Oczywiście :za

W czasie swojego panowania Przemysł używał pięciu pieczęci:

Pierwszą była pieczęć odziedziczona po ojcu a wyrażająca stojącą postać z proporcem w prawej ręce i tarczą w lewej. Na tarczy widnieje wspinający się lew. Po obu stronach stojącej postaci widnieją wieże, z której w rogi dmą trębacze. Nad postacią księcia widnieje ręką błogosławiącego Boga. Wokół napis: Sig. Premislonis Dei Gratia Ducis Polonie. Pieczęć tą Przemysł używał dowodnie w latach 1267-1284.

Druga jest pieczęcią herbową i przedstawia wspinającego się lwa. Wokół widnieje napis: S. Premizlonis Dei Gratia Ducis Polonie. Władca stosował ją w latach 1267-1289.

Trzecia pieczęć przedstawiająca te same elementy co pierwsza (rysunek jest jednak większy a na tarczy zamiast lwa widnieje orzeł bez korony) nosi napis: Sig Premislonis Secundi Dei Gra Ducis Polonie. Znana jest ona wyłącznie z jednego dokumentu wydanego 12 września 1290r.

Czwarta używana w latach 1290-1295 jest większa od poprzednich i przedstawia stojącego księcia ze spiczastym kołpakiem na głowie. W lewej ręce trzyma on tarczę z ukoronowanym orłem. W prawej proporzec na którym widnieje nie ukoronowany orzeł, z którego biegnie wstęga z napisem Et Cra.[273] U dołu pieczęci widnieje podeptany przez władcę smok. W otoku widnieje ten sam napis, co na pieczęci trzeciej.

Wreszcie ostatnia piąta pieczęć ujrzała światło dzienne, już po koronacji Przemysła II i była używana w latach 1295-1296. Nowa pieczęć jest majestatyczna i przedstawia na awersie siedzącego na tronie króla w długiej szacie i z długimi włosami, w koronie na głowie, trzymającego w lewej ręce jabłko z krzyżem a w prawej berło. Po prawej ręce króla, obok tronu widnieje hełm z piórami. W otoku widnieje napis: S. Premislii Dei Gracia. Regis. Polonie (et Ducis) Pomoranie. Z kolei na rewersie widnieje zwrócony w prawą stronę ukoronowany orzeł. Napis w otoku brzmi: Reddidit Ips(e Deus) Victricia Signa. Polonis[274]

Historycy nie są zgodni, jakie powody skłoniły Przemysła do zastąpienia używanego jeszcze przez ojca i stryja lwa orłem. Przypuszcza się, że albo władcy chodziło o podkreślenie, iż pochodzi, z prastarej polskiej dynastii (orła jako herbu używali zresztą Władysław Laskonogi i Władysław Odonic) albo przez ten symbol chciał podkreślić swoje prawa następstwa po Henryku Probusie[275].

Pierwszym z książąt wyciskających przy ważnych dokumentach woskowe pieczęcie ze znakiem orła był prawdopodobnie książę Kazimierz, panujący w górnośląskim Opolu. Na jego pieczęci, pochodzącej z lat 1222–1230, a być może wykonanej już w 1211 roku, książę, przedstawiony jako rycerz na koniu w zbroi kolczej i ze wzniesionym mieczem, dzierży dużą tarczę z orłem bez korony. Ptak wystąpił tu po raz pierwszy w polu tarczy, a więc można go już nazwać godłem herbowym.

Niemal równocześnie symbol orła przyjęli i zaczęli umieszczać na swych tarczach książęta z innych linii Piastów: Henryk II Pobożny wrocławski, Leszek Biały małopolski, Władysław Laskonogi i Władysław Odonic panujący w Wielkopolsce oraz Kazimierz Konradowic kujawski. Najczęściej dostojny, smukły orzeł, jeszcze bez korony, występował na tarczach książąt przedstawionych jako konni lub piesi rycerze. Tylko na pieczęci Leszka Białego – osobno w polu tarczy. Charakterystyczny jest orzeł z pieczęci księcia Henryka II Pobożnego. Na jego piersiach umieszczono znak osobisty ojca Henryka I Brodatego – półksiężyc z krzyżem.