Na razie tak na szybko, ze skanera. Część mojej kolekcji haftowanych odznak pilota szybowcowego USAAF z II wojny. Odznaki w różnych stylach, na różnych podkładach i wszystkie w stanie wyjściowym, czyli przed eleganckim podwijaniem brzegów do formy prostokątnej.

Jest to pełnoprawna odznaka pilota na równi z odznakami metalowymi. Nosiło się je na wszystkim - na koszulach, na mundurach, na ubiorach polowych (na kurtkach M1942 i M1943).

Więcej w miarę wolnego czasu, czyli czegoś deficytowego jak dla mnie.

A poniżej ja, jako odtwórca pilota szybowcowego USAAF z marca 1945 r. Tutaj widać, jak te odznaki były noszone na ubiorach polowych, bo były noszone ciut inaczej, niż na mundurach. Na kurtkach polowych (jak M1943 na tym zdjęciu) zazwyczaj odznaka przylegała do górnej krawędzi kieszeni, albo była jej bardzo blisko (choć inne szycia też bywały). Natomiast na mundurach musiał być pozostawiony odpowiedni dystans między górną krawędzią kieszeni a dolną częścią odznaki. Musiała to być przestrzeń na baretki odznaczeń. Wysokość baretek US Army wynosiła ⅜ cala, a ponieważ piloci szybowcowi (jak wszyscy inni) mieli pod koniec wojny dwa rzędy baretek, więc dystans między kieszenią a odznaką musiał wynosić minimum 2 x ⅜ cala.

No kolego mundur robi wrażenie :1

Haftowane odznaki fajne, ale z niecierpliwością czekam na metalowe odznaki.