Dodam od siebie, że nazwa tego typu monet wywodzi się z języka japońskiego. Otóż numizmatycy Kraju Kwitnącej Wiśni zainteresowali się keszówkami Wietnamu już w XVII wieku i sami zaczęli je klasyfikować. Wszystkie małe i bardzo lekkie keszówki sklasyfikowali jako 安法手 anpo te - dosłownie "typ anpo" (wymawiane jako ampo te - w języku japońskim dźwięk ん "n" poprzedzając dźwięki "m", "p" i "b" zmienia się w "m"). Nazwa pochodzi od czytanych po japońsku pierwszych dwóch znaków inskrypcji monety an pháp nguyên bảo - najpopularniejszej reprezentantki tej grupy numizmatów.
W literaturze można spotkać również określenie an fa shou, jest to chińskie czytanie znaków 安法手. Istnieje również wietnamskie czytanie - an pháp thủ, ale numizmatycy tego kraju go nie stosują.
Kolega landszaft pokazał nam trzy przykłady keszówek typu anpo. Wszystkie zaliczają się do emisji nieoficjalnych. Warto poznać ich odmiany.
Wśród monet an pháp nguyên bảo wyróżnia się cztery typy:
- najpopularniejszy, do którego zalicza się moneta kolegi landszafta oraz wszystkie moje, które zaprezentowałem na blogu -->
an pháp nguyên bảo. Jest to typ z inskrypcją mieszaną: znaki 安法 "an pháp" w stylu regularnym i 元寶 "nguyên bảo" w stylu pieczęciowym. Rewers płaski.
- rzadszy o rewersie z otokiem i obramowaniem otworu
- jeszcze rzadszy ze znakiem 元 "nguyen" (to ten na godzinie 6) niedotykającym otoku monety. Znak jest wyraźnie przesunięty w górę. W tej grupie znaleźć można zarówno płaskie rewersy, jaki i te z otokami.
- również niepopularny typ o "nitkowatej" inskrypcji. Kreski znaków awersu są bardzo chude, a znaki w całości zdają się być wąskie. W tej grupie charakterystyczny jest też znak 寶 "bao" (to ten na godzinie 9) jego kaligrafia przypomina bardziej styl regularny niż pieczęciowy.
Jeśli chodzi o trị bình thánh bảo (w tej kolejności czytania znaków najczęściej spotyka się ją w literaturze) to podział na odmiany jest podobny:
- moneta kolegi landszafta jest przedstawicielką najpopularniejszego typu. Awers posiada inskrypcję mieszaną: znaki 治平聖 "trị bình thánh" w stylu regularnym, a znak 寶 w stylu pieczęciowym.
- numizmaty o identycznych cechach awersu, ale o rewersie z otokiem i obramowaniem otworu są tylko trochę rzadsze.
Odmiany rzadkie:
- awers z "nitkowatą" inskrypcją (tak samo jak miało to miejsce przy an pháp nguyên bảo).
- znak 寶 "bảo" krzywy - wyraźnie pochylony w lewą stronę
- znak 寶 "bảo" z błędnie zapisanym kluczem 貝"bối, bei" - wewnątrz znaku składowego brak jednej kreski poziomej. Dodatkową cechą charakterystyczną tej odmiany są zawinięte do góry nogi klucza 貝.
Ostatnia moneta thánh nguyên thông bảo (tu również preferuje się taką kolejność czytania znaków) posiada dwie domiany:
- najczęściej spotykana jest ta o inskrypcji mieszanej, w której znaki 聖 "thánh" i 通 "thông" zapisano w stylu kancelaryjnym, natomiast 元 "nguyên" i 寶 "bảo" w pieczęciowym. Rewers płaski. Do tej odmiany zalicza się numizmat kolegi landszafta.
- równie popularna jest odmiana o rewersie z otokiem i obramowaniem otworu
- wielką rzadkością jest odmiana ze znakiem 元 zapisanym w stylu regularnym - jest to oficjalna moneta odlewana w latach 1400-1401 przez Hô Qúi Ly. Jest to wyjątek w grupie anpo, ponieważ ta w 99% składa się z emisji nieoficjalnych.
Nie jest znany dokładny czas produkcji monet anpo. Japońskie katalogi numizmatyczne odnotowały je już w 1694 (Wakan Koken Hosen Zukan) i 1696 (Kecho Ruishu). Uczeni sądzą, że produkowano je od XV do XVIII wieku.
Pozdrawiam