Wszystkie trzy znalezione w jednym miejscu[jeden tasak w domyśle :) ]wbite w bagno wraz z pochwami, kopałem by się dostać do ich końca robiłem to dokładnie bardzo lecz na 100% nie było, dlaczego, nie wiem. były na wierzchu prawie, u gniły, czas położył rękojeści poziomo, podczas wspomnianego kopania zbierałem te części widoczne w dole zdjęcia.

Bardzo przypominają rękojeści szabel wz. 21. Szkoda, że tak zniszczyła je korozja elektrochemiczna :( Gdyby rękojeści były stalowe to szable zachowałyby się w lepszym stanie. Niesamowite, że tyle tego dobra wojskowego zostało na pobojowisku.
Czy cyfra 60 na rękojeści oznacza numer szwadronowy?

Tak przypominają wz. 21 , Ja szczerze to boję się przenosić bo w środku to raczej nic nie ma :( tylko rdza Co do twego pytania to właśnie może byśmy razem wszyscy pomyśleli :) na pewno coś wymyślimy. :) może to 109 lub 601 :?

To były raczej tasaki piechoty, więc chyba nie szwadronowy numer.

Pomęczę temat, bo sam mam przynajmniej jedne takie kompletne szczypce tylko, że stalowe. Są one zresztą dość popularne.

Jest sporo publikacji z rysunkami wyposażenia wojskowego z tego okresu, w których przedstawiono wiele narzędzi do produkcji kul m.in. pokazane przez Ciebie kulolejki czy grajcary, ale nigdzie nie znalazłem takich szczypiec.

Natomiast mogę podrzucić kilka linków, w których ów przedmiot opisywany jest jednoznacznie, jako szczypce do kruszenia cukru.
Pierwsze z brzegu:

http://www.oldandinteresting.com/sugar-nippers.aspx
http://www.objectlessons.org/houses-and ... /s59/a300/
https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/or ... 02c2b1.jpg


Przy okazji można dowiedzieć się, że w tamtym czasie przeznaczeniem cukru było nie tylko słodzenie herbaty ;) .
.
.
.

Mogły być używane do tego i do tego przecież, ołów nie jest taki twardy a te do cukru przeważnie się bardzo szeroko otwierały.

Pewnie, że to możliwe, ale nie sądzisz, że gdzieś w jakiejś profesjonalnej literaturze poruszono by ten temat i to potwierdzono?

Na kulach które ukazałem są ślady po równomiernym zaciśnięciu jakiegoś tego typu narzędzia, w newralgicznych miejscach gdzie nie wychodziły żadne śmieci wyszły te części szczypczyków, inni których znam znajdowali podobne szczypczyki w takich miejscach, Pamiętaj że piszemy o Insurekcji a nie o wojskach Napoleona :), poza tym nie wszystko jest opisane nawet w typowo regularnych armiach tamtych czasów.

Pewnie po zwykłych kowalskich cęgach będą podobne ślady. Nie jest to mój temat, ale gdzieś kiedyś czytałem, że niektóre kulolejki miały możliwość obcinania tych nadlewek.

P.S. Patrz tu:
https://www.google.pl/search?q=Sugar+Ni ... 66&bih=604
https://www.etsy.com/listing/482788553/ ... ref=market

Swoją drogą prze takie identyfikacje właśnie, 3 na 4 sprzedawanych na Allegro tego typu szczypiec to ,,szczypce do usuwania nadlewek kul muszkietowych''.

Życzę Tobie byś mimo braku dowodów miał rację.

Witam. Znając życie i obyczaje na ale to wszystko co Stare jest kojarzone z wojskiem żeby lepiej poszło . A wracając do tematu to takie szczypce są naturalnym wyposażeniem każdego praktycznie domostwa.ołów był wtedy bardzo popularnym materiałem jak i większość miękkich metali. Takie narzędzia kiedyś często wychodziły W okolicy miejsc po starych domostwach które niewiele miały wspólnego Z wojskami.

Porównaj średnicę wybrzuszenia części zaciskowej części szczypczyków przedstawionych przeze mnie i tych przedstawionych na zdjęciach które przedstawiłeś tak jakby te pierwsze były przystosowane do większej siły zacisku, lecz mogły być wykorzystane przez Powstańców te do słodkości :P lecz musiały by się łamać po pewnym czasie. Fajnie tak zgłębiać temat szczypczyków :lol:

Kolego Gibson żeby rozgryźć większość tematów które chciałbyś wyjaśnić trzeba ten temat ugryźć całkiem od drugiej strony nie mającej nic wspólnego z wojskiem czy insurekcją.

Twoja wypowiedz jest ze wszechmiar słuszna lecz na miejscu o którym mówię nie było domostw i to w sporym promieniu i jeszcze od nich oddzielała rzeka.

Właśnie o to chodzi że przedmioty które wam przedstawiam nie są zmieszane z kontekstem osadniczym no może z przed 2 tysięcy lat troszkę :D ale było zgłoszone archeologom, a tak to prawie nic innego. :)

Ale czlowiek idacy na wojne w 18 wieku to mysle ze pol swoich narzedzi brał z domu. Stąd mamy na pobojowiskach też cywilne przedmioty a druga sprawa to to że w 18 wieku nie było łatwo stworzyć zapasów dla takiej ilosci ludzi. A żołnierzowi było latwiej samemu kule lać niż czekać aż mu dostarczą.