Tu już mniejsza co kto i komu i po co...chodzi bardziej żeby już po rozlanym mleku pomyśleć jak najlepiej wybrnąć z takiej sytuacji.
W mojej sprawie było bardzo podobnie,postawiłem się jak okoń w garści i się opłaciło.
"Waga" trwała 9 lat i po dwóch apelacjach niewiele z niej zostało...doszło do tego że na jednej z ostatnich rozpraw sędzia wytłumaczył mi się jeszcze na sali z wyroku jaki wydał.
Dla tego będę się upierał że niech się broni,choć z tego z czego da się wybronić i swoją postawą wobec prokuratora i sądu pokaże że nie będzie łatwo.

Zazdroszczę i podziwiam tych, którzy się postawili i wybrali walkę. Zwłaszcza, że zawsze trwa to niemiłosiernie długo. 9 lat! Szacunek, Piątku.
Doświadczenie innych wskazuje, że taka postawa zwykle prowadzi do sukcesu. Pewnie dlatego, że są to sprawy którymi próbują łatać karierę, nie przygotowane na konfrontację, prokuratorskie miernoty.
Żałuję, że w mojej sprawie nie mogłem się bronić i musiałem negocjować z prokuratorzyną. Zwłaszcza, że trafiłem na wyjątkowo parszywą kanalię.

Łatwo nie będzie ale trzeba walczyć i wykorzystać każdą Lukę prawną. W latach 90-tych lub początek dwutysięcznych lat dokładnie nie pamiętam. Miał sprawę wójek mojego kolegi, głośna sprawa bo dotyczyła posiadania materiałów wybuchowych, tr... C4 i amunicji nadającej się do użycia. Co do materiałów. Na sprawie zmienił zeznania i powiedział że używał tego wszystkiego do rozpalania girla a amunicję to mu policja podrzuciła. Prorok omal na sprawie z krzesła nie spadł z wrażenia bo można powiedzieć że sprawa było oczywista. Też jakoś skończyło się to w miarę po myśli tego człowiek, szczegółów nie znam

Hehe...Renaldzie wyrok i tak zapadł skazujący z tym że porównując z początkiem i grożbami prokuratora to naprawdę nic z tego nie zostało,mało tego żadnej grzywny nie dostałem tylko koszty postępowania jak zazwyczaj po skazaniu.
Porównuję się trochę do naszego dzielnego Emila "łowcy fotoradarów",który walczy z niesamowitą miernotą władzy na najniższym szczeblu w naszym kraju....

Moja radą byłoby na początek:
Nie zeznawać przed policją ani prokuratorem,bo z reguły nie pomoże a zaszkodzi.Biorę tu pod uwagę to że wymienieni mają zadanie zatrzymać,doprowadzić i oskarżyć...i nic tu nie wskuracie myśląc że jak będziecie zeznawać to sobie pomożecie.
Brać adwokata z urzędu,bo wynajęty zdziera kasę i nie zawsze skutecznie broni (doświadczyłem)i tu można urzędowemu "dopomóc" że tak się wyrażę (;
Na rozprawie śmiało przesłuchiwać biegłych od prokuratora,często się gubią i miewają marne doświadczenie (doświadczyłem)

Opowiem jak to było z wysadzaniem przedmiotów przez saperów w moim przypadku, może komuś się przyda. Policja po oględzinach zabrała te przedmioty na komisariat i w dwóch notatkach służbowych podpisanych przez różnych funkcjonariuszy, jest napisane jak byk, że te przedmioty niczego nie zawierają. Po 5 !!! (pięciu dniach) wezwali saperów i ci te przedmioty wysadzili i jeszcze mi dopisali 5 szt. innych, których nie miałem. Dowód nie ma ich w spisie rzeczy im zabranych !!! Po około pół roku od zdarzenia prokuratura załatwiła opinie biegłego, że te przedmioty mogły zagrażać... Biegły wydał opinie bez oględzin przedmiotów z datą pół roku później!!! W sądzie policjant twierdził, że choć nie wpisał tych pięciu przedmiotów niebezpiecznych to pamięta, że na pewno tam były !!! Saper w sądzie na pytanie skąd wiedział, że rura od panzerfausta miała ładunek, odpowiedział bo celownik miał przetyczkę !!! I tak dalej. No i tak to prawo działa w rzeczywistości. Wszystkie fakty naginają byle skazać.

Oczywiście, ręka rękę myje... Robertposz, a jak się sprawa skończyła?

Włos się na głowie jeży gdy się to czyta.
Mało tego; Wysadzanie bezpiecznych eksponatów w skutek błędnego "orzekania" saperów wynikłego z ich "niewiedzy"- to jedno. Ale wielu spośród saperów, czy policyjnych pirotechników to również kolekcjonerzy, i nie zawsze wysadzone jest to co się wydaje iż zostało wysadzone...
Znam przypadek iż człowiek po kilku latach od "wjazdu", odnalazł na allegro korpus miny przeciwpancernej (miała pewne charakterystyczne uszkodzenie) która wcześniej została "zarekwirowana" oraz "zniszczona" jako "niebezpieczna" przez saperów. Powyższy przypadek nie jest oczywiście regułą acz w tym kraju nad Wisłą nic mnie już nie zdziwi.

Pozdrawiam.

Moja sprawa się jeszcze toczy. Cztery lata trwało postępowanie prokuratorskie a dwa lata w sądzie czyli na razie sześć lat. W sądzie nie bardzo sobie radzą, zarwali terminy więc napisałem skargę na przewlekłość postępowania. Skarga została uznana za zasadną i w tym roku sprawa zaczyna się na nowo. Jak napisałem wcześniej nie poszedłem na żadne układy dla tego to się tak ciągnie bo muszą wszystkie wątki rozpatrywać. Jakbym się poddał dobrowolnie karze to już dawno byłoby po sprawie. Taka mała porada dla nie znających zasady działania prawa. Jak się poddacie dobrowolnie karze to wszystkie zarzuty prokuratorskie zatwierdzacie. I nie jest ważne czy są to bzdurne oskarżenia czy nie. Sąd nie musi niczego wam udowadniać a ewentualny wyrok wcale nie będzie mniejszy. A tak muszą wszystko udowadniać a to nie jest takie proste i od wyroku można się jeszcze odwołać do sądu okręgowego. Warto się zastanowić.

Jeszcze odniosę się do wysadzeń różnych przedmiotów przez saperów. Jeżeli policja składa wizytę u kolekcjonera to zawsze zabierze skorupy pocisków i da do wysadzenia przez saperów. To jest celowe działanie obu współpracujących służb a nie niewiedza. Dla czego? A dla tego, że policja coś niebezpiecznego znalazła i prokurator od razu zatwierdza postępowanie. A ten biedny pasjonat zostaje oskarżony o " posiadanie substancji niebezpiecznych.. i sprowadzenia niebezpieczeństwa katastrofy.." I niech próbuje udowadniać, że w te łuski, skorupy byłe puste a panowie policjanci i panowie saperzy zeznają: były pełne! Jaka kara za to grozi? Sprawdzicie sami w Kodeksie Karnym.

Jednej rzeczy jakiej się nauczyłem w takich sytuacjach to należy dopilnować rzetelnego opisu rzeczy rekfirowanych tak by psy niczego później nie mogli dokleić lub żeby przez niedbaly opis coś nie zagineło.

No jednak nie zawsze. U mnie razem z policją był jakiś "saper" w podeszłym wieku w cywilu jako "biegły".
Każdą sztukę oglądał i odstawiał na miejsce (co zajęło mu kilka ładnych godzin). Skorup było ponad setkę
(miny, pociski, granaty, ect.) i oprócz 2 łusek 45mm z niezbitymi spłonkami - niczego mi nie zarekwirowano.
Zresztą jak powiedział wtedy pan policmajster - "to nam wystarczy, do widzenia" :lol:
Aaaaa! wróć! zabrano jeszcze szkolny granat oryginalnie wypełniony parafiną dla masy, gdyż nie miejscu nie
byli w stanie stwierdzić czy to parafina czy może coś innego, acz po pół roku inny policjant przywiózł
go osobiście z powrotem do domu.
No ale jak widać i czytać te wszystkie tematy na forum, różnie to bywa - jak się uprą to zrobią wszytko byle
człowieka udu#$%ć. :roll: Wszak taki kolekcjoner to łakomy kąsek dla statystyk, i nie ma ryzyka zagrożenia życia
jak w przypadku prawdziwych przestępców.

Cieszy mnie to iż aby Ty się nie poddajesz, godne naśladowania. :za

Ostatnio dumałem nad artykułem 5 z ustawy o Broni i Amunicji :
1. Gotowe lub obrobione istotne części broni lub amunicji uważa się za broń lub
amunicję
- wykopek nie podlega bo ani nie gotowe są części ani nie obrobione .

2. Istotnymi częściami broni palnej i pneumatycznej są: szkielet broni, baskila, lufa
z komorą nabojową, zamek, komora zamkowa oraz bęben nabojowy :

-Jeśli powiedzmy poprzecinam z boku lufę , zamek i komorę , bo przecież wszystkie części muszą mieć odpowiednią grubość żeby podczas strzału nie rozerwała się na strzępy a taki wykopek nie ma odpowiedniej grubości bo są wżery mniejsze i większe .

To jest moje spostrzeżenie . Jeśli się mylę po przepraszam za zamieszanie .

Jeżeli przecinasz lufę z komorą nabojową (pozbawiasz ją cech nie mając do tego uprawnień), ingerujesz w konstrukcję co jest równoznaczne z wytwarzaniem broni na co jest odpowiedni paragraf. Co innego gdybyś taką już znalazł.

Co napisał Didie to raz. Dwa: biegły powołany przez prokuratora przedmiot taki opisze jako "lufa z komorą nabojową". Może jeszcze poda typ broni z jakiej pochodzi. Ale to niekoniecznie, bo taki biegły najczęściej wie niewiele.
"Lufa z komorą nabojową", zgodnie z cytowaną ustawą jest "istotną częścią". Taki opis trafia w akcie oskarżenia do rąk sędziego. Wyobraź sobie teraz, że jest nim świeżo upieczona mama pod czterdziestkę, z dużym kredytem na dom, puszczalskim mężem i chorą matką. Jasne, można się uśmiechnąć, ale tak to w rzeczywistości wygląda. Czy ta kobieta będzie wnikać w zawiłości budowy broni? Pozna jej rys historyczny? Zapozna się danymi na temat żywotności lufy? Pozna klasy twardości stali? Nie, ona będzie chciała jak najszybciej wyjść z pracy, aby podać mamie herbatę i popłakać w poduszkę nad swoim ciężkim losem. Twój los będzie miała gdzieś.
Dlatego jedynym wyjściem jest walka, bo sądzie każdy jest Twoim wrogiem.

A więc moje spostrzeżenia na nic się zdały , czyli pozostanę przy kolekcjonowaniu łusek ,
Dzięki za odpowiedzi.