Myślę, że jak facet był kowalem albo miał znajomego kowala to nie powinien mieć większego problemu z roztopieniem srebra.
ps. wydaje mi się, że troszkę odbiegamy już od tematu.
Pozdrawiam.

Sztabka zostala zakopana powiedzmy 70 lat temu na poł metrze,to facet mogł ją wykopać dwa
lata temu na sztych łopaty.Ziemia wywala wszystko do góry łacznie z kamieniami na polu.
Podejrzewam ze proces ten następuje szybciej na oranych polach niz łąkach.
vincent_vega_69 sprawdz na mapach czy w poblizu nie było kuzni, lub popytaj starych ludzi.
Moze sztabka jest troszkę starsza niz sądzisz? Moze została przetopiona w czasie wojen
szwedzkich gdzie wszystko rabowano i topiono/ wojsko szwedzkie/
Pałac ma kilkaset lat.

Sztabka mogła być również i wytopiona długo przed pałacem, nawet i 2 tysiące lat temu. Dlatego się czepiłem określenia jej wieku jak i sposobu wykonania. Technika domowa wyrobu takich rzeczy się niewiele zmienia - wszak to nie przemysłowa produkcja. Równie dobrze mógła to wytopić jakaś lokalna mennica w średniowieczu i nie zdążyć wybić z tego monet. Hipotez może być wiele, a my możemy tylko gdybać, gdy sztabki już nie ma, ani jej nie widzieliśmy na oczy - a co ciekawe Ty też jej nie widziałeś, więc nawet nie wiadomo, czy w ogóle istniała... :)

Fantu nie ma, kontekst słabo znany - historii może być wiele. Odtwarzaj historię sztabki sam i miej świadomość, że robisz to na kruchych podstawach.

Powiem szczerze, że srebrna sztabka nie była przedmiotem mojego zainteresowania i nie jest chociażby z tego powodu, że nie widziałem jej nawet na oczy. Nie zamierzałem i nie zamierzam zajmować się nią a wspomniałem o niej tylko dlatego, że ten wątek i kontekst niektórych wypowiedzi sprawił iz przypomniałem sobie o opowieści o niej. Dopytywaliście więc mówiłem co wiedziałem (wszystko co na jej temat mówiłem dowiedziałem się od znalazcy). No i zaproponowałem zakończenie dyskusji o tej nieszczęsnej sztabce srebra co z przyjemnością czynię zaś o skarbach chętnie poczytam.
Pozdrawiam.

Witam. Wydaje mi sie, że najpierw trzeba troche poczytać albo znać miejscówkę. Potem jak już jesteś na takim miejscu to pomyśl - gdzie schował byś coś wartościowego gdybyś tam mieszkał. Luzie podobno są powtarzalni i robią te same błędy. Nie powiem już o złotych gwoździach... Wiadomo może być kilka wariantów ale od czego piszczałka i czas... Pozdr

Nie na temat ale... Malutka twój nick delikatnie sugeruje że jesteś przedstawicielką płci pięknej... Jeszcze nigdy niespotkałem panny z wykrywaczem w lesie. Myślałem że tylko faceci mogą chorować na "wykopki" a jednak... Tak trzymać!!! pozdro

ps. nie ma takiego słowa w języku polskim !!! za odbiegnięcie od tematu

No cóż byłem na wykopkach w weekend i trafiłem całkiem ciekawe miejsce gdzei na niezasianym w pasku około 0,5 m i 50 m długim znalazłem 3 sreberka i w tym 2 zlepione wszystkie w tym samym kolorze(brudzie:)). Mi to pachnie rozoranym skarbikiem. Co wy na to. Ja juz czekam z utęsknieniem na żniwa!!!

Poczytałem, poczytałem, troche się pośmiałem, trochę poirytowałem ale mimo, że sam zdaję sobie sprawę z idiotyczności przepisów w moim kochanym kraju gdzie ostatnio już wszystko jest odwrotnie i ci co mieli siedzieć to stoją na piedestale, mimo to mam do was mądrzy, mądrzejsi i przemądrzali koledzy takie pytanko:

Miałem kilka dni temu rozmowę z człowiekiem, który w pewien spsób zabiegał o spotkanie ze mną, potem przez kilka kolejnych spotkań badał mnie wnikliwie wzrokiem i mową a na ostatnim spotkaniu wykrztusił w końcu, że jest spadkobiercą pewnej wielkiej tajemnicy i ta tajemnica jest zakopana gdzieś tam i on chciał mi zaproponować wydobycie tego w celu zwrócenia prawowitemu właścicielowi czyli kościołowi.
Są to precjoza z trzech kościołów ukryte w czasie Września 39 przed niemcami i do dziś tam spoczywające gdzie je schowano.
On nie chce rozmawiać z nikim innym jak ze mną na temat wydobycia (ma zaufaniedo mnie) ale przecież pomagając w wydobyciu takiego skarbu narażam się a w zasadzie popadam w konflikt z prawem.
Z jednej strony Heros - z drugiej pospolity przestępca !!!!
I co wy na to?
Co byście w moim przypadku zrobili?
Tylko proszę o odpowiedzi zbliżone do zdroworozsądkowej porady a nie w stylu ( "bierz i w nogi!!!" albo " weź mnie - pomoge i przepijemy po cichu")

:skromny

Witam!

Cholera Kocio, ubiegłeś mnie bo chciałem zaproponować rzecz jasna to ostatnie rozwiązanie ;) A tak na poważnie, to chyba nie powinno być problemu z dogadaniem się z konkretnymi dostojnikami kościelnymi w sprawie takiego "cichego" zwrotu.. To nie są bądź co bądź urzędnicy państwowi i sami często muszą w jakiś sposób funkcjonować wśród nie najmądrzejszych przecież przepisów.. Odzyskasz więc kościelne dobra a ewentualne wyrzuty sumienia, że w jakiś tam sposób złamałeś prawo, zostaną Ci odpuszczone a to co zostanie przepłuczesz koscielnym winkiem, które zagwarantuj sobie jako "znaleźne" :666

Pozdrawiam

VW

Kocio nie zmarnuj okazji. Znajdź te precjoza, oddaj kościołowi. Podobnej przygody możesz się nie doczekać!
Pozdrawiam Manick

No własnie rozmawiaj tylko z kimś z kościoła. Zrobić to po cichu. Nie dosyć że będziesz miał wdzięczność parafii to na dodatek będziesz miał nieograniczony dostęp na pola kościelne jeżeli takowe posiada. A może nawet okolic kościoła będziesz mógł z monetek wyczyścic. Z resztą to przecież prawdziwy skarb więc frajda z szukania jeszcze większa.
Ja się tak zastanawiam, że skoro to było zakopane w celu ukrycia przed najeźcą i należy do kościoła oraz wykopywane jest żeby do niego powrócić jako należna własność to nie powinno być problemów z pogodzeniem tego z przepisami. No chyba że się mylę.
No bo powiedzmy że np. mój dziadek zakopał przed wojną jakieś tam dobra w czxasi wojny zginął a ja dopiero się teraz dowiaduje o ich istnieniu i lokalizacji, to jeżeli je wykopuje to jest to spuścizna po moim dziadziu prawda?

Polemizowałbym. Gdyby to było regułą, to archeolodzy zajmowaliby się wyłącznie badaniami powierzchniowymi. Na szybko wyliczyłem, że według "twierdzenia Garbiego" przedmioty w ziemi wędrują w górę w tempie około 25 cm na 70 lat. Gdyby twierdzenie było prawdziwe, to cała starożytność i średniowiecze leżałoby na powierzchni.

* * *

Kocio najpierw znajdź ten depozyt, a potem będziecie się martwili, jak i komu oddać. Nie ma co dzielić skóry na niedźwiedziu.

:pa

Test

skarbem dla mnie jest jak znajde cos wiecej niz kapsel albo garnek:):):) a przepis na skarb jest prosty musisz isc od duzego debu prosto na N 150krokow pozniej skrecic w lewo o 50 stopni i podazac w tym kierunku 140 krokow pozniej w prawo przy slupie geodezujnym o 30 stopni 50 krokow i jak dojdziesz tam to patrzac z gory troche po prawej stronie na wprost po lewej stronie stodoly jest straszny skarb:) a tak serio to zycze wszystkim a by swoj skarb znalezli(cokolwiek by nim nie bylo) pozdrawiam

Ukryte przedmioty z zamiarem ich późniejszego wydobycia to nie skarb ale depozyt.
Poszukiwać w obecności któregoś z księży z tych kościołów z których były zakopane przedmioty. Wtedy według mnie nie będzie to wykopanie "skarbu" ale odzyskanie depozytu który został ukryty w czasie wojny. Zaprosić jako "ochronę" jakiegoś zaufanego :cop i szukać.

Dokładnie tak. Mało tego - znalezienie depozytu oznacza jego zwrot prawowitemu właścicielowi (parafia? diecezja?). Wyzbył się on rzeczy ale nie z zamiarem porzucenia tylko w sytuacji przymusowej, więc nadal stanowi własność prawowitego właściciela. Kocio tylko pomoże rzecz odszukać i nie jest to, w moim przekonaniu, przestępstwo ścigane karnie. Inaczej znalezienie rzeczy, której właściciel jest ustalony, powodowałaby konieczność oddawania jej Państwu. Taki teoretyczny przykład: żona zgubiła pierścioneczek w piasku nad morzem. Szukasz gołymi rękami, szczęście Ci dopisuje, znalazłeś. Nie ma znaczenia czy szukasz wykrywaczem, rękami czy na węch. Znalazłeś - musisz oddać. Wytłumacz to żonie...
Nie ulega natomiast wątpliwości, że tzw. "znaleźne" należy się bezwzględnie. ;)