Tak wiem Panowie jakie błędy popełniłem i drugi raz już bym na pewno ich nie popełnił, ale tak jak napisaliście człowiek robi to w dobrej wierze, myśląc w dodatku, ze sobie pomaga, do tego jest też podsycany niestety przez "dobrych" policjantów, którzy mówią powiedz co i jak, tak z tego nic nie będzie, pomagasz sobie itd. Człowiek nie mający do czynienia z takimi "procedurami" nie ma pojęcia, że sam siebie steruje na minę, a funkcjonariusze tak na prawdę chcą na tobie wykręcić jak najlepszy wynik i twój los zasadniczo jest im obojętny.

Niestety na drugi dzień po wyjściu gdy pojechałem na 8 rano na komendę, jeszcze raz strzeliłem sobie w kolano dzięki "dobrym" policjantom, i ich namowom. Ale o tym napiszę w dalszej części relacji.

pozdro!

Policja ma wynik, prokurator, sędzia, biegli i prawnicy prostą sprawę i dobre honoraria, WKZ dopływ świeżej kasy, a archeobeton następne argumenty do potwierdzenia swoich racji.

Wizja lokalna

Tak jak miało się to okazać w przyszłości, a o czym wspominałem, niestety drugi raz strzeliłem sobie w przysłowiowe kolano, dzięki dobrym wujkom policjantom.

Dzień po zwolnieniu zaczął się jak i pozostałe dni w roku wcześnie, musiałem na 6 rano pójść do pracy, aby chociaż minimalnie nadrobić dwu dniowe zaległości, a łatwo nie było, do tego mnóstwo pytań itd. choć szef wiedział już co się wydarzyło i przez dwa dni próbował wyciągnąć mnie z aresztu – co niestety okazało się bezskuteczne, to i tak nie uniknąłem sporej ilości pytań i zdania relacji z całości.

Na 8 rano miałem stawić się na komendzie, jak mi powiedziano jednym z warunków lekkiego przejścia sprawy i pomocy samemu sobie przy całej sprawie miała być wizja lokalna, na którą nieopatrznie się zgodziłem w dzień zwolnienia. Panowie policjanci ochoczo zabrali mnie w terenówkę i poprosili o wskazanie kilku miejsc gdzie wykopywałem cokolwiek, lub któreś z „grubszych” przedmiotów. Podczas całej wycieczki atmosfera była wręcz piknikowa, porobiono mi ładne pamiątkowe zdjęcia, ja pokazywałem im miejsca, które tak naprawdę mało co miały wspólnego z miejscami kopania, a oni cieszyli się, że dalej się pogrążam, choć we wskazywanych większości miejsc nigdy nie byłem, albo tylko przejazdem, to i tak sam na siebie kręciłem przysłowiowego bata.

Wizja lokalna trwała do około godziny 14, potem zostałem „zwolniony”, jeden z policjantów po całej wizji poprosił mnie o numer telefonu, wydawało mi się to wtedy dziwne, powiedział, że odezwie się do mnie wkrótce, pomyślałem, że pewnie będzie chodzić jeszcze o czynności odnośnie mojej sprawy, ale tak wcale być nie miało…

Pozdro!

Naprawdę dobrze piszesz.

Kolejny raz sprawdza się zasada "zero współpracy".
Im mniej gadamy, tym mniej mają materiału do analizy.
Trzeba pamiętać, że to nie są nasi koledzy i oni nie chcą naszego dobra. Oni chcą mieć sukces jak najmniejszym kosztem.
Wiem że łatwo sie mówi, gorzej z wykonaniem, szczególnie w nerwowej atmosferze.
Dałeś się podejść i tyle.
Nie przejmuj się, ja też dałem się podobnie załadować.
Trzeba przewidywać ruchy przeciwnika na 3 kroki na przód.
Czasem coś pozornie błahego ma wpływ na wynik sprawy.

Dokładnie z perspektywy czasu bardzo dużo rzeczy przy tej sprawie zrobił bym inaczej lub wcale ich nie robił.
Ale czasu nie cofnę

Pozdro!

Najlepszym dla Ciebie by było, jakby się okazało, że policjant który Cię prosił o telefon to kochający inaczej. W przeciwnym razie strzeż się jeszcze bardziej :666

Warto tylko uświadamiać innych ludzi jak działa system.
Warto opisywać własne błędy.
Niestety każdy popełni jakieś błędy których będzie żałował.

Ja jedyne co mam do przekazania innym to: gadać jak najmniej, na pytania odpowiadać jak najkrócej, zwięźle i jednoznacznie: tak, nie, nie pamiętam. Być uprzejmym, ale stanowczym.

Można powiedzieć, że w tej sprawie Gniewkos dał się wrobić, trochę socjotechniki i sam ukręcił bat na siebie, robił za biegłego, policjanta i prokuratora.

Co tu więcej dodawać, poszukiwacze wszystkich krajów ... bierzcie się za naukę gry w szachy :D

Panowie dla tego jest ten wątek i dla tego opisuję wszystko całą sprawę krok po kroku ja już nic nie mogę zmienić, ale chcę aby moja sprawa była przykładem dla innych, aby mogli uczyć się na moich błędach, aby mogli ich uniknąć i wyjść lepiej na tym wszystkim jak ja.

Nie wiecie nawet ile razy pytałem sam siebie dla czego trafiło na mnie :-(
Ale tak musi być widocznie

Pozdro!

Dodam też cos od siebie w drodze przestrogi dla innych. NIe wierz nigdy policjantowi. Oni kłamią jak z nut. Mówią to co chcesz usłyszeć i tylko nadstawiają ucho.

Reszta tak jak już było napisane. Nie gadać, nie tłumaczyć się, jak coś biorą to nie mówić im co to jest.

Twoja sprawa mogłaby być przykładem dla innych, gdybyś pokazał i opisał jakie błędy i w którym momencie je popełniłeś.

Z tych błędów można próbować wycofać się przed sądem. Wskazać na presję psychiczną ewentualnie fizyczną jakiej się było poddawanym, stres w jakim się było, szantażowanie obietnicą, że jak się coś powie lub podpisze, to wypuszczą zaraz do domu itp. :roll:

Wycofywanie wcześniejszych zeznań przed sądem niewiele zmieni lub nic ponieważ sąd też się stara za wszelką cenę skazać. Policja, prokuratura i sąd ściśle ze sobą współpracują. Trzeba to sobie uświadomić. Jedynie dobry adwokat może nas obronić. Oczywiście na takich adwokatów stać tylko najbogatszych. A tak to sąd używa takich sformułowań; sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego……… oskarżony raz twierdzi że…. następnie że…. czyli po prostu plącze się w zeznaniach. Najlepiej nic nie mówić na przesłuchaniach w policji i prokuraturze lub ułożyć sobie jakieś możliwie krótkie wyjaśnienie i cały czas to powtarzać jak Matrę. W sądzie zaś nie przyznawać się do niczego i też powtarzać w kółko tę Mantrę. Ja szybko połapałem się o co chodzi, kupiłem kodeka karny i broniłem się sam. Broniłem się 6 Lat! Tyle co uzyskałem to zniesienie wszystkich kosztów sądowych na skarb państwa (samych ekspertyz biegłych nazbierało się powyżej 20 000) i uzyskałem najniższy wyrok w tzw. poszukiwaniach i kolekcjonerstwie.