folc1 napisał(a):
Jestem żołnierzem przeniesionym do rezerwy, więc ten problem mnie nie dotyczy.
7. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy używania munduru wojskowego:
1) w przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 67 ust. 3a ustawy z dnia 21 listopada 1967 r.
o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2015 r. poz. 827, z późn. zm.1)) przez:
a) żołnierzy przeniesionych, po odbyciu lub zakończeniu pełnienia czynnej służby wojskowej, do rezerwy lub
w stan spoczynku,
Dotyczy, radze przeczytać to:
Na podstawie art. 67 ust. 3a ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:
§ 1. 1. [1]Zezwala się żołnierzom przeniesionym, po odbyciu lub zakończeniu pełnienia czynnej służby wojskowej, do rezerwy lub w stan spoczynku oraz żołnierzom będącym kombatantami określonymi w art. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371, z późn. zm.), zwanych dalej "żołnierzami", na noszenie umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych:
1) w dniach świąt państwowych i wojskowych oraz gdy uczestniczą w uroczystościach organizowanych przez komórki organizacyjne Ministerstwa Obrony Narodowej oraz przez jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowane;
2) gdy uczestniczą w uroczystościach organizowanych przez organy państwowe, organizacje kombatanckie lub stowarzyszenia dla uczczenia rocznic związanych z walką o suwerenność i niepodległość Ojczyzny;
3) w czasie wygłaszania prelekcji dotyczących historii lub obronności państwa w jednostkach wojskowych, szkołach, zakładach pracy lub organizacjach społecznych;
4) w czasie spotkań autorskich związanych z własną twórczością nawiązującą do historii lub obronności państwa;
5) w czasie uroczystości osobistych i rodzinnych.
2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, upoważnia do noszenia umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych we wzorach i kolorach aktualnie obowiązujących w myśl przepisów wydanych na podstawie art. 67 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, zwanej dalej "ustawą", w stopniu wojskowym posiadanym przez żołnierza.
3.[2] Umundurowanie oraz odznaki i oznaki wojskowe, o których mowa w ust. 2, osoba uprawniona nabywa na własny koszt.
§ 2. [3]O udzielenie zezwolenia na noszenie umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych, zwanego dalej "zezwoleniem", mogą się również ubiegać żołnierze, jeżeli jest to uzasadnione wykonywaniem przez nich prac zarobkowych lub społecznych albo przynależnością do stowarzyszeń lub organizacji społecznych, związanych z obronnością państwa, w tym realizacją przedsięwzięć organizowanych na rzecz ochotniczej działalności żołnierzy rezerwy w kraju lub za granicą.
§ 3. 1. Zezwolenia udziela się na pisemny wniosek zainteresowanego żołnierza, który składa się do właściwego organu wojskowego za pośrednictwem wojskowego komendanta uzupełnień, właściwego ze względu na miejsce stałego pobytu żołnierza.
2. W przypadkach, o których mowa w § 2, właściwy organ wojskowy może uzależnić udzielenie zezwolenia od opinii udzielonej przez podmiot zatrudniający żołnierza, stowarzyszenie lub inną organizację społeczną, którego członkiem jest żołnierz.