Są :D

Być to są, ale coraz mniej i trzeba się nieźle naszukać albo dużo najeździć.

Wiesz, jest tyle starych, dalekich miejscówek, gdzie ciągną się tylko pola, że nie masz szansy aby ktoś to przeszedł w tą i powrotem. Już u siebie na miejscówce wytypowanej przez mapę (!) pierwszy sygnał to był dół z nabojami, a potem medale i guziki. Więc nawet jeszcze takie się ostały.

No to ładnie. Pocieszające :1

Kolejny wypad nosił kryptonim "w poszukiwaniu starego srebra". No i coś tam wpadło, choć d4 nie urwało, ale znaleźliśmy za to też wiosnę, przesympatycznego burka (jakiś skundlony haszczak / malamut, no aż żal go było zostawiać, to taki typ psa do przygarnięcia od zaraz, widać było, że raczej się komuś zgubił i to jakiś czas temu), no i pogadaliśmy z właścicielami poletek, na które chcieliśmy wejść. Gość od drugiej miejscówki, który rozumie nasza pasję doskonale, bo też ma pasję, którą jest jak powiedział i jak było widać picie piwa, zdradził nam tajemnicę swojego poletka: nie dość, że jest ono nawiedzane wręcz przez wycieczki poszukiwaczy, to jakiś czas temu ktoś tam kopnął jakiś skarb, ponoć rzymski i ponoć zaczął nim handlować w sieci tak skutecznie, że poszedł siedzieć. No fajnie, szkoda tylko, że nam o tym właściciel terenu powiedział po jakichś 3 godzinach naszego kopania drutów, kulek, kulek oraz kulek. :D
Tak czy siak, po raz kolejny doszedłem do wniosku, że gadanie z lokalsami jest nie do przecenienia: już się nie mogę z kolegą doczekać, aż poletka z 1. miejscówki zostaną zaorane po żniwach, bo dostępne było tylko jedno z chyba 5 czy 6 dużych połaci...

I reszta.

No, bo już miałem ganić że foty z psiną nie dałeś ;)

U mnie dudy może też jakoś specjalnie nie urwało, ale zadowolony jestem. Trafił się pierwszy półtorak, choć w sumie wyszło na to, że "zerosiedemdziesięciopięciorak" lub ewentualnie "trzyczwartak". Ale póki co cieszy i taki, skoro nie ma się ani jednego całego. Olbrachta już mam, więc cieszy, ale nie na tyle aby tańczyć na polu. Najlepsze monetkowe znalezisko to w sumie pan Leopold (moja pierwsza taka moneta w karierze) co do którego, za każdym razem gdy spoglądam na portret, zawsze mam skojarzenia z tym panem:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Karol_II_Habsburg

Cały czas mam lekkie wyrzuty, że tego psiaka tam zostawiliśmy...
Dorzucam fotki pieczęci (moja pierwsza!) i Ziggiego (również mój pierwszy z profilem króla).

Czasu na kopanie coś ostatnio niewiele, a jak się nawet znajdzie wolny dzień, to poszukiwania dostępnej miejscówki zabierają go co nieco.
No ale coś tam ostatnio się wyjąć udało. Może bez jakichś rarytasów, ale nie narzekam, bo ani takiego grosika ani guzika w kolekcji jeszcze nie mam. :)

Dorzucam jeszcze fotkę 2 półtoraczków i fajnego naparstka, które wpadły koledze, właściwie tuż obok siebie... :)

Dawno nie kopałem, więc trzeba się było wyrwać na chociaż 2 godzinki. Znalazłem ugorek i łączkę z widocznymi niestety śladami kopania, no ale nie zraziło mnie to i bardzo dobrze :)
Trafiło się kilka miedziaków, drzwi od mercedesa i fajne sreberko - jak na niecałe 2 godziny łażenia to jestem zadowolony :D

Gratuluje. Jednak dobrze, że są wykrywacze z biedronki :-) można coś jeszcze po nich wykopać :-)

Hehhehehe racja kolego mareczek;)))ale to jest tak jak z grzybami...przejdzie 10 i nie znajdzie ty bedziesz tym 11 i trafisz...to jest piekne w tym hobby;))

No tak, ale moniaki nie odrastają niestety...