Grot włóczni wykonany z krzemienia, znaleziony na terenie Lubyczy Królewskiej, powiat tomaszowski - w województwie lubelskim.
W dniu 7 listopada Pani Iwona Szczerba przekazała do dyspozycji WUOZ Lublin Delegatura Zamość - znalezisko zabytku archeologicznego. Był to duży grot krzemienny zachowany w całości (a przez archeologów – "krzemieniarzy" nazywany „płoszczem”) . Został znaleziony podczas rozsuwania ziemi, którą dostarczono na jej posesję, w celu wyrównania terenu. Miejsce pobrania tej ziemi jest na razie nieokreślone, a więc nie znamy miejsca skąd pochodzi to narzędzie. Sprawę będziemy dalej rozpoznawać.
Całkowita długość grota wynosi 18 cm, jego największa szerokość dochodzi do 6,2 cm, natomiast grubość jego ostrza wynosi 0,9 cm. Długość samego ostrza to 12 cm. Natomiast trzpień grota o długości 6 cm jest nieco węższy i cieńszy niż ostrze, posiada bowiem 3,2 cm szerokości i 0.7 cm grubości, a jego końcówka jest zaokrąglona. Pomiędzy nasadą liściowatego w kształcie ostrza a trzpieniem, który służył do osadzenia w drzewcu włóczni, widoczne są wyraźne, półkoliste wcięcia, wykonane w celu lepszego i bardziej stabilnego mocowania ostrza na drzewcu za pomocą sznura.
Analiza surowca, technologii i techniki jego wykonania oraz typologii omawianego zabytku wskazuje, że został wykonany z krzemienia wołyńskiego o ciemnoszarej barwie z przebarwieniami beżowo – popielatymi. Wytwór ten można przypisać ludności kultury mierzanowickiej i datować na wczesny okres epoki brązu, czyli 1990-1750 lat p.n.e.
Grot zapewne został wykonany przez wybitnego specjalistę zajmującego się wytwarzaniem tego typu narzędzi, znającego bardzo dobrze strukturę i właściwości surowca na którym pracował, gdyż jedno niewłaściwe uderzenie przy obróbce i kształtowaniu krzemiennego narzędzia mogło spowodować jego nieodwracalne uszkodzenia lub pęknięcia, co niweczyło wielogodzinną pracę wytwórcy.
Opisywany zabytek zostanie oficjalnie przekazany do Muzeum Regionalnego im. dra Janusza Petera w Tomaszowie Lubelskim, zaraz po wykonaniu specjalistycznych analiz traseologicznych, które mogą określić sposób jego użytkowania.