Przełomowe odkrycie w Gdańsku sprzed tysiąca lat. "Przesuwamy chronologię miasta"

Archeologiczne odkrycie w Gdańsku. W piwnicach dawnej siedziby magistratu miejskiego odkryto pozostałości osadnictwa Słowian z X w. oraz ceramikę. Dyrektor gdańskiego muzeum prof. Waldemar Ossowski ocenił, że miasto powstało 60 lat wcześniej, niż do tej pory twierdzono.

— Uzupełniamy naszą wiedzę o historii Gdańska, Polski i Europy — mówił prof. Ossowski w trakcie wtorkowej konferencji zorganizowanej, by zaprezentować najnowsze odkrycie archeologiczne w Gdańsku.
— Odkryliśmy pozostałości osadnictwa słowiańskiego pod Ratuszem Głównego Miasta, które bezsprzecznie wskazują na powstanie Gdańska w 930 r. Tym samym przesuwamy chronologię miasta o 60 lat wstecz — zaznaczył dyrektor gdańskiego muzeum.
Dodał, że odkrycie było możliwe dzięki współpracy Muzeum Gdańska oraz Instytutu Archeologii Uniwersytetu Gdańskiego. — Właściwie cały czas mieliśmy je dosłownie pod naszymi stopami — wyjaśnił.
Archeologiczne odkrycia w Gdańsku. Ponad tysiąc lat historii
Podkreślił również, że jeszcze w latach 70. XX w. śp. prof. Andrzej Zbierski odkrył pod Ratuszem pozostałości świadczące o przedpiastowskim osadnictwie, jednakże ustalenia były wówczas kwestionowane przez środowisko naukowe.
Rzecznik muzeum dr Andrzej Gierszewski poinformował, że podczas trwających od września do grudnia prac archeologicznych odsłonięto trzy wykopy.
Mówił, że w pierwszym, pod Wielką Salą Wety i Galerią Palową, w latach 70. XX w. prowadził badania archeolog, prof. Andrzej Zbierski. — Odkrył w nim pozostałości zabudowań z XIII w. oraz drewnianą konstrukcję, którą interpretował jako wał z X w. Do dziś nikt – archeolodzy i historycy – nie traktowali tej informacji poważnie, głównie z powodu niemożliwości precyzyjnego datowania znaleziska – tłumaczył Gierszewski.
Natomiast na przełomie lipca i sierpnia br. archeolodzy powrócili do wykopu otworzonego 52 lata temu i pobrali próbki. Potwierdziły one wstępne ustalenia prof. Zbierskiego.
— Datowanie radiowęglowe dało wynik pomiędzy latami 911 a 951, zaś dendrochronologiczne wskazało na 930 r. — podkreślił rzecznik gdańskiego muzeum.
W grudniu w dwóch nowych wykopach odkryto również ceramikę słowiańską charakterystyczną dla pierwszej połowy X w. oraz kolejny fragment wału. Pobrane próbki drewna i ceramiki zostaną poddane dalszym badaniom.
Odkrycia zostaną zasypane
Muzealnicy poinformowali, że znaleziska zostaną zabezpieczone, a następnie zasypane. Dyrektor muzeum podkreślił, że pozostałości wału przetrwały do naszych czasów tylko dlatego, że zaistniały ku temu sprzyjające okoliczności.
— Po pierwsze nikt ich nie zniszczył w XIV w., być może dlatego, że stabilizowały konstrukcje stawiane na podmokłym terenie. Po drugie wał znajduje się w torfie, który świetnie konserwuje materiał organiczny — wyjaśnił prof. Ossowski. I jako trzeci powód podał, że znalezisko znaleziono na terenie podmokłym, a woda — jak ocenił profesor — również zachowuje drewno w nienaruszonym stanie.
Wskazał przy tym, że udostępnienie znaleziska wiązałoby się z dużym ryzykiem. — W piwnicach panuje duża wilgoć, dodatkowo w miesiącach letnich do wykopu wchodzi woda gruntowa, która podnosi się do takiego stopnia, że uniemożliwi czytelne wyeksponowanie drewnianych pozostałości — ocenił.
Dodał, że tak cenne znalezisko na razie najlepiej będzie zasypać, po to by w stanie, w jakim przetrwało ponad 1000 lat, przetrwało do czasu, gdy będzie pomysł, jak je na stałe i bez ryzyka pokazać odwiedzającym.
Ślady osadnictwa zostaną dodatkowo zabezpieczone geowłókniną.