W kodeksie wykroczeń karalna jest zarówno kradzież, jak i przywłaszczenie mienia (cudzej rzeczy ruchomej), jeżeli wartość przedmiotu nie przekracza 250 zł (w przeciwnym wypadku jest to już przestępstwo). Zwraca uwagę fakt, iż nie tylko sprawca podlega odpowiedzialności za wykroczenie, ale również podżegacz i pomocnik, a dodatkowo obok dokonania sprawca odpowiada również za samo usiłowanie popełnienie tego wykroczenia.

Kradzież i przywłaszczenie rzeczy uregulowane są w art. 119 kodeksu wykroczeń. Wskazany przepis identyfikuje potencjalne działania podjęte przeciwko cudzym rzeczom ruchomym. Zwraca uwagę fakt, iż przepis ten nie dokonuje rozróżnienia na mienie prywatne i społeczne, a zatem pod jego ochroną pozostaje każdy rodzaj mienia. Za wykroczenie przepis przewiduje karę aresztu, ograniczenia wolności lub grzywny.
Kradzież a przywłaszczenie
Należy wskazać, iż z uwagi na charakter omawianego wykroczenia można je popełnić tylko umyślnie. Różnica między kradzieżą a przewłaszczeniem mienia zawiera się w fakcie wejścia w posiadanie danej rzeczy. Kradzież polega bowiem na tym, że sprawca bezprawnie zabiera (zagarnia) cudzą rzecz ruchomą w celu pozbawienia tej osoby władztwa nad nią i samodzielnego dysponowania tą rzeczą
Z kolei w przypadku przywłaszczenia dany sprawca jest już w legalnym posiadaniu danej rzeczy i jedynie podejmuje zachowanie mające na celu pozbawienia władztwa nad rzeczą właściciela oraz dysponowania rzeczą za niego.
Przykład1
Gdy dana osoba będzie chciała zabrać portfel pasażerce autobusu, musi najpierw wyjąć go z jej torebki i dopiero jeżeli to uczyni będzie mogła nim dysponować bezprawnie. Taka osoba będzie wtedy złodziejem i popełni kradzież.
Przykład2.
Jeżeli natomiast miałaby miejsce taka sytuacja, że dana osoba (X) pożyczyła od drugiej (Y) jakąś rzecz (np. książkę), to wówczas X będzie w legalnym posiadaniu książki. Jeżeli jednak nie odda jej w terminie z rozmysłem i będzie ją trzymała bezprawnie to jej czyn będzie stanowił przywłaszczenie mienia.