Witam wszystkich, jako że trawy już ładnie leżą wybrałem się dziś do lasu za wioską, w miejsca które normalnie są bardzo zarośnięte. Liczyłem na jakiś kolorek ale coś mnie tchnęło by sygnału na żelastwo całkiem nie ignorować. Finał był taki: klamerka, dwie pruskie monetki i właśnie coś jakby bełt? Długość 12cm, w najszerszym miejscu 23mm. W sąsiedztwie sporo kutych gwoździ ale czy można je powiązać okresem? Pozdrawiam

Wszystko z epoki, grot . szukaj tu http://www.bog.webd.pl/zbrojownia/strzaly/.

Bardzo dziękuję. "Żelaznych" sygnałów zostało tam sporo więc kto wie, może coś się jeszcze trafi ciekawego. Pozdrawiam

Witam ponownie, nie chciałem zakładać nowego wątku bo dziś wybrałem się w miejsce gdzie znalazłem grot. Jakieś 20 metrów od tego miejsca wygrzebałem takie oto kawałki naczyń z ołowiu. Leżały dość głęboko w glinie, obłożone kamieniami a ciężar ziemi zrobił swoje bo większość była w kawałkach. Pewnie poniemiecki śmietnik się trafił ale wolę się upewnić. Większe naczynie ma ok 15cm średnicy przy górnej krawędzi. Umyte tylko pod wodą szczoteczką do zębów więc tyle patyny zostało. Co o tym myślicie?. Pozdrawiam

Co o tym myślicie?. Pozdrawiam
Ja nie myślę, tylko zazdroszczę miejscówki.
Pozdrawiam.

A nie jest to przypadkiem cynk?Ja mam podobny świecznik i jest wykonany z cynku

Niegdyś wielce stylowa ozdoba pałacu/dworu w stylu późnego baroku. Jeżeli to cynk, prawdopodobnie nie starszy niż XVIII w.

Bardzo możliwe że jakiś stop cynku lub ołowiu, ciężkie jest. Mniejszy kielich mógłby pasować pod świecznik, tym bardziej że dół nie jest równy więc mógł zostać odłamany. Wygląda na to że na miejscówce przez setki lat różni ludzie chadzali. Dziękuję kolegom i pozdrawiam

Najpewniej ten cynko to fragmenty zbiornika i podstawy lampy naftowej z końca 19-pocz 20w.
W 18w jeszcze metalicznego cynku nie znano :cry:

"Cynk (Zn, łac. zincum)....Został odkryty w Indiach lub Chinach przed 1500 p.n.e. Do Europy metal ten zawędrował dopiero w XVII wieku." Z Wikipedii.

Owszem, zawędrował z Indii. Jednak wytopienie w Europie metalicznego cynku to wiek 18 a zastosowanie go w technice do cynkowania i produkcji stopów rozpoczęło się w latach trzydziestych 19w. Pod strzechy trafił jeszcze później.

Wszak napisałem " prawdopodobnie nie starszy niż XVIII w."

co oczywiście nie zaprzecza używaniu cynku już w starożytnej europie w stopach z innymi metalami

Oczywiście, tyle że były to stopy cynku z miedzią-mosiądze. Uzyskiwano je topiąc miedź z galmanem-rudą cynku, jak to ładnie Mnich Teofil opisuje. Metaliczny cynk zaczęto w Europie dopiero w 18w wytapiać, a praktyczne zastosowanie, jako główny składnik nisko topliwych i bardzo lejnych stopów, znalazł znacznie później, w drugiej połowie 19w.
Ten wywód ma służyć tym z Kolegów którzy historią metalurgii nie muszą się interesować, dla szybkiego umiejscowienia w czasie cynkowych znalezisk. :)