"Niech żyje Łupaszko!" i "Niech żyje Polska!" to ostatnie, wykrzyczane przed egzekucją słowa, przez Inkę, siedemnastoletnią sanitariuszkę z oddziału Łupaszki, dlatego ich użyłem... I mimo, że nieracjonalne to emocjonalnie potrzebne w tym momencie, pełne pozytywnego podtekstu... , niech żyje pamięć o Nim i niech żyje w nas wzór postępowania jaki stworzył On i Jemu podobni...

Pamiętam, koniec lat 80-tych. Radiowęzeł akademicki PWr, wieczory, chyba ok. godz. 21.00 i głos Janusza Zakrzeńskiego (+ Smoleńsk), który czytał książkę Dariusza Fikusa "Pseudonim Łupaszka" z dziejów V Wileńskiej Brygady AK. Na te 10 min człowiek zamierał. Charakterystyczny głos wspaniałego aktora i opis losów legendarnego bohatera wciągały. Po raz pierwszy człowiek zetknął się z tą postacią. Nikt wtedy z wiadomych powodów nie mówił o Wyklętych.
Dzisiaj wracają wspomnienia z tamtych dni.
PS.
Zakończone sukcesem ekshumacje na Łączce to jeszcze jedna z zasług IPN-u, podobno zbędnej dla wielu instytucji.

Oczywisty wkład IPN-u ale kluczowe zaangażowanie uniwersyteckiego ośrodka szczecińskiego (PUM) i wrocławskiego. Polecam stronę www.pbgot.pl