Nowa decyzja Parlamentu Europejskiego otworzy dyskusję na temat ocieplenia budynków zabytkowych. Niedawna rekonstrukcja austriackiego parlamentu także pokazuje, że jest to możliwe.

Izolacja, rekonstrukcja i wykorzystanie nowych technologii, to czeka państwa UE. Właściciele domów i mieszkań będą musieli w ciągu dziesięciu lat znacznie zmniejszyć zużycie energii.  Obecne technologie umożliwiają bez wizualnej degradacji zaizolowanie obiektów historycznych. Przykładem jest niedawna rekonstrukcja austriackiego parlamentu. Podczas rekonstrukcji elewacji wykorzystano specjalne produkty austriackiej firmy Austrotherm, która specjalizuje się w ociepleniach i ma długą historię opracowywania replik historycznych dekoracji elewacyjnych. 

Elewacje są mocno narażone na wpływy środowiska. Nawet elementy z piaskowca nie są w stanie wytrzymać starzenia. Nasze elementy elewacyjne umożliwiają ekonomiczną renowację starych budynków oraz autentyczne i trwałe odtworzenie ich wyglądu.

Przy rekonstrukcji obiektów objętych ochroną zabytków należy z najwyższą starannością dopełnić rygorystyczne wymogi prawne i całkowicie wiernie przywrócić budynkowi pierwotny wygląd. Gwarantujemy, że na pierwszy rzut oka nie poznasz budynków, które tak ociepliliśmy, wystarczy przejść się historycznym Wiedniem. Na przestrzeni ostatnich lat opracowaliśmy wiele profili historycznych, tak, że rekonstrukcja każdego obiektu zabytkowego to czysta przyjemność.

Przywrócenie zabytkowej fasady na zabytkowym budynku przy Graf-Starhemberg-Gasse w Wiedniu.

Stary tynk sztukatorski był tak zniszczony, że trzeba go było całkowicie usunąć. Zastosowano supercienką, wysoce skuteczną płytę termoizolacyjną o grubości 5 cm. Profile, gzymsy, elementy dekoracyjne, ramy okienne wyprodukowane według oryginalnych wymiarów, jako dokładne repliki, w fabryce Austrotherm w Pinkafeld, zajmują teraz niemal całą powierzchnię elewacji.

Bóg, Ojczyzna, fortepian. Jak ludzie PiS dali się ograć sprytnemu Szwajcarowi.
"Fortepian Paderewskiego" miał być perłą w koronie nowej instytucji powołanej za czasów PiS. Za 300 tys. złotych ze Szwajcarii sprowadził go Jan Żaryn, dyrektor Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej. Wirtualna Polska ustaliła, że urzędnicy nie sprawdzili, co kupują, a instrument jest wart najwyżej kilkanaście tysięcy. Ignacy Jan Paderewski przy tym fortepianie nawet nie stał, o graniu nie wspominając.

Muzeum kupiło nosze "z Westerplatte". Pochodziły z PRL-owskiego szpitala psychiatrycznego. To miał być czołowy eksponat Muzeum II Wojny Światowej jeszcze za kadencji Karola Nawrockiego jako dyrektora placówki. Jednak internetowi hobbyści bez trudu ustalili, że profesjonalni muzealnicy wydali kilkadziesiąt tysięcy złotych na bezwartościowy przedmiot.
Wirtualna Polska ustaliła ponad wszelką wątpliwość, że nosze mające pochodzić z Westerplatte w rzeczywistości były elementem wyposażenia gdańskiego szpitala psychiatrycznego. Zostały wyprodukowane nie przed wybuchem II wojny światowej, lecz już po jej zakończeniu. To, że eksponat zakupiony w maju 2021 r. okazał się bezwartościowy, potwierdziło nam oficjalnie Muzeum II Wojny Światowej. W ten sposób kończy się historia, w której hobbyści wykazali indolencję ekspertów odpowiedzialnych za kreowanie polskiej polityki historycznej./.../ - Gdy sprawa wyszła na jaw, wszyscy zaczęli udawać, że nie było w ogóle tematu noszy. Dziwne, że po tak krótkim czasie tak wielki sukces stał się sierotą

Pracownik muzeum wyrzucił dzieło sztuki

W holenderskim muzeum LAM w Lisse mechanik zajmujący się konserwacją windy wyrzucił do śmieci znalezione w windzie puszki, uznał, że puszki pozostały po turystach zwiedzających muzeum. Okazało się jednak, że wyrzucił eksponowane w windzie dzieło sztuki zatytułowane "All The Good Times We Spent Together", które miało inspirować ludzi do patrzenia na codzienne przedmioty w innowacyjny sposób.

Dzieło uratowała kuratorka wystawy Elisah van den Bergh, zauważyła, że dzieło zniknęło z windy. Odnalazła je w worku na śmieci, jej szybka reakcja pozwoliła na uratowanie niezwykle unikatowego dzieła, które mogło trafić na wysypisko.