nad zmianami wydają się zbędne. Prędzej można się spodziewać zaostrzenia kursu względem podporządkowanych przepisom, że wymagania będą rosły, że śruba będzie dokręcana.

Bzdury opowiadasz Frank tylko po to by usprawiedliwić lenistwo osób takich jak Ty. Nie było stowarzyszeń i było dokładnie to samo. Siedzieliście cicho i nic nie robiliście. Wiele stowarzyszeń ma dokładnie te same problemy co wielu innych poszukiwaczy. Niestety są i takie, które się układają nadmiernie i zrobią wszystko byle poszukiwać. To fakt. Niektórym nawet PZE przeszkadza, bo za bardzo chcemy coś zmienić. To nie ma znaczenia, czy mówimy o stowarzyszeniach czy samotnych strzelcach. Ten system stworzył jedynie pozór legalności po to, żeby móc ją ograniczać. I taka jest prawda. Trzeba to tylko wykazać.

Już wcześniej pisałem że pomysł na wykazanie że system źle działa i na podstawie tego walczyć o zmianę prawa nie ma sensu bo za każdym razem
kończy się to tylko i wyłącznie wykazaniem niekompetencji danego urzędnika i co najwyżej można go dojechać i tylko pod warunkiem że nie ma pleców.
Nie odniosłaś się do wcześniejszego mojego wpisu toteż przepraszam za ponowny

Nie zamierzam "dojeżdżać" pojedynczych urzędników bo to jest bez sensu.

Konserwatorów zabytków jest szesnastu, ich decyzje mogą się różnić, bo w zdecydowanej większości mają charakter uznaniowy, do każdego przypadku podchodzą indywidualnie, dlatego uchwycenie naszych problemów z interpretacją przepisów przez konserwatorów w sztywne prawne ramy może okazać się niemożliwe. Przywilej interpretacji i uznaniowości to ich główny atut i broń i tego na pewno nie dadzą sobie odebrać, wolą przeciwstawiać się niż szukać rozwiązania, zresztą poszukiwacze dla konserwatorów to mało ważny, marginalny problem. Na ich zdrowy rozsądek też nie ma co liczyć, za dużo wokół nich krąży podpowiadaczy i mącicieli.

Dokładnie tak Frank. To są decyzje uznaniowe ale nie ma do tego żadnych logicznych podstaw. Przepisy zakładają możliwość wprowadzenia strefy zakazu prowadzenia poszukiwań, czyli po prostu wyłączenia stanowiska archeologicznego z poszukiwań. Wszystkie inne zdupexy w warunkach, które bardzo często znajdują się w decyzjach prowadzenia poszukiwań a nie mają uzasadnienia w przepisach nie mają uzasadnienia prawnego po prostu. Oczywiście uzasadnienie decyzji to także uzasadnienie faktyczne, czyli to które odnosi się do sfery faktów i udowadnialnych argumentów. Uznanie urzędnicze nie jest pozbawione tak naprawdę kontroli, w tym kontroli sądowej, choć jest to trudne w naszym kraju bo oczywiście urzędnik to bożek a sądy też mamy takie jakie mamy...I tak dokładnie, na tym bazuje ten obleśny fikcyjny system, który oddał rozstrzygnięcia w gównianych sprawach urzędasom, którzy kierują się własnym przekonaniem wobec poszukiwaczy i poszukiwańw ogóle. I to musimy właśnie udowodnić. Że nie ma to nic wspólnego z przedmiotem ochrony fikcyjnych przecież zabytków na etapie poszukiwań. Urzędów mamy 49 plus kilku powiatowych i miejskich konserwatorów zabytków. To nie jest zawsze tak, że delegatury dokonują takich samych rozstrzygnięć jak ich szefowie w wojewódzkich. Czasem nawet w ramach jednego urzędu są różne decyzje, ponieważ jest np 2 lub 3 inspektorów ds.zabytków archeologicznych. Burdel jest spory rzeczywiście. Może Was zadziwię ale są urzędnicy, którzy sami przyznają, że decyzja administracyjna na poszukiwanie z wykrywaczem jest niepotrzebna... ;)

No pytasz gdzie jest reszta poszukiwaczy ? to Ci odpowiem. Jest grupa ludzi i w tej grupie też jestem Ja które radzi sobie bez PZE. Załatwiam sobie pozwolenia, jeżdżę na wykopaliska jako wolontariusz. Radzę sobie choć czasem nie jest lekko. Kraj mamy jaki mamy tak jak i prawo. Proponuję wszystkich zrzeszonych zawezwać pod sejm a wyniesiecie tą tanc budę na kopach.

No ale co to ma do rzeczy, że radzisz sobie bez PZE? My nie jesteśmy ani od doradzania, ani od organizowania poszukiwań ani od pisania ludziom pozwoleń...To kompletne nieporozumienie a właściwie całkowite niezrozumienie idei powstania PZE. Zmiana przepisów na takie, które nie wymagają zgody konserwatora na poszukiwania poza miejscami wpisanymi do rejestru czy ewidencji zabytków na pewno Ci nie zaszkodzi i nadal będziesz się mógł cieszyć również wolontariatem na badaniach archeologicznych...

Detektoryści to odprysk, jakiś promil potężnego kręgu zainteresowań konserwatorów zabytków, mało ważny epizod dla obywateli i szerszej opinii publicznej, a dla mediów to jedynie ciekawostka, materiał dla niusów o przestępcach i rabusiach zabytków.
Na działania konserwatorów należy spojrzeć w pełnym zakresie - konserwator nadzoruje prace i badania przy zabytkach, np.: konserwatorskie, budowlane (może dopuścić inwestycję do realizacji, wstrzymać lub zablokować), nadzoruje badania archeologiczne (ma prawo egzekwować wyniki badań, ale nie musi), przeprowadza kontrole obiektów zabytkowych (albo nie przeprowadza). Prowadzi rejestr i ewidencję zabytków (może wpisać obiekt w rejestr, ewidencję, lub wykreślić).
Z założenia przyznawana konserwatorom uznaniowa decyzyjność, co nie znaczy, że dowolna, poprzez indywidualne podejście do każdej sprawy, do każdego obiektu z osobna i odpowiednie do stanu rzeczy decyzje, wydaje się bardzo dobra dla zabytków, wydaje się, bo drugiej strony taki przywilej może być niebezpiecznym dla obiektów zabytkowych korupcjogennym precedensem, z czego zdaje sobie sprawę lobby przyjaciół królika i lobby inwestorów i deweloperów.
A inni niezadowoleni z decyzji wojewódzkiego konserwatora mogą się odwołać do generalnego konserwatora zabytków.

Frank, to oczywista oczywistość. Mówisz o konkretnych obiektach, o określonym przedmiocie ochrony. Tutaj pewna uznaniowość jest uzasadniona bo konserwator musi dokonać merytorycznego rozstrzygnięcia i ocenić na ile planowana inwestycja, planowane działnia mogą mieć negatywny wpływ na zabytek czyli te wartości chronione... W przypadku poszukiwań zabytków nie mamy przedmiotu ochrony, bo mówimy o hipotetycznie mogących występować zabytkach. Uznaniowość jest tutaj zwyczajnie naciągana, jest kompletną fikcją...w takiej sytuacji decyzja administracyjna jest całkowicie zbędna jeśli poszukiwania są realizowane poza miejscem zewidencjonowanym jako zabytek.

Niby obiekty zabytkowe istnieją od lat, a jednak ich przybywa, jedne dotychczas nieodkryte się odkrywa,a inne stają się zabytkami. Warunki klasyfikacji na bieżąco, ale i niebezpiecznie ewoluują, także co do ograniczeń czasowych, których i tak prawie już nie ma. Podobnie jest ze stanowiskami archeologicznymi i zabytkami archeologicznymi, przykładem może być projekt AZP w dużej większości to urojone stanowiska na podstawie lipnych zabytków.
Dramaty powodowane przez decyzje konserwatorów są niewspółmierne do problemów poszukiwaczy, bo czym jest niewydanie zezwolenia na poszukiwania, do wpisania budynku w rejestr zabytków bez zgody właściciela, nakaz remontu wg zaleceń konserwatora, czy zakaz zabudowy działki, tu konserwatorzy nie mają litości. Będzie ciężko cokolwiek ugrać.
Co do poszukiwań, należałoby pominąć wszelakie poboczne meandry i po prostu starać się ograniczyć władzę konserwatorów do gruntów, które są własnością publiczną, a temat znalezisk, reguluje ustawa o ochronie zabytków.