Supermarket zamiast XIX-wiecznej parowozowni, gigantyczny biurowiec wciśnięty przy placu zamkowym, bądź blok deweloperski zamiast przedwojennej willi, czyli dlaczego nikt nie rozliczył odpowiedzialnych za nieodwracalne straty na zabytkowej mapie Warszawy. Szukamy odpowiedzi na pytanie, dlaczego warszawskie zabytki przegrywały z bezczelnością deweloperów i bezczynnością urzędników. Jak pod nosem konserwatorów zabytków dochodziło do nielegalnych rozbiórek historycznych obiektów? Dlaczego stołeczni konserwatorzy często poddawali się dyktatowi deweloperów? Czy pomiędzy deweloperami, politykami i urzędnikami mogły istnieć powiązania, które doprowadziły do unicestwiania historycznego dziedzictwa stolicy? Na czym polega weekendowy schemat likwidacji zabytkowych budowli? Na czym opiera się katastrofalna spuścizna Ewy Nekandy-Trepki i innych stołecznych konserwatorów?

W Petersburgu nadal płoną zabytkowe budynki.
.
Kolejne, występujące z pewną częstotliwością pożary budynków wpisanych do rejestru dziedzictwa kulturowego mają miejsce w historycznej części Petersburga w Dzielnicy Centralnej tworzącej unikalny historyczny obraz Petersburga. Mimo to urzędnicy nie widzą problemu.
 Petersburczycy, działacze miejscy i dziennikarze z petersburskich mediów twierdzą, że za taką sytuację odpowiada Komitet ds. Stosunków Majątkowych (КИО).
Incydenty tego rodzaju mają charakter systemowy, związane są z nimi konkretne interesy, dlatego nie ma powodu, by sądzić, że pożary to wynik chuligaństwa lub przyczyn naturalnych.
 Po pożarze z budynku prawie nic nie pozostaje, co odciąża właściciela z obowiązku i kosztów konserwacji i restauracji zabytku i niewykluczone, że celem pożaru jest właśnie doprowadzenie zabytku do takiego stanu. Rozbiórka resztek budynku i budowa nowego budynku na jego ruinach jest znacznie tańsza, a urzędnicy przymykają oko i nie i nie wnikają w przyczyny i źródła pożarów.
Odpowiedzialni za to urzędnicy Komitetu ds. Stosunków Majątkowych mogą być częścią wielkiego mechanizmu korupcyjnego elit władzy.