No to pyk! :)

i rewersik tych 5 centymów.

Krowy? :o

To będzie chyba to. Pozycja 442 w katalogu Rewolińskiego. XIX wiek.

A nawet na pewno, dzięki :)
Za to postu z kością nie rozumiem za bardzo...

Pytanie z kością dotyczyło pochodzenia gnata, najprędzej to fragment RIP mućki :h

Kolega chyba jest z tej drugiej opcji politycznej :D
Nie zorientował się jeszcze, że jest to Twój prywatny wątek :)

Znajdując ładnego romana kolega Santi dość dobrze zmotywował mnie i kolegę od łopaty, no i pojechaliśmy w takie jedno miejsce, które aquila wypatrzył na lidarze. Początki zapowiadały się fatalnie - kopiejka, prl i tony drutów... Ale wypad nie rozczarował bynajmniej :)

Rewersy Tytusa, Brutusa i nie pamiętam już kogo oraz reszty fantów po kąpieli.

Co to za przedmiot na dole drugi od lewej??

Wyglądem przypomina janczara

Wypad był istną karuzelą emocji. Zaczął się od lekkiego rozczarowania, bo na pierwszy rzut oka pole nie nosiło żadnych śladów "historii", żadnej ceramiki. No ale już wytypowane, więc atakujemy. Blaszka. Drucik. Śmieć. Drucik. Jakiś ołów. Śmieć. I tak w kółko. Już pojawia się myśl o złym wytypowaniu miejscówki, już zaczynam myśleć o odwrocie, o zmianie miejscówki. Wtedy kolega trombek woła i wznosi ręce w geście triumfu. Domyślam się co to może oznaczać. Biegnę, nie patrzę na swoją godność. Pierwszy werdykt na polu - WESPAZJAN! A w drodze na miejscówkę zamęczałem właśnie kolegę, że Wespazjana mi w kolekcji brakuje, że kolega santi znalazł takiego cudnego, że też bym chciał... No to ciśnienie lekko skoczyło. Rzucam się na pole, szarpię jak Burek nogawki. I wyciągam blaszkę, drucik, puszkę, drucik, kulkę, blaszkę... Ale wiedząc o tym, że rzymki lubią występować stadnie, cierpliwie skanuję. Aż w końcu wpada i mi coś obrzydliwie rzymkopodobnego. Krążek wytarty jak diabli, ale bardzo rzymkowaty. Dostrzegam zarys antycznej głowy - para uchodzi, mam i ja swojego romana (jakkolwiek by to nie brzmiało). Już zadowolony skanuję dalej i za jakiś czas wpada drugi. Pole wydało jeszcze 10 groszy 1840 i trzy liche miedziaki. W drodze powrotnej oczywiście siedziałem wlepiając swój wzrok w rzymka kolegi - pierwsza okazja aby potrzymać Wespazjana w swojej dłoni. No i zagwozdka - bo Wespazjanów się już trochę naoglądałem, a rewersu jakoś nie kojarzyłem. I w samochodzie już zwróciłem uwagę, że na legendzie jest wyraźnie TITVS, więc czyżby był to nie Wespazjan, ale jego syn Tytus? I tak ostatecznie się okazało :1

Dorzucam swoją część:

Jakiś jakby koralik z brązu?





dwa guziki:



całkiem ładna dziesięciogroszówka:





Publius Crepusius, 82 rok p.n.e.:





A tu wielkie zaskoczenie i jeszcze większa radość. Rok 54 p.n.e., moneta Marcusa Juniusa Brutusa, jednego z zabójców Cezara:

To taki guzik, zdaje się kontuszowy, jak te dwa co aquila wykopał.

Witam,

Koralik z brązu może być przęślikiem.

W mordę jeża jeżozwierza, ale żniwa! :h
Nie dość, że rzym, to jeszcze republika! :1