Do łask wrócą szpila i sito.
Dla rolasów takich jak ja sprawa jest dziecinnie prosta: zmotany kombajn "Anna" (bynajmniej nie do kartofli)

Wykrywacze metalu służą nie tylko do poszukiwań w celach rekreacyjnych, dla wielu ludzi są to też narzędzia pracy. Dlatego uważam, że pomysł o pozwoleniach na posiadanie wykrywacza spali na panewce. Na całe szczęście, w tym kraju poza archeobetonem są też inne grupy zawodowe.

dlatego będą jako rzecz nielegalna . Szkoda tylko ,że sami wulgaryzm sie nawzajem , że jeden drugiemu zazdrości

A ja zaczynam dochodzić do wniosku, że wcale nie trzeba zmieniać definicji zabytku. Przedmiot w zależności od okoliczności może być zabytkiem, a może nim nie być. Można w ramach korekty wpisać cezurę czasową 1800 r. aby rozwiązać sprawę fenoli i kopiejek. Natomiast co do pozwoleń na poszukiwanie to karta poszukiwacza byłaby chyba rozwiązaniem optymalnym i wypełniającym oczekiwania wszystkich stron.
W państwie, które zabiega o zrównoważony rozwój i ochronę dziedzictwa jakieś systemy regulacji muszą istnieć. Jak taternik chce zejść ze szlaku to musi się wpisać do książki wyjść i w ten sposób mocuje własną odpowiedzialność za to co poza tym szlakiem będzie wyczyniał. Ten, którego hobby jest łowienie ryb musi legitymować się znajomością systemu ich ochrony i wymiarów ochronnych. Taką legitymacją jest karta wędkarska.
W przypadku poszukiwaczy taką legitymacją mogłaby być karta poszukiwacza, której zdobycie poprzedzałoby szkolenie i weryfikacja wiedzy na ten temat. Szkolenie dałoby obiektywną bazę znajomości przepisów i umiejętności zachowania się w terenie. Zaraz pewnie znajdą się kontestatorzy tego rozwiązania, ale ten jest mądry, kto zdaje sobie sprawę ze swoich braków w posiadanej wiedzy. Z taką kartą poszukiwacz mógłby prowadzić bez ograniczeń poszukiwania poza stanowiskami archeologicznymi. Supportem tych poszukiwań byłaby ogólnodostępna mapa tych stanowisk. Szkolenie dałoby poszukiwaczowi narzędzia do trafnej identyfikacji zabytku, a o tym co z nim zrobić mówią zapisy ustawy.
Analizując temat pamiętać należy, że historyczne klamoty to nie roślinki czy zwierzaki, których populacje przy zrównoważonej gospodarce stale się odnawiają. Tych klamotów z każdym wydobyciem jest coraz mniej, stąd zachodzi obiektywna potrzeba jakiejś regulacji.

:o :ups: :evil:

Taaa. Jeszcze więcej zezwoleń, pozwoleń, licencji i koncesji? Mało wam?

Widać słabo kolega przeczytał tekst. Prześmiewczy obrazek jest mało adekwatny do tematu. Sranie w plenerze jest dozwolone, bo jest to czynność fizjologiczna człowieka i pozostaje bez wpływu na środowisko. Naturalnie sranie w miejscach publicznych jest ograniczone zapisami Kodeksu Wykroczeń. Kolega nie odnosi się do argumentacji, a jedynie wstawia takie dyrdymałki od czapy.

Warmińsko-Mazurskie Stowarzyszenie Historyczno-Kolekcjonerskie https://wmshk.pl/ juz samo to rozjasnia jakimi kategoriami myslisz.\!!!!!.Brawo slimak--niestety takim jak nietanejko maaaarzy sie socjalizm--na wszystko papier!! a czemu nie mozna jak w Anglii ??? :roll:

Pomysł z licencjami typu "karta poszukiwacza" jest do dupy. Jakbym potrafił pisać piękne elaboraty to bym to ujął w ładne słowa. Ale ta licencja to dalej będzie zezwolenie na sranie w lesie. I tyle.

Ostatnio Nietajenko przyczaił się ze swoimi absurdalnymi fantazjami o smyczach i kagańcach, ale jak widać nie na długo. :)
Na prywatnych wodach możesz łowić za pozwoleniem właściciela ile chcesz i co chcesz i bez karty wędkarskiej i nikt nie ma prawa cię skontrolować.

Kulą w płot. Nie, kolego, Nietajence wcale nie marzy się na wszystko papier. Kolega słabo przeczytał Nietajenki argumentację albo jej nie zrozumiał.

Czy taką legitymacje należałoby osobiście zarejestrować w najbliższej Komendzie Policji, czy to już na siebie brałby ''organ wydający'' ?
:666

A po co? Karty wędkarskiej nie rejestruje się na żadnej komendzie policji.

Kolego Nietajenko
tylko zauważ że za brak karty wędkarskiej organy ścigania nie robią ci przeszukania w lodówce i zamrażarce czy czasami nie masz "nielegalnych" ryb...

Kolego Olek_65
Dobrze wyczułem Twoją ironię?

Kolego damiano, jak już wcześniej pisałem pamiątki historyczne (w tym także zabytki) zalegające w ziemi to inny kaliber niż rybki. Te drugie przy zachowaniu pewnych zasad odnawiają się. Z pamiątkami jest inaczej.