Dość prymitywnie wykonana, do tego z żelaza, zawinięte uszka na końcu były najłatwiejsze do wykonania, technologia podobna do tego w jaki sposób wykonywano końcówki kabłączków skroniowych, prawdopodobnie naśladownictwo słowiańskie wytworów skandynawskich, oczywiście wczesne średniowiecze. Niżej dwa zdjęcia ze znalezisk w osadach wikińskich

I co niewierny Tomaszu pisałem ci przecież co to jest ;-))))))))))))) , chyba nic nowego się nie dowiedziałeś , a co do podobieństwa do końcówek kabłączków skroniowych to tu się nie zgadzam. "Zawijasek" że tak go nazwę , w kabłączkach skroniowych po zwinięciu był zawsze wywinięty jeszcze w drugą stonę , powiedzmy położony na plecy.

zawsze warto wysłuczać kilku wersji:)))
meila do Ciebie z zapytaniem o datowanie wysłałem po umieszczeniu posta na forum gdzie panowała cisza:)
pozdrawiam
Ps.witam na forum!

no i nie masz racji, to co opisujesz wyżej dotyczy kabłączków z zakończeniem esowatym, czyli typu III wg K. Musianowicz, najpopularnejszego ale nie jedynego występującego na terenach Polski. Np. w typie II występują zakończenia identyczne jak te na zapince. Ale nie oto mi chodziło, dlatego napisałem "technologia podobna do tego w jaki sposób wykonywano końcówki kabłączków skroniowych" ..., czyli nie kończące się np. sześcianami, kulkami czy główkami węży, tylko zwijkami blachy

pzdr atylla

Czy ktoś z kolegów mógłby wydatować tą klamrę - wielkość 2zł

kojarzy mi się z przeworską.... :que