We Francji tamtejsza ustawa o dobrach kultury (code du patrimoine) wyróżnia kilka sytuacji:


1. Zabytek archeologiczny znaleziony przypadkowo staje się po połowie własnościa znalazcy i właściciela gruntu.

1. Jeśli zabytek odkryto w wyniku wykopalisk prowadzonych przez właściwy organ administracyjny w imieniu państwa, prawo własności przysługuje po połowie Skarbowi Państwa i właścicielowi gruntu, na którym wykopaliska są prowadzone.

3. Jeśli wykopaliska prowadzone są pod kontrolą, za pozwoleniem państwa, ale nie przez nie samo, znaleziska są w połowie własnością właściciela gruntu i znalazcy - osoby prowadzącej badania lub poszukiwania. Państwo może od nich wykupić zabytek.

W Niemczech panuje pewien rozgardiasz,gdyż nie ma ogólnej ustawy o zabytkach, a każdy land reguluje te sprawy sam. Na terenie całego kraju obowiązuje jednak ichni kodeks Cywilny, który tworzy ogólną zasadę,iż rzecz, która leżała w ukryciu tak długo, że niemożliwe jest ustalenie jej właściciela, przysługuje w połowie znalazcy a w połowie właścicielowi gruntu lub budynku, gdzie została znaleziona. W stosunku do zabytków archeologicznych poszczególne landy tworzą pewne dodatkowe rozwiązania prawne. Wiele z nich wprowadziło np. pojecie tak zwanej "zwierzchności nad skarbem". W Badenii-Wirtembergii znaleziska stają się automatycznie własnością kraju, ale tylko jeśli odkryte zostały podczas badań prowadzonych przez państwo na chronionych obszarach wykopaliskowych. Jeśli obszar chroniony znajduje się na terenie prywatnym, to przejęcie przez państwo odkrytych zabytków jest niedopuszczalne bez odszkodowania.

W Bremie i Saksonii "zwierzchność nad skarbem" stosowana jest bez ograniczeń do terenów chronionych i badań prowadzonych przez państwo ale zawsze przejęcie nawet przypadkowego znaleziska niedopuszczlane jest bez odszkodowania.

W Bawarii dano sobie spokój z ową zwierzchnością i Państwo może stać się właścicielem zabytku, tylko gdy samo prowadzi badania na terenie do niego należącycm. Gdy ktoś przypadkowo znajduje zabytek na gruncie państwa - staje się jego właścicielem w 50 proc.:)) (zabytku nie terenu oczywiście)

W Berlinie własnością miasta stają się tylko zabytki archeologiczne odkryte w trakcie badań lub innych działań (np.budowa) prowadzonych przez instytucje państwowe lub komunalne. W innych sytuacjach znaleziska przechodzą, ZA ODSZKODOWANIEM, na własność miasta, tylko jeżeli zachodzi obawa, iż nie będą one udostępniane publiczności lub utracą wartość naukową.