Witamy serdecznie w naszym kąciku. Czasy sa trudne, wróg czuwa,a więc każde wzmocnienie drużyny z PAS się przyda! :D

Witam nowego kolege!!! O ile pamietam to p. Kiersnowscy was wspominaja i chyba Zygmunt tez byl pod wrazeniem - spotkalismy sie z Nim w Kiersnowie w ubiegle lato. Ja czekam niecierpliwie na nowe informacje nt. sygnetow 5ej Brygady - o ile wiem juz niedlugo i to nowosci nas czekaja!!!Mysle Bury, ze dobralismy sie tu w korcu maku... PZDR

Witam witam!!!
S.W.O.!!! jak mawiał Bury

No cóż hehe pewnie pamietają ponieważ się nie zapowiadaliśmy w żaden sposób a tu nagle wpada do ich spokojnego domostwa :luv dwóch wariatów na maszynach jak kosmonauci ubrani w srodku lata... ale bardzo miło to wspominam, ich gościnnosć i fakt że trafilismy do swoich.
To była wyprawa 2002 „śladami Burego i Rekina” Przy okazji zaliczyliśmy parę epizodów związanych z „Huzarem”
Myślę że faktycznie się dobraliśmy, zwłaszcza iż Wasze akcje sięgają dalej niż tylko wymiana informacji na ten temat.
sygnety w dowód uznania za wierną służbę major chyba zamawiał gdzieś w Gdańsku? jestem bardzo ciekaw jakie nowości co do nich
fajnie byłoby zobaczyć któryś z nich chociażby na fotografii...

PASdrawiam
serdecznie Panowie

Bury serdecznie witamy w naszym gronie historyków, sanitariuszek, operatorów elektronicznych urządzeń do wydobywania różnego rodzaju złomu :1 , a przede wszystkim miłośników Reakcji. Co jakiś czas spotykamy się na wspólnych wyprawach do miejsc, w których bywali podkomendni "Łupaszki". Gdybyś kiedyś chciał dołączyć to serdecznie zapraszamy. Jest wiele ciekawych miejsc w naszej okolicy, które warto zobaczyć, zwłaszcza, że na każdej wyprawie dowiadujemy się czegoś nowego :) .

Pozdrawiam

Witajcie wszyscy !!! Witam kolegę Burego99, potwierdzam także, państwo Kiersnowscy faktycznie was wspominają, opowiadali mi że objechaliscie wówczas kawał terenu tam na miejscu, jeśli masz ochotę to napisz nam może jakieś szczegóły waszej wyprawy, i jeszcze pytanko, skąd te grafiki "Burego" i "Żelaznego" może Twojego autorstwa ??
pozdrawiam serdecznie

Koledzy!!

Dziękuję Wam za miłe przyjęcie,
Fajnie, jasne że zawsze w miarę możliwości chętnie się piszę na akcje wypadowe w celach poszukiwawczych z przyjemnością,
Grafiki, rysunki są mojego autorstwa oczywiście rysowane często z fotografii ale nie tylko, wykonałem ich dziesiątki dawno temu, pierwszy rysunek samego mjr „Łupaszki” wykonałem w wieku 12 lat hahaha już wtedy miałem jazdę na tym punkcie, dziś wydają sie trochę naiwne.
W ogóle to marzyła mi się kiedyś strona poświęcona samej V brygadzie albo żołnierzom P.A.S.-u takie internetowe kompendium wiedzy na ten temat dostępne dla wszystkich a zwłaszcza dla naszej bardzo uświadomionej MŁODZIEŻY..... :( :( i Longina Pastusiaka...
może możnaby coś w tym kierunku podziałać ja w każdym razie w obrębie grafiki i nie tylko mógłbym jakąś cegiełkę w tej kwestii wnieść.
No chyba że nie jestem uświadomiony i takowa już istnieje? poza wątkiem na stronie Whatfora o powojennym podziemiu oczywiście.
Co do wyprawy to mam mapkę i sporo foto którą jak znajdę zeskanuję i opiszę jakieś najciekawsze etapy tej ekspedycji,
w sumie to tylko po tamtych terenach walneliśmy 1300 km

PASdrawiam
serdecznie Panowie

Ladne rysuneczki - ja to rysuje ludziki na zasadzie kreseczek i koleczka.Co do sygnetow to o ile sie orientuje nie ma zadnego ich zdjecia, potwierdzil sie ostatnio opis wygladu i tresc dedykacji jaki podalem wyzej. Zamawiano je rzeczywiscie w Gdansku, mialy tez naniesione bicia proby. Do tego poza napisem:" Przyjacielowi żołnierzowi Łupaszko" byla wygrawerowana data powstania Vej Brygady.Sygnety podobno zalatwial Stach wiec moze wkrotce dowiemy sie wiecej szczegolow.Jednak jak dotad nikt ze znanych mi osob nie trafil na zaden zachowany egzemplarz choc intensywne poszukiwania trwaja. PZDR

Podziwiam zdolności plastyczne , naprawde świetny kunszt . Grafiki 1 klasa:)

Witajcie!!!
Pozwolę sobie na dorzucenie paru informacji dotyczących sygnetów. Opis sygnetu "Zeusa" przedstawiony przez Pita rzeczywiście się potwierdza. Identycznie wyglądający złoty sygnet z orłem na biało czerwonym tle i wygrawerowanym wewnątrz napisem "Przyjacielowi Żołnierzowi Łupaszka" i datą 11 VIII 1943 r. znaleziono w trakcie rewizji w domu rodziców "Lufy" - Henryka Wieliczko. I jak się domyślacie to on był jego właścicielem!!!!!!!!! Muszę się przyznać, że trochę mnie zastanawiało dlaczego w rozkazie o przyznaniu sygnetów brakuje "Lufy". Wydawało mi się to dziwne, że w tym wyróżnionym gronie "najlepszch z najlepszych" jego zabrakło. Lufa to jeden z tych żołnierzy Majora o których można powiedzieć,że był z nim od początku, przeszedł z V Brygadą całą drogę od Wileńszczyzny przez Białostoczczyznę, Pomorze, Mazury. Zaczynał swój partyzancki szlak w sierpniu 1943 r. w V Brygadzie w grupie dowodzonej początkowo przez "Zaporę" a następnie przez "Kitka" a zakończył w czerwcu 1948 r. kiedy został aresztowany w Siedlcach na dworcu. Wracał właśnie z krótkiego urlopu otrzymanego od " Młota" w związku z poważną chorobą ojca. Jak wiemy dowodzony przez "Lufe" oddział stanowił często bezpośrednią ochronę Majora Wileńszczyźnie. "Lufa" otrzymał sygnet wiosną 1943 r. I choć nie jest wymieniony w zachowanym rozkazie o ich nadaniu niewątpliwie go otrzymał. Sygnet ten trafił razem z aresztowanym do Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Lublinie. Co się z nim działo później chyba nie uda się nam ustalić. Może jednak zdołamy dowiedzieć się gdzie je wykonywano ponieważ opis sygnetu "Lufy" jest bardzo szczegółowy i zawiera również informacje dotyczące znaków jubilerskich. Jak wynika z dotychczasowych ustaleń sygnety były robione w Gdańsku i rzeczywiście "Stach" może być osobą, która zna szczegóły w tej sprawie. Pozdrawiam wszystkich Reakcjonistów. Bury gratuluję talentu. Rysunki naprawę bardzo dobre :1

Drobna poprawka do super postu Marka(pewnie "po prostu" piszemy oddzielnie - błąd ortograficzny!!! przejezyczenia) - Lufa oczywiscie dowodzil szwadronem w okresie "Pomorskim" chodzac czesto z Majorem od Podlasia po Pomorze i spowrotem a nie na Wilenszczyznie. No i otrzymal ten sygnet wiosna 1946 a nie 43. W kazdym razie to jest dla mnie rewelacja i potwierdzenie czegos co wszyscy czulismy - to chyba nie tak jak pisza w swojej pracy
pt." Lupaszko, Mlot, Huzar" panowie K/Ł, ze dowodem na uraz Lupaszki do Lufy jest nie wymienienie Go w rozkazie dot. sygnetow - faktycznie wygladalo to do tej pory dziwnie a teraz zaczyna sie klarowac - moim zdaniem(choc brak konkretnych dowodow a opinia o dystansie Majora do Lufy moze sie opierac tez na innych przeslankach np. relacjach swiadkow - ciekawe jakich?!) "po prostu" piszemy oddzielnie - błąd ortograficzny!!! Lufa wyszedl wczesniej w pole i nie bylo Go w momencie wreczania sygnetow opisanego w/w rozkazem i moze sygnet dostal wczesniej/pozniej choc dziwi nie potwierdzenie tego faktu rozkazem - choc mozliwe jest, ze "po prostu" piszemy oddzielnie - błąd ortograficzny!!! do tej pory taki rozkaz nie zostal odnaleziony. Ja uwazam, ze uraz do Lufy jesli byl to chyba zostal nieco wyolbrzymiony bo trudno wskazac bardziej zasluzonego podkomendnego Majora no i powierzanie Lufie b. odpowiedzialnych zadan mnie przekonuje wrecz do odwrotnego go traktowania przez Majora. Trzeba porozmawiac z Jastrzebiem - on byl kolega Lufy. PZDR

Dziękuję Pit za sprostowanie do mojego postu. Można by odpowiedzialnością obarczyć chochlika ale tym razem to raczej zawiniło moje zmęczenie. "Lufa" rzeczywiście otrzymał sygnet wiosną 1946 r. i to w pomorskim okresie działalności V Brygady był dowódcą a nie na Wileńszczyźnie. U Krajewskiego i Łabuszewskiego znalazło się z stwierdzenie, iż Major negatywnie ocenił wynik białostockiej wyprawy "Lufy", którego wysłano tam na akcję werbunkową (tak to nazwijmy) ponieważ do oddziału dołączyły wówczas tylko cztery osoby (i to z niezbyt dużym stażem w konspiracji) Taką ocenę tej wyprawy zdaniem autorów potwierdza niewymienienie "Lufy" w rozkazie o przyznaniu sygnetów. W rozkazie go nie ma ale sygnet "Lufa" otrzymał i jak się wydaje mniej więcej w tym samym czasie co pozostali. Myślę, że "Lala" mogłaby coś więcej powiedzieć o stosunkach między Majorem a "Lufą". A może było tak jak piszesz Pit, iż fakt, że na koncentracji w Kojtach "Lufy" "po prostu" piszemy oddzielnie - błąd ortograficzny!!! nie było (ponieważ w tym czasie działał już w Borach Tucholskich wysłany przez Majora w celu nawiązania kontaktów z miejscową ludnościa i przygotowania melin) spowodował, iż w rozkazie go nie wymieniono. Zresztą tak naprawdę chyba nie jest ważne kiedy dokładnie go otrzymał w kwietniu czy maju w Kojtach czy gdziekolwiek indziej. Ważne jest to, że go posiadał. A jeszcze ważniejsze to jaki był i co robił. Do mnie też jakoś nie przemawiała teoria, iż Major nie cenił "Lufy". Myślę, że gdyby nie miał do niego zaufania nie powierzałby mu tylu ważnych misji. A tak na marginesie to jeden z przyprowadzonych przez "Lufę" do oddziału chłopaków okazał się całkiem cennym nabytkiem ponieważ potrafił prowadzić samochód i był obok "Mercedesa" jednym z głównych kierowców V Brygady. Mowa tu o Zbigniewie Rodaku ps. "Jaś".

Snieg nas rozklada - dobry czas na lekture. Wpadla mi w rece ciekawa ksiazeczka choc z pobieznego przerzucania ma wiele uproszczen, no ale nas zadowolic w dziedzinie Lupaszki jest trudno i pewnie sie czepiam...tytul: Armia Krajowa na Wilenszczyznie 1943-1945" Pawel Rokicki. Ksiazka z serii barwa i bron, wydana 2003, wydawnictwo barwa i bron.Cena chyba dosc wysoka bo ok 40 zl. B. ciekawy temat glownie umundurowania brygad AK na Wilenszczyznie.Sporo zadko spotykanych zdjec m.in koalicyjki i pistoletu mjr.Lupaszki przekazanego do Muzeum WP przez panstwa Kiersnowskich(przechowany az do lat 90ych)., zdjecie nietypowego dosc pistoletu maszynowego (francuski MAS 38)z ciekawa historia - wlascicielem byl m.in Ronin i Korsarz, sporo ciekawych zdjec z Turgiel i3ej Brygady( fajne zdjecie dziewczyny z dziesiatka i tasma amunicji na szyi),warta przy Grobie w wlk. Piatek w Taboryszkach (pamietasz Niwol nasza wyprawe?).Jest tez wzmianka o sygnetach, ale my tu mamy chyba wieksza wiedze na ten temat - gosc twierdzi, ze byly pozlacane i srebrny orzel byl na czerwonym tle.No i uderzyla mnie zaraz na poczatku wielka uwaga o zakazie kopiowania zdjec i ilustracji - a przeciez ten autor ich nie wykonal wiec nie bardzo chyba powinien zabraniac - sa tam m.in fotki z kolekcji Sprudzinow (kolekcja p. Chorazaka - wie ktos cos o tym wiecej?)
Z innych tematow to szukam wszystkiego o Osrodku Dywersyjnym nr 23 z Ignalina/Swiecian - chcialbym cos wiecej tu napisac o tej mniej znanej powszechnie historii bo jest niezwykla i naprawde pasjonujaca - to tez troche poklosie naszej zeszlorocznej wyprawy na Wilenszczyzne(czlonkiem jednego z patroli osrodka byl Zelazny).No i chyba pora zaplanowac ten rok pod wzgledem wypadow - jesli nie datami to moze tematycznie bo warto sie przygotowac.PZDR

Witam Szanownych Kolegów
Jeszcze nie mam sprawnego skanera aby poskanowac zdjecia z wyprawy wschodniej i głównie bazuje na tym co mam na kompie czyli niczym...ale działam.
Kolega pisze o zimowym czytaniu tak sobie odkurzyłem w ramach śmiechu książeczkę wydana w 1985 r przez koszalińskie MO hehe.
Tytuł to „Niebezpieczne posterunki” autor: Stefan Sokołowski zasłużony działacz i utrwalacz władzy ludowej wysoki stopniem funkcjonariusz, pobierający dziś zapewne wysoką emeryturkę...
Notabene podczas wizyty u Por. „Leszka” Olgierda Christy” sprezentowałem mu jeden egzemplarz - zapewne uśmiał się serdecznie po przeczytaniu.
Poza niewątpliwie cennym wkładem MO w walce ze zwykłym bandytyzmem dość popularnym po wojnie, szkieletem tej publikacji jest jednak walka z reakcyjnym podziemiem agentami obcych imperialistycznych wywiadów. itp...
Interesujące nas rozdziały to min. „BOA” - synonim zbrodni słowo BANDA jest na porządku dziennym :1 wszędzie są kochanki i słowo partyzantka wypowiadane przez majora jest w cudzysłowie wszystko przedstawione jako skaprowana banda zwyrodnialców tak aby czytelnik już po jednej stronie czytania darzył nienawiścią i odrazą całe zgniłe podziemie.
Najbardziej chyba żenujący jest opis członków szwadronu: „Żelazny-Zdzisław Badecha, specjalista od wyroków śmierci.
Pózniej po pięknej akcji ŻELAZNEGO na bank w Koszalinie i załatwieniu placówki UB w Bobolicach opisywane są bohaterskie pościgi i akcje odwetowe wspaniałych funkcjonarjuszy haha tylko nic z tego nie wyszło....
Rozmawiałem kiedyś z synem milicjanta z Bobolic (szok bo zupełnie przypadkiem na piwie jakoś zeszło na te tematy i on potwierdził że jego ojciec był milicjantem w bobolicach właśnie wtedy, póżniej zmienił robotę...)
i jego ojciec już tak bohatersko o tych akcjach pościgowych nie mówił.
Pawda była taka że był to kompletny szok dla aparatu bezpieczeństwa akcje szwadronu ich rozmach i zorganizowanie wpędzał komunistycznych aparatczyków w stan trzęsiawki a niezdecydowanym czy sympatykom dawał wiele do myślenia....
Polecam tą zakłamaną książeczkę-należy do moich ulubionych w tej samej punktacji plasuję „Ryngraf z Trupią czaszką” Feliksa Sikorskiego
o BURYM i REKINIE oczywiście ta sama retoryka i fałsz może jeszcze bardziej zajadły.
Chwała Panom historykom, wszystkim ludziom którzy wyprowadzają tęhistorię na prostą po tylu latach kłamstw i bzdur,
Tym bohaterom to się należy, chociaż to..
Pozdrawiam Serdecznie

Jakie Plany eksploracyjne na ten rok? chętnie bym się przyłączył do jakiejś akcji

Witam!!! Do tego zbiorku 'utrwalaczowskiej' literatury dotyczącej V Brygady należy jeszcze dorzucić Koźlińskiego, który o Ince pisze "piękna Inka ze szramą na twarzy mordująca z zimną krwią..."i tym podobne "prawdy". zresztą tego typu literatury jest nadal dużo - niestety- trzeba się jednak cieszyć, ze jest też coraz wiecej ciekawych i rzetelnych opracowń na temat antykomunistycznego podziemia.
Jeśli chodzi o kolekcję zdjęć Janusza Chorążaka to z tego co mi wiadomo jest to zbiór fotografii albo raczej to co z niego pozostało wykonanych przez Sergiusza Sprudina ps. "Majster"' oraz jego dwóch braci Mikołaja ps. Szerszeń" i Dymitra oraz Jarosława Brzozowskiego ps. "Korab" i Romualda Klonowskiego ps. "Leszczyc". Panowie ci działali pod dowództwem oficera wywiadu AK Zygmunta Szymanowskiego. Bracia Sprudinowie toważyszyli "Wilkowi" filmując m. in. jego rozmowy z dowódcą partyzantki sowieckiej Manochinem. Brał
w tych rozmowach udział rownież Major. Wysyłano ich również do działających w terenie Brygad z zadaniem dokumentowania "życia partyzanckiego". Do 5 Brygady przysłano Sergiusza Sprudina. Materiały przez nich wykonane miały trafić do Londynu. Z tego co mi wiadomo nie zachował się żaden z filmów nakręconych przez braci Sprudinów, a jak pisze P. Rokicki zdołali oni nakręcić kilka godzin materiału filmowego. Zdjęcia znajdujące się w posiadaniu Janusza Chorążaka ps. "Arab' - żołnierza 5 Brygady "Łupaszki" a nastęnie 4 Brygady "Ronina", który w 1944 r. po rozbrojeniu zaciągnął się do armii Berlinga, z której zdezerterował przy pierwszej nadarzającej się okazji w kwietniu 1945 r. to wycinek z około 1000 fotografii wykonanych na Wileńszczyźnie. Kolekcja Chorążaka to około 110 fotografii. Przedstawiają one m. in. koncentrację 4 i 5 Brygady w miejscowosciach Bujki i Barany w pow. święcianskim, która odbyła się wiosną 1944 r. "Arab" otrzymał te zdjęcia od swojego teścia Aleksandra Turłaja, który nie wiedział nic bliższego na ich temat po za tym, iż przedstawiają "partyzantów z Wileńszczyzny'. Najprawdopodobniej przekazała mu je Jadwiga Żejmówna (jego szwagerka) łączniczka Jarosława Brzozowskiego. A. Turłaj w 1945 r. przywiózł je do Polski. Autentyczność tych zdjęć potwierdza kilka zachowanych klisz przywiezionych do Polski przez Sergiusza Sprudina. Najprawdopodobniej przywiózł on tez materiał filmowy jednak jak wskazuje P. Rokicki został on zniszczony w czasie kotla w mieszkaniu Sprudina w Sopocie w 1948 r. Choc nigdy nie wiadomo co może sie jeszcze odnaleść
w przepastnych archiwach.

W temacie zdjęć. Nasunęła mi sie taka refleksja że możemy dziś oglądać zdjęcia robione w tamtym czasie i oglądać naszych chłopaków, ale mam też świadomośc że fotografie te umożliwiły poźniej ubekom na dokładne rozpracowanie i udowodnienie przynależności do podziemia. Stąd też później wzięła się ta "moda" ubeków na dokumentowanie fotograficzne poległych żołnierzy. Wstrząsające dla mnie są zwłaszcza zdjecia poległych "pozujących" do aparatu. Część z nich jest w albumie 'Żołnierze wyklęci"