Dwa gliniane garnki wypełnione ponad 6 tys. srebrnych monet, wstępnie datowanych na XVI i XVII wiek, znalazł leśniczy z Nadleśnictwa Krzystkowice w lesie koło miejscowości Guzów - poinformowała Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków Barbara Bielinis-Kopeć.

Znalezisko zostało przekazane do Muzeum Archeologicznego Środkowego Nadodrza w Świdnicy (Lubuskie).

Dwa gliniane garnki wypełnione ponad 6 tys. srebrnych monet, wstępnie datowanych na XVI i XVII wiek, znalazł leśniczy z Nadleśnictwa Krzystkowice w lesie koło miejscowości Guzów - poinformowała Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków Barbara Bielinis-Kopeć.

Znalezisko zostało przekazane do Muzeum Archeologicznego Środkowego Nadodrza w Świdnicy (Lubuskie).

- To największe tego typu znalezisko dokonane na terenie obecnego woj. lubuskiego. Po przeliczeniu okazało się, że w garnkach było 6 159 monet, w tym 5 370 mniejszych denarów i 787 większych groszy praskich - powiedziała PAP Bielinis-Kopeć.

Dodała, że nie wszystkie monety jeszcze oczyszczono, więc datowanie może się zmienić. Na razie ustalono, że najstarsza została wybita w 1516 r., a najmłodsza - w 1612 roku.

Według specjalistów monety są w stosunkowo dobrym stanie, niektóre noszą tylko ślady nalotu, zaś inne są zlepione w większe partie - po kilka, kilkanaście sztuk.

- Na razie łatwo są rozdzielane, ale dopiero na końcu prac konserwatorskich zobaczymy, czy uda się wszystkie bez uszkodzeń rozdzielić - wyjaśniła konserwator.

Miejsce odnalezienia monet zostało dokładnie zbadane i wykonano tzw. kartę AZP - to rodzaj dokumentacji stanowisk archeologicznych. Określono w niej, że skarb został ukryty przy drodze - dawnym trakcie pomiędzy dwiema małymi miejscowościami.

Dyrektor Muzeum Archeologicznego w Świdnicy Włodzimierz Rebelski wystąpi do wojewódzkiego konserwatora zabytków o przekazanie zbioru w depozyt świdnickiemu muzeum.

- Taka też będzie moja decyzja. Muzeum w Świdnicy jest bowiem wyspecjalizowaną placówką na naszym terenie, która zajmie się skatalogowaniem skarbu - powiedziała Bielinis-Kopeć.

Największym tego typu znaleziskiem w Zachodniej Polsce jest słynny Skarb z Głogowa odnaleziony przypadkowo 23 października 1987 r. Tego dnia dwaj mieszkańcy Głogowa pracujący na terenie ogródków działkowych na osiedlu Piastów Śląskich natrafili na kilkadziesiąt starych monet.

Na miejscu znaleziska archeolodzy odkryli, że w ziemi zalegała ogromna liczba numizmatów. Po przeliczeniu okazało się, że znaleziony skarb liczył w sumie 20 638 srebrnych monet, kilka tysięcy ich fragmentów oraz siedem sztabek i jedną bryłkę srebra. Udało się również zabezpieczyć kilkanaście drewnianych klepek z naczynia, w którym zostały ukryte.

Pod względem liczby monet Skarb z Głogowa jest jednym z największych w Polsce i Europie. Specjaliści ustalili, że monety pochodzą z XII oraz początków XIII w. Głogów w tamtych czasach był ważnym ośrodkiem państwowym i kościelnym. Właścicielem skarbu mógł być zatem majętny rycerz lub duchowny.

"Skarb z Głogowa" znajduje się w Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Głogowie na Dolnym Śląsku.

Definicja "przyzwoitości" rodem z epoki stalinizmu.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY 1)
z dnia 1 kwietnia 2004 r.
w sprawie nagród za odkrycie lub znalezienie zabytków archeologicznych
(Dz. U. z dnia 21 kwietnia 2004 r.)

Na podstawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa warunki i tryb przyznawania nagród, ich rodzaje, wysokość i źródła finansowania.
§ 2. Osobie, która odkryła lub przypadkowo znalazła zabytek archeologiczny, zwany dalej "zabytkiem", przysługuje następujący rodzaj nagrody:
1) nagroda pieniężna;
2) dyplom.
§ 3. 1. Nagrody pieniężne albo dyplomy za odkrycie lub przypadkowe znalezienie zabytku przyznaje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
2. Nagrody, o których mowa w ust. 1, są przyznawane na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków składany za pośrednictwem Generalnego Konserwatora Zabytków.
3. Generalny Konserwator Zabytków jest obowiązany, przy udziale rzeczoznawcy ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, dokonać oceny wartości zabytku, o którym mowa w ust. 1, pod względem historycznym, naukowym i artystycznym oraz oszacować jego wartość materialną.
4. Generalny Konserwator Zabytków przekazuje ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wniosek, o którym mowa w ust. 2, wraz ze swoją opinią co do zasadności przyznania nagrody i jej rodzaju w terminie 2 miesięcy od dnia złoŜenia wniosku przez wojewódzkiego konserwatora zabytków.
5. O przyznaniu nagrody pieniężnej albo dyplomu minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego decyduje w terminie 2 tygodni od dnia przekazania wniosku przez Generalnego Konserwatora Zabytków.
§ 4. 1. Nagrodę pieniężną przyznaje się, gdy zabytek posiada znaczną wartość historyczną, artystyczną lub naukową.
2. Wartość przyznanej nagrody nie może być większa niż dwudziestopięciokrotne przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w poprzednim roku kalendarzowym, ogłaszane dla celów emerytalnych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
3. W wyjątkowych wypadkach, gdy zabytek posiada oprócz znacznej wartości historycznej, artystycznej lub naukowej także znaczną wartość materialną, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków wysokość nagrody pieniężnej może być podwyższona do trzydziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 2.
§ 5. Jeżeli zabytek został odkryty lub przypadkowo znaleziony przez kilka osób, nagrodę pieniężną dzieli się na części w określonym przez te osoby stosunku, a w razie braku porozumienia pomiędzy tymi osobami - na części równe.
§ 6. W przypadkach innych, niż określone w § 4 ust. 1, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego przyznaje dyplom.
§ 7. Nagrody pieniężne wypłaca się ze środków finansowych przewidzianych w części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
§ 8. Wykaz przyznanych dyplomów i nagród pieniężnych prowadzi urząd obsługujący ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
§ 9. Traci moc rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 10 października 1995 r. w sprawie trybu, rodzaju i wysokości udzielania nagród za znaleziska i wykopaliska archeologiczne (Dz. U. Nr 120, poz. 580).
§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
________
1) Minister Kultury kieruje działem administracji rządowej - kultura i ochrona dziedzictwa narodowego, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Kultury (Dz. U. Nr 32, poz. 303).

Minister Kultury: W.Dąbrowski

Art. 11. 1. W przypadku gdy rzecz znaleziona jest zabytkiem lub materiałem archiwalnym i stała się własnością Skarbu Państwa, znalazcy przysługuje nagroda.
2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje, wysokość, a także warunki i tryb przyznawania nagród, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę znaczenie znalezionych zabytków lub materiałów archiwalnych dla dziedzictwa narodowego i uwzględniając ich wartość historyczną, naukową, artystyczną oraz materialną.