28 lipca 1915 roku powstał 6 pułk piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego.
W lecie 1915 roku II Brygada Legionów pozostawała na granicy rosyjskiej w rejonie Rarańczy i Toporowiec broniąc Bukowiny, I Brygada Piłsudskiego po bitwie pod Konarami i zdobyciu reduty tarłowskiej przeszła Wisłę i maszerowała na wschód. Austriacka komenda legionów, której strzelcy nie nazywali inaczej jak „c.-k. mendą”, stacjonowała w Rozprzy, 14 kilometrów od Piotrkowa, gdzie przystąpiono do formowania 4 pułku piechoty. W samej Rozprzy zaczęto też formować 6 pułk piechoty.
Pułk 4 i 6 miały tworzyć III Brygadę Legionów (1, 2 i 3 pułk I Brygady nazywano w austriackiej Komendzie Legionów pułkiem 1, 5 i 7 Legionów; pułki 2 i 3 Legionów tworzyły II Brygadę). Nowe pułki, podobnie jak wcześniej II Brygada, miały być w zamyśle Komendy przeciwstawione I Brygadzie, niezależne od Piłsudskiego. Jak wiemy z historii, zamysły austriackiej Komendy nie powiodły się: żołnierze 4 i 6 pułku opowiedzieli się po stronie Komendanta Józefa Piłsudskiego i ostatecznie odmówili przysięgi sojuszniczej państwom centralnym w 1917 roku.
Do formowania 6 pułku użyto III batalionu uzupełniającego z 2 pułku II Brygady, a jego dowództwo powierzono majorowi „Ściborowi” - Witoldowi Rylskiemu, naczelnikowi polskiego „Sokoła” w Ameryce, zasłużonemu współpracownikowi Piłsudskiego. Dowodził pułkiem do 2 października 1915. Następnie dowództwo przejął podpułkownik „Norwid” – Mieczysław Neugebauer, również niezwykle zasłużony współpracownik Piłsudskiego, który dowodził nim aż do kryzysu przysięgowego 11 lipca 1917 roku. Kadra dowódcza 6 pułku i służący w nim weterani I i II Brygady zachowali swoje mundury, maciejówki i rogatywki „drugo-brygadowe”. Nowozaciężni zostali umundurowani w austriackie mundury i wysokie rogatywki, które śmieszyły nieco strzelców I Brygady. Dostali też rosyjskie karabiny, co budziło zdziwienie starych wiarusów uzbrojonych w manlichery. Wzajemna nieufność szybko stopniała w ogniu ciężkich wspólnych walk na Wołyniu.
Rozkaz Komendy Grupy Legionów Polskich o utworzeniu 6 pułku piechoty Legionów Polskich wyszedł z datą 28 lipca 1915 roku. Dokładnie rok później ustanowiono odznakę pamiątkową 6 pułku, na której umieszczono tę datę - 28 VII 1915. Rozkaz „Norwida” mówił tylko o pamiątkowej odznace pułkowej. Później nazwano ją nieoficjalnie Krzyżem Wytrwałości. Pierwszy statut odznaki nazywał ją „Wojskowym Krzyżem Pamiątkowym 6 pp. Leg.” Na ramionach Krzyża umieszczono nazwy bitew, stoczonych w ciągu pierwszego roku istnienia pułku: Kukle, Kopne, Kamieniucha, Kostiuchnówka, Góra Polaków. Ogółem nadano 1680 Krzyży Pamiątkowych.