Witam.
Jest jakiś skuteczny sposób obrony przed dzikiem ? :)
Dzisiaj w środku lasu wyskoczył mi taki kaban z krzaków że mało zawału nie dostałem . W kłębie to miał chyba z 1,5 metra .
Był z 20 m ode mnie i na szczęście uciekł w przeciwną stronę z prędkością światła.
Usain Bolt nie miałby żadnych szans na ucieczkę a co dopiero ja .
W panice szukałem drzewa na które można byłoby uciec ale wokół rosły same buki więc jedynym sposobem byłoby się rzucić na pień i wspinać jak małpa no ale na szczęście nie trzeba było :)
Mieliście jakieś przykre przygody z dziką zwierzyną ? Jak się przed nimi bronić ?

Kilka razy spotkałem dziki w lesie,i nad rzeką,i zawsze uciekały w przeciwną stronę. Raz tylko uciekałem przed lochą z młodymi,którą spłoszył mój pies.Dobrym sposobem jest pohałasowanie trochę,zanim wejdziesz na terytorium dzików,tak aby wcześniej wiedziały o twojej obecności,i mogły się spokojnie wycofać.Najczęściej uderzam kilka razy szpadlem w jakiś kamień,lub drzewo.

Dzik nie atakuje pierwszy, w twoim przypadku to on był bardziej wystraszony od ciebie

No dobra wszystko fajnie , ale jak już ruszy na mnie tzn uciekać ? :)

...absolutnie nie uciekać, atakować. :)

a ja potwierdzam skuteczność gazu pieprzowego w żelu - węch mają dobry jak strzelisz w ich kierunku na pewno wyczują i się oddalą - przetestowane (oczywiście nie mówimy o odległościach typu kilometr) ja testowałem w odległości około 10metrów - sytuacja patowa - dzik z młodymi

W przypadku spotkania z dzikiem,dajmy na to z takim odyńcem, najważniejsze to zachować spokój.Jak już jeden z kolegów wcześniej napisał dziki bardziej się boją ludzi jak ludzie dzików.Dobrze jest być całkiem przyzwoicie spoconym.Co do dalszych dziwnych zapachów reszta przyjdzie sama.To da dzikowi sporo do myślenia.Zazwyczaj wobec braku reakcji dzik się oddala.
Nie należy wykonywać gwałtownych ruchów,dzik węch ma dobry,ale wzrok średni i kiedy skanuje przedpole to nie do końca jest pewien jak groźny jest typ,który przed nim stoi.Gdy spokojnie podejdzie,dać się obwąchać lub obsikać.
Wymachiwanie kończynami tylko sprawę pogorszy.Zwierzę chwilę poobserwuje,ustali pozycję przeciwnika i dojdzie do wniosku,że na wymachiwaniu się kończy i skoro ono jeszcze oddycha to przeciwnik wcale nie jest groźny.Wówczas sytuacja staje się niebezpieczna,ale jeszcze do opanowania.
Całkowicie odpada zmęczenie dzika ucieczką.Gość jest zbyt szybki.Jeśli pod ręka nie ma jakiegoś porządnego drzewa to należy cierpliwie czekać aż pędzący zwierzak zbliży się na metr i wówczas uskoczyć w bok.Dzik dymi przeważnie na wprost.Umieszczone po bokach głowy oczy zwierzęta zezują silnie przy zbliżeniu z obiektem.Wówczas dzik najczęściej stwierdza ze zdziwieniem,że przeciwników jest dwóch i nie warto ryzykować draki.Jeśli zdarzy mu się już w miarę właściwie zareagować na uskakującego człowieka to kiepsko zbiera zakręty i traci cenne sekundy.Ale i tak przeważnie po lekkiej zmianie kursu wali dalej przed siebie.Dotyczy to jednak sytuacji gdy nasz bohater zasuwa do nas skokami albo galopem.W tym drugim przypadku nie mamy się co martwić.Dzik to nie cyborg i galop szybko go męczy.Gorzej gdy zbliża się kłusem.Wówczas potrafi sprytnie zakręcić i nici z naszej ucieczki.Trzeba improwizować albo mocno utwierdzić się w wierze.
Fatalnie gdy napotkamy lochę z małymi.Szczególnie wypada uważać w kwietniu.Ale i tu mamy małą szansę na przetrwanie.Jeśli locha ma dzieciaki po raz któryś tam z kolei to wie co i jak,potrafi instynktownie ocenić skalę zagrożenia,rzadko reaguje stwierdzając szybko,że intruz ma ze strachu pełne gacie.Spokojny odwrót przodem do zwierza powinien załatwić sprawę.Młoda locha zaś atakuje natychmiast profilaktycznie.Nie ma zmiłuj się.Drzewo musi być w pobliżu.I nie trzeba marzyć o wierzchołku,wystarczy dobrze podskoczyć,obłapić rękoma pień i podkulić nogi.Dzik nie skacze na kark czy głowę tylko atakuje nogi.Jak już zajmiemy opisaną pozycję to może się zdarzyć,że stanie się ona naszą ulubioną pozycją nawet na kilka godzin.Ale to nie szkodzi.Można przy tej okazji poćwiczyć silną wolę.
Oczywiście najbardziej niebezpieczny okres to zima.Pora godowa dzików.Przypadkowe napotkanie samca i samicy nie należy do przyjemności i automatycznie stajemy się dla samca rywalem i adoratorem samicy mimo naszych zapewnień,że nie bardzo nam na tej samicy zależy...
To musi być solidne drzewo... ;)

Dla zdeterminowanych,absolutnych hardcorowców,polecam spryskanie się skoncentrowanym płynem,o zapachu ludzkiego potu.
Skutecznie odstraszy w okolicy,wszelkie dziki,wilki,innych poszukiwaczy,a nawet gajowego :usta

Saperkę pod cewkę, sygnał na ful, w moim przypadku pomogło, dziki odeszły sobie spokojnie. :mg:

No ciekawe propozycje macie :)
Ta jest moja ulubiona " dać się obwąchać albo obsikać " :1 :]
On mnie obsika a ja się dodatkowo obsram i będzie komplet :)

G.Stachu74 Twój tekst mnie rozwalił a moja żona mało co by się zsikała ze śmiechu. Prosimy o więcej takich tekstów :1

...to jakieś monstrum na sterydach, albo genetycznie zmodyfikowane, przed tak potężnym dzikiem nic Cię nie ochroni, ani nie obroni.
Gdzie natrafiłeś na takiego dzika super giganta?

Jest jeszcze dużo potencjalnie niebezpiecznych leśnych zwierząt np jelenie na rykowisku :)
Kolega G.Stachu74 może się jak najbardziej wykazać :)

Posikać można się ze śmiechu :lol: Chodzę w okresie polowań w nagonce no i na szczęście jeszcze żaden mnie nie obsikał :lol: :lol: .W 90% nie atakują ale są i przypadki żę można oberwać po nogach,najbardziej niebespiecznie jest gdy trafi sie na postrzelonego wcześniej dzika wtedy sytuacja staje sie bardzo poważna nogi za pas i szybki sprint lub dobre drzewo :lol: a co do huczki czyli kidy pan dzik łazi za panią to nie ma takiego strachu nie są grożne :lol: a i jeszcze kolega napisał ze w kwietniu mają lochy mlode pasiaki co jest też nie do końca prawdą bo proszą się już pod koniec stycznia :8)

Co prawda posiadam,jak wielu tu kolegów,baretkę za wielokrotny kontakt wzrokowy z dzikami,ale o jeleniach nie mogę wypowiadać się w celach dydaktycznych.Miałem tylko jedną przygodę z jeleniami i nie wiem jak one to spotkanie oceniły,wiem natomiast,że byłem wówczas pod wielkim wrażeniem.
Szedłem sobie raz leśną dróżką,już nieźle zmęczony wykopkami,detektor i "żelaźniany" szpadel na ramieniu,więc z trudem powłóczyłem nogami.Dotarłem do przecinki z trakcją elektryczną i musnąwszy wzrokiem na prawo odnotowałem,ledwie dziwiąc się w myślach,jakie duże konie i do tego tak samopas.I wówczas kątem oka stwierdzam,że te konie podnoszą łby a dwa z nich mają na tych łbach gigantyczne poroże.Dość nietypowe dla koni,więc wniosek nasunął się szybko.Jelenie.To była odległość niecałe 100 metrów.Największy z nich był najbliżej i uważnie na mnie patrzył.Tamte też zerkały w bezruchu.
Trwaliśmy tak może z minutę.Byłem lekko spięty,ale w miarę upływu czasu atmosfera wyraźnie się rozluźniła i po dwóch minutach wpatrywaliśmy się już w siebie na całego.Były naprawdę duże.Czekałem na ich ruch a one prawdopodobnie na mój.
Pat.
Nie wiedziałem... uznać,że jest remis czy jak?Potem przyszła jednak chwila zwątpienia bo jeśli te jelenie nie zamierzają zrywać się do ucieczki to co chcą zrobić? Atakować???!
Niewiele wówczas wiedziałem o tych zwierzętach,prawdę mówiąc niewiele wiem i dziś.Nie mam pojęcia czy było to ich normalne zachowanie.Wiedziałem,że jeśli już na mnie napadną to może zdołam zdzielić szpadlem jednego z nich,ale dwa pozostałe i tak rozszarpią mnie na strzępy.No może przesadzam,nie rozszarpią,ale potraktują tymi bagnetami na łbach.Ale nic takiego się nie stało.Wycofałem się wolniutko do linii drzew i dałem nogę już w szybszym tempie.Chętnie dowiedziałbym się czy takie zachowanie jeleni należy do ich normalnych procedur w przypadku spotkania z ludźmi a jeśli nie to czy zdolne są te zwierzęta do ataku i jakiegoś znacznego demontażu człowieka?