Fanatic powód może być bardziej "ziemski". Serce, może gruntownie się przebadaj.

Fanatic, jak napisał malyhaper - to nie ma absolutnie żadnego związku z modlitwami itp. To przypadłość dotykająca dość sporej liczby osób często połączona z halucynacjami. Co ciekawe - osoby z różnych kręgów kulturowych w czasie tych halucynacji widują postaci ze swoich "kręgów" - a zatem istoty ze swojej mitologii a nawet, w przypadku Amerykanów u których panuje obsesja na punkcie obcych - kosmitów. W tym bowiem tkwi sekret tak dużej liczby doniesień z tego kraju o "porwaniu i badaniu przez obcych" ;)

Absolutnie nie , a cóż Kolega miał na myśli ?

Witam!!!
Po przeczytaniu pierwszego postu nagle przypomniała mi się historia sprzed lat, o której dawno zapomniałem i wsadziłem między bajki. Rzecz działa się w Świdnicy. Miałem chyba z 13-14 lat i pamiętam jak starsi "koledzy"dwudziestolatkowie z osiedla chodzili wieczorami na browarka na strzelnicę- jest to park w którym są budowle do ćwiczeń wojskowych jeszcze z czasów pruskich. !Pewnego dnia opowiadali w koło, że poprzedniej nocy wiali z parku aż furczało i mówili to z takim przekonaniem aż włosy na rękach się jeżyły. Ponoć stali przy drążku do podciągania się, który miała ponad 2 metry a przy nich nagle pojawiła się postać gościa w kapeluszu, który poruszał się według ich relacji nie odrywając stóp od podłoża. Wiali jak cholera a postać ponoć za nimi do najbliższej oświetlonej drogi. Nazwali go "Dwu i pół metrowy" jak pamiętam od jego wysokości, bo był w kapeluszu wyższy od drążka do ćwiczeń. Nigdy więcej nie słyszałem żeby starsi chłopacy chodzili w to miejsce po zmroku. Parę lat później rozmawiałem całkiem poważnie z jednym z tych chłopaków i potwierdził, że widzieli faceta w kapeluszu- mówił całkiem poważnie. Może to właśnie był cienisty człowiek??? kto wie???

ogniki, ale to co piszesz raczej tym nie będzie...

To i ja opiszę moją historię .Było to z 22 lata temu, razem z moim starszym bratem bawiliśmy się na małej już nie używanej żwirowni nie daleko naszego domu.Nie daleko też stało opuszczone gospodarstwo.W pewnej chwili zauważyliśmy jak z tego gospodarstwa w kierunku naszego domu idzie, a raczej unosi się nad ziemia staruszka ubrana na czarno, w czarnej chuście.Biegniemy z bratem do domu pytamy się mamy co za pani u nas była, a mama na to, że nikogo u nas nie było. Dziwne uczucie.

jest taka glinianka na drodze Mrzygłód - Poręba, co tam jechałem rowerem to dziwne odczucia się pojawiały, co się okazuje nie tylko ja się tam tak czułem, ciekawi mnie ten temat ale się nie zagłębiałem.

Wiem, że to paraliż senny. Pisałem o tym w swoim poście.
Ale myślę, że też zachowałbym się inaczej, gdyby nie to, że nigdy nie doświadczyłem czegoś takiego. Podczas tej sytuacji nie wiedziałem nic na ten temat. Dopiero jak mama zaczęła mi to tłumaczyć, to przypomniałem sobie o moim ojcu. Miał/ma to samo.
Z resztą także napisałem o tym, że przedwczoraj miałem znowu atak. Tym razem krótki i nie tak straszliwy jak za pierwszym razem. Teraz już wiem na czym polega to zjawisko.


Buchheide Verein niecałe dwa miesiące temu byłem w szpitalu. Miałem przeprowadzone badania, ale nic poważnego się ze mną nie dzieję. Serce jest w bardzo dobrym stanie. :)



Także o tym czytałem. Ale co do modlitw, to każdy niech interpretuję to sam, po swojemu. Jestem wychowany w taki sposób, że wierzę, że wszystko to co nach dotyka, zarówno złe jak i dobre, to działanie Boga. Od razu zaznaczam, że nie chcę z nikim na ten temat polemizować. Ponieważ każdy ma swój rozum i myśli jak chce i tym samym wierzy w co chce.

Tak to paraliż senny w 100%. mózg ludzki budzi się ze snu, człowiek otwiera oczy ale ciało nadal śpi jakiś czas po przebudzeniu mózgu.Sam tego doświadczyłem kilka razy- jakby ktoś mnie wmurował w łóżko :lol: Nie jesteśmy doskonali, nie raz nawalamy jak każda "maszyna".

Myślę że ten dział będzie odpowiedni.
Chciałbym poruszyć temat zjawiska zwanego ORBAMI na zdjęciach.
Zrobiłem kiedyś eksperyment, rezultaty ciekawe. Obejrzyjcie móje zdjęcia z orbami na youtube.
Oto link http://www.youtube.com/watch?v=-bWFF5Sl9rY
Chętnie poczytam wasze komentarze i opinie.
Pozdrawiam!

kurz w powietrzu tworzy tzw. orby widoczne na zdjęciach cyfrówek i nie tylko.
Kiedyś robiłem zdjęcia na starym (od 1800r, a dziś już ruina) cmentarzu żydowskim, co 2 zdjęcie pełne było "orbów".

Co do paraliżu sennego... od niego już niewielki krok do oobe czyli wyjścia z ciała i dalekich podróżach gdzie się tylko zapragnie:) Kolego fanatic ja bym nazwał to darem a nie przekleństwem... niektórzy ćwiczą długie lata inni też jarają wspomagacze gdzieś głęboko w jungli żeby osiągnąć stan paraliżu sennego i out of body experience. Osobiście udało mi się dwa razy ale praktyk zaprzestałem bo wolę rzeczywistość :D reasumując - nie ma się czego bać :) pozdro

Haha ;D w ramach niesamowitych historii przesyłam Wam Panowie link ku przestrodze!!! ;)
http://www.youtube.com/watch?v=tB8D2QZ9lA4

Fanatic, wiem jak to jest, miałem dwa razy, drugi nie dawno, tylko ja czułem jeszcze zimny dotyk i szepty... coś mnie chciało dopaść, dwa razy ten sam scenariusz, już nie mogę doczekać się kolejnego, oby tylko nie do trzech razy sztuka :666

Czasem wyjeżdżałem na wieś w celu tzw. naładowania akumulatorów. Bardzo lubiłem wtedy przemierzać stare okoliczne lasy. Zupełnie mi nie znane, dzikie, absolutnie rewelacyjne w obrębie Biebrzańskiego Parku Narodowego. Kilka razy nawet zabłądziłem, ale mam leśnego czuja i zawsze na czas wracałem na kolację z serem, miodem i prawdziwym wiejskim masłem. Szkoda, że to se ne wrati.
Kiedyś zapuściłem się nieco dalej. Trafiłem w bardzo dziwne miejsce. Z wyglądu zwykły stary las ale nastrój jaki tam panował był jakiś dziwnie przygnębiający. Całkowita cisza. Ani wiatr nie zwieje, ani ptak się nie odezwie. Bez wyraźnego powodu czułem się bardzo nieswojo, targał mną jakiś niepokój. Wyraźnie byłem intruzem w tym miejscu. Żadnych sensacji nadprzyrodzonych nie odnotowałem. Dosyć szybko oddaliłem się stamtąd. Przeszedłem jeszcze kilka kilometrów przez las, normalny, piękny z szumem drzew i świergotem ptaków by w końcu dojść do domu. Zdarzenie potraktowałem jako nie warte rozwijania i nawet nikomu nic nie mówiłem. Dopiero następnego roku przy kolejnym wypadzie na tę samą wieś, przypadkiem z wieczornego wspominkowego opowiadania dziadka od sąsiadów dowiedziałem się, że w miejscu dokładnie odpowiadającym temu w którym byłem znajduje się kilka zbiorowych mogił żołnierzy rosyjskich z II WS. Przygryzłem język. Na pewno już tamtędy nie będę chodził.
Z innych nadbiebrzańskich klimatów.
Wracałem kilka lat temu z leśnego wypadu tzw. Olszową Drogą (stara wojskowa droga z Twierdzy Osowiec) biegnącą przez sam środek Parku Narodowego. Sąsiednie miejscowości oddalone są tam mniej więcej o kilkanaście kilometrów. Dzień był zdecydowanie ponury, zimny i z deszczem. Jechałem wtedy samochodem. W absolutnie odludnym miejscu zobaczyłem idącą z naprzeciwka brzegiem drogi zakonnicę z dużą czarną teczką. Wydała mi się jakaś bardzo dziwna. Ubrana całkowicie na czarno bez żadnych białych akcentów. Tak głębokiej i przejmującej czerni nigdy dotąd ani potem nie widziałem. Miejsce i niezwykle dziwna postać w rozwiewającym się na wietrze habicie spowodowały, że ciarki mi przeszły po plecach, choć strachliwy z natury nie jestem. Gdy wymijałem ją nie spojrzała w moją stronę ale zauważyłem, że była bardzo blada. Żona siedząca obok powiedziała - śmierć czy co? Nic nadzwyczajnego potem nie stało się. Na szczęście. Może to jednak była prawdziwa, Bogu ducha winna zakonnica?
I jeszcze jeden numer, ale ten z happy endem.
Jeden mój znajomy wracał samochodem około północy tą samą wspomnianą już Olszową Drogą. Z dala od siedzib ludzkich znajduje się tam bagno zwane Ławki. Jednym skrajem dochodzi do drogi a dalej to już same moczary. Było ciemno, choć w pysk daj. Nagle widzi na środku bagna duży bardzo jasno świecący podłużny kształt. Miejsce i pora spowodowały, że nie żałując podwozia, a droga tam wyjątkowo kiepska, wcisnął gaz do dechy i zmiatał aż się kurzyło. Przypadek sprawił, że po jakimś czasie oglądałem w telewizji program przyrodniczy, gdzie jeden naukowiec, specjalista od nocnych motyli, opowiadał jak to nocami na bagnie Ławki rozstawia biały ekran i świeci nań mocnym światłem wabiąc ćmy dla celów badawczych. Zaraz opowiedziałem o tym znajomemu. Pozwolicie, że nie będę powtarzał co powiedział on o tym naukowcu. I tak byłoby to wyłącznie piiii, piiii, piiii!